Mr. So Wrong (Published)

12. Kahit na

I woke up the next morning feeling heavenly. I liked the feel of Edward's warmth next to mine, ang sarap-sarap niyang kayakap. I opened my eyes and he was still there. Nawala iyong pangamba ko na baka iwan na naman niya ako ng note at umalis na naman siya. I watched him as he sleeps, ang gwapo-gwapo talaga ng Edward ko. 

Last night we did nothing but make love. Ewan ko, but it's so much better now kasi alam namin pareho na we love each other. I sighed. I kissed his collar bone. Maya-maya ay gumalaw na rin siya. He looked at me. 

"Akala ko nag-try ka na naman mag-breakfast. " Sabi niya sa akin. Pinatulis ko ang nguso ko. 

"Kainis ka ha." Sabi ko. Kinurot ko ang tagiliran niya. 

"Aray!" Malambing na daing niya. Natawa naman ako. I hugged him tight. 

"Love mo ako ha? Wala nang bawian iyon." Sabi ko sa kanya. I felt Edward's arms around me. He sighed. 

"Basta akin ka na lang ha?" He said. I smiled. 

"Oo naman. Ayoko na sa iba. Ikaw na kasi talaga. Hindi na magbabago iyon." Lalong lumawak ang ngiti ko. Suddenly I remembered the first time I ever tried looking at my Lola's mirror. I was only sixteen years old pero nang humarap ako noon, siya ang nakita ko, and after almost twelve years, inulit ko ulit iyon at siya pa rin ang nakita ko. Siguro noon pa lang, dapat naniwala na ako sa salamnin ni Lola. I remembered Lolo telling me that Lola's mirror never lied, at ngayon alam ko nang totoo iyon. Hindi ga nagsinungaling sa akin ang salamin because right now, I have Edward, we're together, we're happy, we're going to start our own life together and I am so looking forward on it. He kissed my forehead. 

"Darling Danni," He said, hindi ko maiwasang mapangiti. 

"Hmmn?" 

"I have to get up, may duty ako sa hospital." Sabi niya sa akin. 

"Okay, do you want some breakfast." Sabi ko. He grinned at me. 

"Not really," Nainis naman ako. 

"Akala mo naman! Maghahanap lang ako ng cereal sa cupboards mo." Umingos pa ako. Natawa si Edward. 

"Hindi na, Darling, " Sabi niya. "Seeing you like that, busog na busog na ako." Nakangising sabi niya. I looked at myself. Ano bang hitsura ko? Maliban sa magulong-magulo ang buhok ko, I wasn't wearing anything, I am totally naked under the sheets. 

"Bad ka, ang hilig mo." Sabi ko habang nakanguso. 

"Ikaw din naman. Ikaw nga moan ka ng moan kagabi. Oh Edward, oh gosh, oh, oh...!" He mimicked my facial expression. Automatically, namula ang mukha ko. Dumampot ako ng unan at saka pinaghahampas siya. 

"I hate you!" Sabi ko sa kanya. 

"Bakit naman kagabi hindi iyan ang sinabi mo sa akin." He was still grinning. 

"Nakakainis ka kamo! Nakakairita ka! I hate you!" Sabi ko sa kanya. 

"Huu, kunwari ka pa. Give na give ka naman kagabi." Lalong umusok ang ilong ko, Bumangon ako at saka hinampas ng malaking unan si Edward sa balikat. 

"Kung papasok ka, pumasok ka na! Bwisit!' She said. Hinatak ko ang kumot niya at saka binalot iyon sa aking sarili. Hindi naman ako nagalit, ang totoo, kinikilig ako. Alam ko naman na binibiro lang ako ni Edward. 

I went to the kitchen. Kung meron man akong kayang gawin sa kusina iyon ay ang magtimpla ng kape. I made him a cup of coffee, maya-maya ay lumabas na siya. 

"Oh, mag-coffee ka muna." I said to him. Edward just smiled. Nilapitan niya ako, I thought he was going for the coffee, but then he pulled me closer and kissed my lips. He gave me an honest to goodness morning kiss. I sighed. After a while he pushed me away and said: