Matamlay na tumayo si Rhian mula sa kama nya. Halos hindi na sya makakita dahil sa sobrang maga ng mga mata nya kakaiyak sa nangyari at nakita nya kagabi. Dumiretso sya sa banyo at nag ayos muna ng sarili bago pumunta sa kusina at nagtimpla ng kape. Umupo sya sa sahig ng porch sa unit nya at nakatulalang uminom ng kape.
*beep*
Inabot nya ang cellphone mula sa lamesa at tinignan kung sino ang nag message sa kanya. Si Bianca..
Bestie nasa labas ako ng elevator ng condo mo ngayon and nasa labas ng unit mo so Glaiza. I think she's crying? Nakayuko sya e. May problema ba kayo? Uhm papasok pa ba ko sa unit mo or later na lang?
Nabigla sya sa nabasa. Hindi nya akalaing hanggang ngayong umaga ay naroon pa rin ito at naghihintay gayong sinabi naman nya ditong umalis na sa tapat ng unit nya.
Hi Bestie. Come back later na lang. Uhm. Tell Glaiza na umalis na sya please lang. I know I owe you a story promise I'll tell you kapag nagkita tayo. Thank you Bestie Loveyou.
She hit send button at binaba ang cellphone sa tabi nya.
Maya maya pa ay may kumatok na naman sa pinto ng unit nya. Narinig nyang muli si Glaiza mula sa likod ng pinto.
"Rhian please kausapin mo ko. I'm so sorry!" Sigaw ni Glaiza
Lumapit naman si Rhian sa pinto at umupo doon.
"Glaiza umalis ka na please." Narinig nya si Bianca
"Rhian bigyan mo naman ako ng chance magpaliwanag! Hindi ko alam kung paano ko sisimulan pero please! Please mag-usap tayo ng maayos!" Sigaw muli nito
This time ay tumulo na naman ang mga luha ni Rhian. Nasasaktan sya sa ginagawa nyang hindi pagbibigay ng chance magpaliwanag si Glaiza. Pero mas nasaktan sya sa mga salitang binitawan sakanya noon ni Glaiza. Yung mga matatamis na salitang akala nya ay totoo.
"Rhian hindi ako aalis dito hangga't hindi mo ko kinakausap!" Sigaw muli ni Glaiza
"RHIAN!"
"RHIAN PLEASE KAUSAPIN MO KO!"
"Glaiza please gusto mo ba talagang ma-media?!" Sigaw ni Bianca
"Bianca I dont care! Please nagmamaka-awa ako. Kausapin mo naman sya oh. Magpapaliwanag lang ako." Desperadong sabi ni Glaiza
Umiiyak lang si Rhian habang pinapakinggan ang mga sinasabi ni Glaiza sa labas. Tinakpan nya ng palad ang bibig nya upang hindi lumakas ang pag iyak pero wala naman itong magawa lalo lang lumalakas ang pagiyak nya.
"Glaiza halika na. Magpahinga ka muna. Kakausapin ka rin ni Rhian. Hindi ko alam ang nangyari pero just give her time." Paliwanag ni Bianca
Tumahimik sa labas ng unit ni Rhian
"Rhian babalik ako. Magpapaliwanag ako Rhi."
Tuluyan nang nawala ang ingay sa labas. Pero patuloy pa rin sa pagiyak si Rhian.
"Ang tanga tanga mo kasi Rhian. Bakit ba hindi mo man lang napansin na pwedeng si Glaiza at Ben na nga? Palagi syang dumadalaw sa set nyo bakit ba ang tanga mo? At hindi mo man lang naisip na STRAIGHT sya! STRAIGHT SYA." Rhian said while sobbing
~
"Hello? Yes. Sydney, Australia. Okay na? Okay okay 10pm four days from now? Yes. Okay bye. Thank you Kevin."
She tapped end call at nag-ayos ng mga gamit na dadalhin nya sa Australia. Ilang araw na rin simula noong nakita nya sa RK hindi pa rin sila naguusap ni Glaiza yun bang usapang may explanation ng bawat side nila. Pero patuloy itong pumupunta sa labas ng unit nya.
"Hi bestie." Bati ng kaibigan nya nang makapasok ito sa kwarto
Ngumiti lang sya rito at nag-ayos nang muli ng mga gamit.
"Mabuti na lang wala si Glaiza sa labas. Hindi mo pa rin ba kinakausap?" Tanong nito at umupo sa dulo ng kama
"No." Maikling sagot ni Rhian
"So anong plano mo?"
"May flight ako four days from now. Sa Australia."
"What? You still have that 'Silong' movie right?" Tanong ni Bianca
"Yes. May mall show kami bukas until my flight. After mall show and guestings I'll be leaving."
"You'll leave without letting Glaiza explain what happened?" Tanong ni Bianca
Napaisip si Rhian. Tama ba? Tama bang umalis sya at iwan ang problema nila ni Glaiza ng ganun ganun lang?
"Hindi naman kami diba? So ano bang karapatan ko para humingi ng explanation from her? And she doesn't have to explain I'm not her responsibility."
*tok tok tok*
"Rhian?"
Si Glaiza..
Tumayo si Bianca mula sa kama at sinilip kung nai-lock nya ba ang pinto "Oh ayan na naman. Bakit ba kasi hindi mo pa kausapin?"
Hindi lang sya pinansin ni Rhian at pumasok ng banyo. Manhid na ata ito dahil sa nangyari. Pagod na rin kakaiyak kaya hindi na lang nya pinapansin tuwing kumakatok at tinatawag sya ni Glaiza. She even changed her phone number para hindi na sya makulit nito.
"Grabe snobber ka na." Natatawang sabi ni Bianca
"Nasaktan lang." Pilit na tumawa si Rhian na galing sa banyo
~
Lumipas ang tatlong araw natapos na ang ilang mall shows ni Rhian and good thing tuwing aalis sya sa condo ay wala si Glaiza. Pero nagbibiro yata ang tadhana ngayon paglabas nya ng unit ay naroon si Glaiza na nakaupo sa tapat ng pintuan nya.
Tumayo ito nang makalabas si Rhian.
"Rhian." Nakangiting sabi nito
"I have to go." Maikling tugon ni Rhian at maglalakad na sana pero pinigilan sya ni Glaiza sa pamamagitan ng paghawak sa braso nito. Niyakap sya nito mula sa likuran.
"Na miss kita. Miss na miss na kita." Bulong nito habang tumutulo ang luha.
"Male-late na ko. I have to go Glaiza." Walang emosyong sabi ni Rhian at inalis ang pagkakayakap ni Glaiza sakanya tsaka naglakad at sumakay ng elevator.
Naiwan si Glaiza na nakatayo doon at nakatulalang nakatingin sa nagsaradong elevator.
I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
If today I woke up with you right beside me
Like all of this was just some twisted dream
I'd hold you closer than I ever did before
And you'd never slip away
And you'd never hear me say
I remember the day you told me you were leaving
I remember the make-up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
"I'm so sorry. I love you Rhian..." Glaiza whispered between her sobs
'Cause I'm not fine at all
No, I'm really not fine at all
Tell me this is just a dream
'Cause I'm really not fine at all
~~
BINABASA MO ANG
Holding Back My Feelings (Rastro)
FanfictionA story that will turn their world upside down.
