Kırık Kalp

Kaçış..

Son bahar üşütüyor bedenimi.

Kaç baharın geçeceğini tahmin edemiyorum artık.

Artık denizlerin dalğanacağini,

Kuşların yeniden cıvıldamalarını işitemiyorum.

Yollarım o kadar karanlık ki,

Gözlerim hiçbir şeyi farkedemiyor.

Amansiz bir hayatin içinde, can çekişiyorum.

Nedenini bilmediğim bir fısıltı kulağım da yankılanıyor.

Sevğili diye hitap edilen bir duyum seziyorum.

Duyu orgamlarımın hıssettıgı, ama bedenimin kabul edemediği

Bir yankı dolanıyor etrafımda.

Alışı gelmedik bir beklentı, içimi kıpırtatıyor.

Kalbim huzursuz, yüreğim tedirgin.

Adını söyleyemiyorum.

Belki de korkuyorum bundan.

Bedenım caresız beklemekte.

Kalbime yenilmekten korkuyorum galiba,

İçimdeki bütün çelişkilere rağmen,

Gelmesini istemiyorum,gidişlerini unuttuğum o şeyin,

Bitmiş anıların su yüzüne çıkmaması için...

Suların seslerı aldatmasın seni.

Haykırışlarım hep sessizdi benim.

Uzaklara uzanan yollarım, hep hasretti.

Geçen onca yıllara rağmen...