8.bölüm

86 5 0
                                    

Multide bugünkü giyindiği kıyafetler var :)

Keyifli okumalar :)

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Sıkıcı bir ders bitiminin sonunda Derya'yla evin yolunu tuttuk.

Eve girdim ve annem yine her zamanki gibi yemekleri dökdürmüşdü.İçeriye girdim ve:

-Ben geldim diye bağırdım.

Annem:

-Hoş geldin kızım git üstünü başını değiştirde ,gel seni bekliyorum dedi.

Ben:

-Tamam geliyorum beş dakikaya dedim ve yukarı çıkıp üstümü değiştirmek için dolabı açtım.Beyaz bir gömlek onun üstüne kısa şort şeklinde tulum ve onun üzerinde bugün hava soğuk olduğu için pembe bir hırka aldım ayakkabı olarak da hırkamın renginde bir spor ayakkabı giyindim saçlarım, kıvır kıvır olduğu için hiç bir şey yapmadım hafif bir makyaj yapıp annemin yanına indim.

Aşağıya indim annem yemek masasının önünde beni bekliyordu. Yemek yemeğe başladıktan sonra annem :

- Sana güzel bir haberim var dedi.

Ben :

- Neymiş bu güzel haber dedim.

Annem:

- Berk buraya geliyor dedi. Ağzıma aldığım çayı püskürttüm dışarıya doğru annemde 'ne yapıyorsun sen' dercesine bakıyordu.

Ben :

-Ay bu çok güzel bir haber niye daha önceden söylemiyorsun anne ya en sevdiğim kuzenim Almanya'dan buraya geliyor , peki ne zaman dedim.

Annem:

-Yarın geliyor sen almaya gideceksin ben Aysel teyzenlere gideceğim dedi.

Ben :

- Yine mi? Allah'ım bu sefer gitmekten kurtuldum sen şu aciz kulunu gördün ya ben daha başka bir şey istemiyorum deyip elimi yüzüme sürdüm.

Annem:

- Niye küçükken Aysel teyzenin oğlu Mustafa 'yı görebilmek için can atıyordun ,neredeyse evlerinden çıkmak istemiyordun şimdi ne değişti , demesiyle yüzüm kızarmıştı belli etmemeye ne kadar çalışsamda başaramıyordum. Evet kabulleniyorum küçükken öyleydim ama şimdi öyle değil duygularım ve fikirlerim farklılaştı. Bunu annem nedense kabul edemiyordu. Ben bunları düşünürken annem elini gözümün önünde bir sağa bir sola götürüp duruyordu.

Annem :

-Huuuu daldın gittin dedi.Bende ne olduğunu anlayamadan anneme bakıyordum.Aklıma bir an Batu ile bulaşacağım geldi bunun için annemden izin almam gerekiyordu.Anneme dönüp :

-Anne dedim.Annemde ne olduğunu anlamamış bir şekilde gözlerini dikmiş bana bakıyordu ve sözüme devam ettim:

-Anne arkadaşımla buluşmaya gidebilir miyim ? dedim hafif yavru köpek bakışı atarak.

Annem :

-Kız mı ? Erkek mi ? dedi.

Ben :

- Erkek ama öyle sevgili anlamında değil yani sadece arkadaşım dedim.

Annem :

-O zaman Mustafa da gelecek seninle dedi.

Ben :

- NE ! Hayır! Anne ! Olmaz! dedim .

Annem :

-O zaman gidemezsin dedi.

Ben :

-Niye ya !! dedim.

Annem :

-Daha çocuğu tanımıyorum bile , en azından Mustafa benim elimde büyüdü onun için onunla gideceksin hem o seni korur dedi. Aslında annemin söylediği mantıklıydı ama ben genede o gıcığın gelmesini istemiyordum, hep ben küçükken oyuncaklarımı alıp alıp kendi evlerine götürürdü, hayır oyuncağında değilim ama niye benim oyuncaklarımdı başkasınıkini alıp götürseydi evlerine sanki hiç oyuncağı yokmuş gibi ,ben bu düşüncelerimden sıyrılarak annemin kimle konuştuğunu çözmeye çalıştım ama anlayamadım.Annemin yanına gittim ve telefonu kapattı.

Ben :

-Anne ben gidiyorum dedim. Yanağına öpücüğü kondurup çıktım.Ayakkabılarımı giydim, üstümü başımı düzelttim ,tam karşıya baktım ki Mustafa buradaydı. Annem demek Mustafa'yla konuşuyordu.Hafiften kaşımı çatarak Mustafa' ya baktım ve :

-Sen ne ara geldin dedim.

Mustafa :

-Daha yeni geldim dedi.

Ben :

- Benimle gelmeyeceksin dimi ? dedim.

Mustafa:

-Tabiki de gelecem ayrıyeten Yıldız abla seni bana emanet etti deyip kolunu omzuma koydu.Bende tepki olarak karnına bir tane geçirdim.Biraz ayarı fazla kaçırdığımdan iki büklüm olmuştu.Düzelir gibi oldu ve :

-Kızım elinde amma ağırmış ha ! dedi.

Ben :

- Evet öyledir daha sertini istemiyorsan eline koluna sahip çık dedim , kafeye doğru yürümeye başladık ve en sonunda kafeye varmıştık biraz bekleyişin ardından elime telefonu alıp Batuyu aradım.Çalıyordu ama açan yoktu. Bir kez daha denedim ve sonunda açıldı.

Batu :

-Alo dedi .

Ben :

-Alo Batu nerede kaldın dedim.

Batu :

- Ya çok özür dilerim benim çok acil bir işim çıktı. Kusuruma bakma ne olur gelemeyeceğim bir başka sefere telafi yemeği yapsak olur mu ? dedi.

Ben :

-Sen işini hallet , önemli değil dedim ve telefonu kapattım.Mustafa şaşkın gözlerle ne olduğunu öğrenmeye çalışıyordu ve :

-Ne oldu dedi.

Ben :

-Önemli bir işi çıkmış onun için gelemeyecekmiş dedim.Sırıtarak baktı ve sonra :

-Ekildin yani , üzülme bizde birlikte bir şeyler yaparız dedi.

Ben :

-Yok eve gideyim dedim.Tabi beni dinleyeceğini zannetmiyordum ve öylede oldu.

Mustafa :

-İtiraz istemiyorum hem çok güzel filmler vizyondaymış bende hep gitmek istiyordum tek izleyeceğime senle izlemiş olacağım dedi gülümseyerek .

Ben :

- İyi tamam ben seçerim filmi dedim gülümseyerek ve arabaya doğru gitmeye koyulduk.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Yorum ve votelerinizi bekliyorum şimdiden tesekkur ederim :) yazım hatalarım olduysa özür dilerim


...DELİ GÖNÜL...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin