BAHRİ

630 21 8
                                    


Multimedya : Üzeyir, Yusuf, Aleyna, Sevgi

...

Üzeyir'in ağzından

Anahtarları kapının üstünde bırakıp sesin geldiği çalılıklara doğru yürüdüm. "Kim var orda ? " diye seslendim. Ama sadece hışırtılar devam etti. Meraklanıp ne olduğuna bakmak için çalılıkları araladım. Köpek olduğunu anlamam geç oldu. Elimi kaptırmıştım bile. Köpeği itip elimi çektiğimde elimin acısıyla dişlerimi sıkıp inledim. Köpeğe baktığımda hala olduğu yerde havlıyordu. "Dua et hayvanları seviyorum. Yoksa çoktan gebertmiştim seni. " dedim ve sinirlenip eve doğru ilerledim. Arkamdan hala havladığını duyuyordum. Umursamayıp kapının üstündeki anahtarları çevirip kapıyı açtım. İçeri girip kapıyı kapattığımda direk üst kata odamda ki banyoya ecza dolabına yöneldim. Elim artık o kadar acımıyordu. Sadece ufak bir sıyrıktı ama yinede mikrop kapmasın diye temizlemem gerekiyordu. Pamuk, sargı bezi, tandirdüyot gibi gerekli malzemeleri alıp alt kata salona geçtim. Koltuğa oturup elimdekileri salonun ortasındaki sehpaya koydum. Ortalık hala dağınıktı. Aleyna her ne kadar toplamaya çalıştıysada pek toparlanmışa benzemiyordu. En yakın zamanda burayı toparlıyacak birini bulmam gerekiyordu. Tabi güvenceğim biri olursa yabancıların evime girmesini sevmiyorum. Ben bunları düsünürken elimi sarmıştım bile. Cok yorgun olduğum için otuduğum koltuğa uzanıp uyumaya çalıştım. Bir süre sonra uyuya kaldım.
...

Uyandığımda aynı yerde değildim. Etrafıma bakındığımda bembeyaz bir odanın ortasında duran bembeyaz bir yataktaydım. Başka hiç bir şey yoktu odada. Yataktan kalkıp etrafıma tekrar bakındım. İleride bir kapı vardı. Kapının önünde bir kadın vardı. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama bir kadın olduğu yere kadar uzanan bembeyaz elbisesinden ve omuzlarına kadar uzun sap sarı saçlarından belliydi (multimedyadaki sevgi ). Oraya doğru ilerleyip yaklaşmaya çalıştım. Her seferinde başarısız oluyordum. Ne kadar koşsamda bir türlü yaklaşamıyordum. Bir süre sonra pes edip olduğum yerde dizlerimin üzerine oturdum. Yere bakıp nefes alış-verişimi düzene sokmaya çalıştım. Önümde duran iki ayakla kafamı kaldırdım. Az önce yanına gitmeye çalıştığım kadın şuan karşımda duruyordu. Bir süre sadece suratına baktığımda güzel bir kadın olduğunu fark ettim ve bana bir yerden tanıdık geliyordu nedense. Elini bana doğru uzatıp tutmamı beklerken yüzyünde bir tebessüm fark ettim. Gözleri ışıl ışıl bakıyordu. Sessizliği "Merhaba" diyerek bozdum. "Merhaba" dedi. Benim aksime sanki uzun zamandır tanışıyormuşuz gibi samimi cevap vermesi tuhaftı. Aklımdakileri okumuş gibi "Tanışmıyoruz"dedi. Şaşırarak "Sen kimsin ? Ve benim burda ne işim var. Köpek ısırığıyla ölmüş olamam dimi ? " dedim. Elime baktığımda ne sargı bezi nede ısırıktan bir iz vardı. İşte bu gerçekten tuhaftı. Cevap vermesini beklerken arkasını dönüp " Ama tanışıcaz" dedi ve uzaklaşmaya başladı. Arkasından koşmaya başladım. Ama ne kadar koşsam o kadar uzaklaşıyordu. Koşarken takılıp yere düştüm.
...

Gözlerimi açtığımda kendimi koltuğun yanında yerde buldum. Rüya olduğunu anlamam çok geç olmadı. Fakat elimin üstüne düşmüş olmam kötüydü. Acısıyla yerimde duramıyordum. Galiba bu sıyrığı o kadar hafife almamalıydım. Tekrar boşverip birazdan acısı azalır demekle yetindim. Telefondan saate bakıp daha okulun başlamasına 3-4 saat olduğunu doğruladım. Etrafa bir göz atıp dağınıklığı kendim toplamaya karar verdim. Kimseye güveneceğimi düşünmüyorum. Yaşadıklarımdan sonra insanların o kadar masum olmadığını anladım. Her ne kadar temizliği sevmesemde her şeyi annemin düzenlediği gibi düzenledim. Hala burdaymışta benden buraları toplamamı istemiş gibi. Kırık eşyaları bir çöp torbasına toplayıp çıkarken atmayı unutmamak için kapının önüne bıraktım. Telefonumu alıp odama çıktım. Telefonu yatağın üzerine atıp duş almak için banyoya gittim. Üstümü çıkarttıktan sonra kendimi suyun altına attım. Elimden doilayı biraz zorlanıyordum ama umursamamaya çalışıyordum. Duştan çıktıktan sonra havluyu belime sarıp odama geçtim. Vücüdüm ve saçım ıslak olduğu için parkeler ıslanmıştı ve umrumda bile değildi. Bu aralar umursamadığım çok şey var galiba. Yatağımın üzerindeki telefondan gelen bildirim sesiyle elime aldım. Aleyna mesaj atmıştı
' Okula birlikte gidicez. Aşağıda bekliyorum acele etsen iyi olur. Çünkü dondum.'

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 12, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PLAZA ÖKÜZÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin