Firuze
Yağmurlar yağarken, kavuştuk senle
Sanki bir bedendik, inan yeminle
Sus artık sadece, kalbimi dinle
Seninle atmazsa, dursun Firuze
Yıllarca birikmiş, anılar dilde
İsmin ki yaşıyor, yaprakta gülde
Ben burada sahipsiz, sen başka elde
Serçeler halini, sorsun Firuze
Bilmeden sevmişiz, resimler kayıp
Boşuna yaşanan, anlara ayıp
Her düşen yaprağı, aşkına sayıp
Eylüller bahara, varsın Firuze
Gözlerin konuşan, bir bülbül gibi
Sanki büyük girdap, görünmez dibi
Sensin şu gönlümün, gerçek sahibi
Gizledim mısramda, sırsın Firuze
Dokunsan kaybolur, hayalin sanki
Vurulup düşerim, öyle bir an ki
Uzaktan seslensem, duyarsın belki
Sedamız evreni, sarsın Firuze
Kokunla şenlensin, bahtsız şehirler
Çağlasın aşk ile, susuz nehirler
Ekledim üst üste, dertler kahırlar
Gayrı kör bir kurşun, vursun Firuze
Beklemek zor imiş, anladım amma
Sessizce hıçkırık, kattım duama
Aşkımızı sundum, Yüce Rahman'a
Melekler yollardan, dersin Firuze
Bilmezsin bu sevda, sinemi yakar
Feryadım dağların, üstüne çıkar
Şimdi şu göklerden, bir yıldız akar
Gecede ışıyan, fersin Firuze
Giderken seni de, aldım giderim
Yokluğun içinde, bir derbederim
Bilmem ki sahipsiz, nasıl ederim
Bu hasret bentleri, yarsın Firuze
Şimdi ne desem, aciz kalacak
Bu öyle bir aşk ki, devrim olacak
Sana yeşermeyen, her şey solacak
Leyla'dan da özge, yârsın Firuze
