Gözlerimi açtığımda yanımda bir ayıcık vardı kenarları güllerle süslenmiş ve güller odadan dışarıya gidiyordu e bana da o gülleri takip etmek kalıyor. Üstüme hemen bir şeyler aldım ve güllerin izini sürmeye başladım. Hım mm aşağıdan güzel kokular geliyor. Hafif bir esinti ve kuş sesleri, çok hoş...
Aşağıda enfes bir sofra beni bekliyordu. Mutlu ve bir o kadar da endişeli gözlerle bana bakan bir çift göz vardı. Pek anlam verememiştim bakışlarına ve bunu belli etmiştim galiba ki bana bir soru yöneltti hemen:
-Neden öyle bakıyorsun canım? Ne cevap vereceğimi bilemedim ama yalanda olsa bir cevap vermem gerekiyordu ve:
-Hiçbir şeyim yok, demek zorunda kaldım ve yalan söylemediğime inandırmaya çalıştım ve bu şekilde enfes kahvaltının da tadını çıkaramadım ama olsun. Sofrayı topladıktan sonra biraz kitap okumak üzere her zaman ki pencere köşeme çekildim, daha sonra canım sıkıldı ve birazda o güneşi görünce kitabı bırakıp dışarıda gezmek-dolaşmak geldi içimden...
Üstüme rahat bir şeyler giydikten sonra kendimi dışarıya attım ve biraz ilerledikten sonra kendimi biraz rahatsız hissetmeye başladım bir dakika durdum ve hislerimin doğru olup olmadığını anlamak istedim ve hiçbir sonuç elde edemedim...
Bir an önce eve gitmek istedim daha fazla rahatsız olmak istemiyorum çünkü...
Eve vardığım da bahçıvan ortalıkta yoktu oysaki Bay Şuha hep bahçede olurdu herhalde tuvalete falan gitti diye düşündüm. Bugün gerçekten de garip bir gün olarak başladı en azından ben öyle hissediyorum ki hislerim hiçbir zaman beni haksız çıkarmaz...
Bu kadar huzursuzluktan sonra karnımda huzursuzlanmış olmalı ki gurulduyor. Mutfakta ki şefe seslendim ama geri ses gelmedi sadece benim sesimin yankıları sanki evde kimse yok ben haricinde...
Mutfaktan ses gelmeyince merak ettim ve şefin yanına gittim ama mutfakta şefte yoktu! Nereye kaybolmuş olabilir ki diye düşündüm de en fazla oda ihtiyaç görmeye tuvalete-lavaboya gitmiştir, tekrar bahçeye baktığımda Bay Şuha yine etrafta gözükmüyordu bu evdeki herkes nereye gitmiş olabilir ki? En sonunda Kai'yi aradım ama oda telefonuna cevap vermedi. Ah tanrım bugün daha ilginç ve garip olamazdı. Evdeki herkes ortadan kayboluyor ayrıca Kai Bey telefonunu açmıyor bunlarda bir iş var diye düşündüm çünkü evdekilerin ortadan kaybolması normal bir şey değildir hem ayrılacaklarsa bile bana haber verirlerdi gerçekten tanrım neler olduğunu çözemedim bana bir işaret yolla diye dua ederken bodrum kattan bazı sesler geldi ama orası fazlasıyla karanlık olduğu için ve ayrıca daha önce hiç oraya girmemiştim doğal olarak da biraz tırsmış olabilirim bu yüzdende Kai'nin gelmesini bekledim. Ama Kai akşamüstü anca geldi ve ağzının kenarı kanamış neler olduğunu sorduğumda geçiştirdi. Ama ne yapıp edip benim neler olduğunu öğrenmem gerekiyor...
He neredeyse unutuyordum:
-Kai aşağıdan garip sesler geliyor tam belli olmayan sesler daha önce hiç oraya girmemiştim ayrıca orası çok karanlık bide evde kimse yok kimse telefonlarıma cevap vermiyor neler oluyor biliyor musun?
-Neler olduğunu bilmiyorum ama sen biraz bekle ben aşağıya bakıp geleyim iki dakika şurada dur.
Aşağıya indi ve neredeyse yarım saatten uzun süre oradan çıkmadı. Yarım saat sonra çıktığında ise hiç hoş bir yüz ifadesi yoktu. Beti benzi atmıştı ve benden bir şeyleri saklamaya çalışıyormuş gibi bir hali vardı ne olduğunu sorduğumda sadece bana aval aval baktı neden bugün kimse bana bir şey demiyor ve içgüdülerim nedense bugün fazlasıyla hareketli ve benden bir şeyler sakladığına da adım kadar eminim... Kai'ye aşağıda ne gördüğünü ve neden bana böyle baktığını sözlerimle değil ama merak içindeki bakışlarımla belli ediyordum. Onun da beni anladığı her halinden belli oluyordu ki beni geçiştiriyor bana bir şeyler söylememekte ısrar ediyordu. İkimizde de akşam yemeğini yiyecek hal kalmamıştı ki ikimizde odalarımızdan aşağı inip o enfes yemekleri yememiştik. Balkonda ki hamağa uzandım ve dolunayı seyretmeye başladım. Bu sefer diğerlerinden farklı bir dolunay seyrediyordum ve resmen dolunayın etkisi altına girmiş gibi hissediyordum kendimi. İçimde bir an kötü bir his canlandı, nedeni nedir bilmiyorum ve aklımda hala Kai'nin bodrum katından çıktıktan sonraki yüz ifadesi var. Dayanamadım ve Kai'yi iyi mi diye kontrol etmeye gittiğimde Kai odasında yoktu. Ah tanrım gerçekten benimle dalga geçiyor olmalısın. Kesinlikle benden bir şeyler saklıyor bundan artık emim... O bodruma girmem gerektiğinin farkındayım ama...
