bence dünyadaki hiç bir insan önyargısız değildir. herkesin önyargıları vardır. insanlar önyargının vücut bulmuş halidir. çocuklar bile. mesela görünüşünden dolayı bir yemeği yemezler. örneğin şurup, adını duyduklarında bile yüzlerini buruşturmaya başlarlar.
yetişkinler/veya gençler.. şişmansan çirkinsindir, tuhafsındır. ya da çirkinsen müzik zevkin kötüdür, ya da entellektüel değilsindir, veya kezbansındır. bir çok kişiyle çıkarsan orospu olursun. kimseyle de çıkmamışsan eziklenirsin. kısa giyinirsen yollu olursun. makyaj yapsan arkandan etmedikleri laf bırakmazlar. mutlu olsan yapmacık derler. üzgün olsan ilgi için yapıyor derler. ama onlara sorarsanız "biz önyargılı değiliz, biz içindeki kişiliğe bakarız, biz böyleyiz, biz şöyleyiz." derler.
dünyaya neden geldik? başkalarını memnun etmek için mi? illa onlar beğensin diye kendimizi değiştirmek için mi? hayır. insan ilk kendini sevmeli, ilk önce kendini sevmeli ki, başkalarını da sevebilsin. kendine saygı duymalı ki, başkalarına da saygı duyabilsin.
biz insanız. hepimizin duyguları var, hayalleri var, korkuları var, kırgınlıkları var. hepimizin kalbi var.
evet, kendinizi sevmelisiniz ama bu "sadece kendinizi düşünün, başkalarını umursamayın, düşünmeyin. egonuzdan geçilmesin" demek değil. bencil olmayın, olmamaya çalışın. önyargılarınızı azaltmaya çalışın. insanları sevin.
-uykulupanda.tumblr.com
