AKŞAM KIRINTISI
3 Kasım 2003
Sevgili Diandra...
Koparmadan önce her çiçek
Cennet kokar.
Sevmeden önce her kalp
Aşka muhtaç.
Bakmadan önce her renk
Koyu bir siyah.
Ve saklamadan önce her hayat
Farklı bir kapan.
Ve yakalamadan önce her nefes başkasına ihtiyaç. Bu kadar basit sözler olmamalıydı hayatımızda, ya da bu kadar sade durmamalıydı seni anlatırken. Seni anlatan ilk şiir bu belki de, aklımdan dökülen. Herkes kendi hayatını yaşarken benim seni yaşamam ne kadar haksa hayatıma, senin de bana dönmen ihtiyaç bir nefes kadar.
Hastaneden çıktık, eve vardık, bayram atladık ve kendi kabuğumuzda düşler yazdık. Ben ortak hayatta seni yaşamak istemiştim sadece, olmayışın bile tuhaf evin içinde. Sen okuldayken ve ben evdeyken bile bu kadar ayrı değildik birlikte. Yalnızken de pek farklı değilim, senin yanında. Süslü kelimeler hak ediyor seni sen benimleyken de, yalnızken de.
Okulda yalnız olduğun geliyor aklıma her saniye, birlikte geçireceğimiz zamanlar gidiyor kaderin peşinden ve ben yatağımda oturup birkaç kelime döküyorum yerlere, toplayabilene de aşk olsun, üzerine basıp geçene de.
Hani bakıyorum bazen sen gelince, altı yaşında bir çocuğun düşünebileceği bir aşk değilsin ki sen; en başta ufak bir melek, sonrasında şeytanını dize getirebilecek bir ışık, belki de saklanırım senin ruhunda ya da kanatlarının altında. Ben de altı yaşında bir şeytan değilim belki de, haylaz bir kardeş ya da boşvermişliğin biçilmiş hali veya meleğinin halkası kırmızı bir kan damlası.
Senden önce tatlı bir meltem süzüldü içeri, hani kanatlarını açıp da gelirdin ya odama, gelmene daha çok vardı biliyorum ve bu yüzden odama giren rüzgara kızdım. Kendini sen yokken bana sevdiren her şeye kızdım, her şeyden önce sen vardın. Her hayattan önce sen. Her nefesten önce sen.
Sonra bir kuş gelip kondu camıma, evren bana kızıyordu sanki. Sensiz geçebilecek dakikalar olduğunu gösteriyordu sanki bana veya hayatın hala var olduğunu. İleride bunları okurken bana kızmazsan eğer sana bir şey söyleyeceğim Diandra.
Şeytanın omzunda bir melek yoksa, şeytan Cehennem'i yaşamaya mahkum Diandra.
Ve ben, sana zarar gelmesin diye Cennet'te kurumayı göze alırım Diandra. Ya da Araf'ta kalırız birlikte. Ne sen benim kuruduğumu görüp üzül, ne de ben senin ateşte yandığını görüp kahrolayım.
Eğer tutacak bir ele ihtiyaç duyarsam ve sen orada olmazsan Diandra, senin için sevinirim. Çünkü her ne kadar sen beni hak etmeyece kadar kusursuz olsan da, ben bir meleğe muhtacım Diandra ve ben her ne kadar seni hak etmeyecek kadar kötü bir şeytansam da, yaşamak için birbirimize ihtiyacımız olduğu ortada.
Ve ben, bunu söylemekten hiçbir zaman bıkmayacağım Diandra.
Çünkü seni sevmek her saniyemi harcamaya değer.
Seni sevmek on ömrüm olsa, tamamına değer.
Beni zindana atıp seni sevmeye mahkum etseler Diandra, 'süreyi uzatın' diyecek kadar seviyorum seni Diandra.
Çünkü seni seviyorum Diandra.
Ian.
Karanlığın fısıltıları yaklaştı bana önce, elleri uzandı yüzüme ve şöyle dedi; "Cehennem'in seni alması için daha çok erken."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Devil May Cry
Teen Fiction'Önce ışıklar kapandı, sonra ayaklarım altı titreşti. Kalbim sızladı, derinlerden bir çığlık geldi. Soğuk çıkıntılar ardındaki kalbim tekledi. Buzdan çatılarım çatladı, Duvarlarım sarsıldı, Bir melek kanat çırptı, Kanlar akmaya başladı, şeytanlar ağ...
