"Beni bırakma, çünkü yalnız hissetmekten yoruldum."
Harry,
Sorunların olduğunda çevrende anlatacak birçok kişi var, evet. Ama herkesin uzaklaşmak istediği o an vardır, öyle değil mi?
Seni tanıyorum, en azından tanıdığımı sanıyorum. Senin beni görmemiş, duymamış olman beni sana yabancı yapıyor. Bazen de yabancılara ihtiyaç duyar insan, her şeyi anlatacak, ruhunu temizlemesine yardım edecek birine.
Buradayım. Milyonların arasında ben de varım. Dikkatini çekecek kadar parlak olmayabilirim, ama seni önemsiyorum. Seni yalnız bırakmayan düşmanları tanımak istiyorum.
Sadece, unutma. Lütfen. Eğer dibe çökersen, yalnızlık seni de ele geçirirse, kendinden nefret eder ve sevilmediğini hissedersen, hatırla. Orada bir yerlerde ben varım.
Hisler değişir dendi bana, bilmiyorum. Sen çok özel birisin, Harry. Eğer bir gün gelir de sana hissettiklerim değişirse, şuna söz verebilirim ki, seni asla unutmam.
Bundan yirmi sene sonra nerede olacaksın, bilmiyorum. Ben nerede olacağım, bilmiyorum. Ama beni defalarca içine düştüğüm kuyudan kurtaran kişiyi hikayemden çıkarabileceğimi sanmıyorum.
Teşekkür ederim, bunca yaptığın şey için.
Seni asla bırakmayacağım, beni bırakmana da izin vermeyeceğim.
Sevgilerle,
Janette
