I'm Inlove With a NERD?! (ON HOLD)

CHAPTER 9

Hopia! Eto na ang chapter 9! Tentenenen. XD Dedicated to her kasi masyado siyang affected sa aking story which is kinatuwa ko naman. So, yun! Kung gusto niyo magpadedicate, comment lang kayo dito sa story ko. 

And kung gusto niyo na mag-UD na ko, comment niyo lang din dito. K? Wag kayong mahiya! HAHAHA. So, okay! ENJOY READING

----------------------------------

KATH'S POV. 

Anak ng tokwa! Ang tagal nila mama. :( Nilalamig na ko. Huhuhuhuhu! Isang oras na yata ko dito eh. Anong oras ba sila darating? :( 

Nakayakap ako sa sarili ko ng parang may nag-hagis ng jacket. O_O Katakot. Baka may bomba. Huhuhuhu! Wala naman sana. :( Hinihintay ko na may sumabog in 3 2 1 pero wala. Buti naman wala. Kinuha ko nalang yung jacket. Wala kong paki kahit kanino to. Eh nilalamig na ko eh! Kaya kinuha ko na.

T-teka? Parang pamilyar tong jacket na toh ah. K-kay D-daniel? Parang eto yung jacket na lagi niyang sinusuot sa school eh? HAHA! Imposible. Yung putapeteng lalaki yun? Malamang umalis na yun at nagpapakasarap na sa bahay nila.

Sinuot ko na yung jacket. Kaso nilalamig pa rin ako kasi umuulan pa rin.

"Ako: Tumigil ka ng ulaaan ka! Huhuhu" Sigaw ko. 

Nagulat ako ng may nag-hagis nanaman ng payong. Yung maliit na payong lang na pwedeng ilagay sa bag. YUNG TOTOO? May tao ba dito? O_O Dahan-dahan akong lumapit sa payong at tumingin sa kaliwa't kanan. Wala namang tao? B-baka si p-papa? Wala na kasi siya. :( Kasama na siya ni Lord.

"Ako: Pa, kung ikaw man tong nag-hahagis ng kung anu-ano, Salamat pa! Timing ka. Pero, natatakot ako sa'yo pa. Huhuhuhu!" Muntanga ko na nag-sasalita mag-isa.

"Hahahaha!" OMFG! T-t-tawa ba yung narinig ko?!

"Ako: H-h-hoy! K-kung sino ka man, h-h-hindi ka n-n-nakakatawa!"

"Mama: Anak! Jusko, bakit basang basa ka?!" Andito na pala si mama. Siya ba yung tumatawa? At nag-hahagis ng kung anu-ano?

"Mama: Di ba sabi ko naman sa'yo na pwedeng 9:00 ka na umuwi??? Bakit ang aga mo? Tignan mo tuloy nabasa ka ng ulan. Bata ka oo!"

"Ako: Ah eh, ma. Okay lang po ako. Pero ikaw ba yung nag-hagis ng payong at jacket ma? Tapos ikaw ba yung tumawa?"

"Mama: Ano? Hindi ah! Kakarating ko lang nak. Pumasok nga muna tayo! Jusko, baka mag-kasakit ka. Mag-bihis ka agad at maligo. Tapos mag-luluto ako ng mainit na soup para sa'yo. Pasok na."

"Ako: A-a-ah sige p-po ma." SINO BA KASI YUN???????? Waaah! NVM na nga lang! Ayoko ng may iniisip. T_T

DANIEL'S POV 

Yung totoo, ako yung nag-hahagis ng mga gamit kay Kath. Kung nag-tataka kayo kung bakit nag-karon ako ng payong, kinuha ko yun sa bahay. Ako rin yung tumawa kasi nakakatawa yung facial expression ni Kath. Pero, may halong lungkot rin dahil wala na pala ang papa niya. TEKA? Bakit affected ako? Ayyyy. Ewan!

At kung tinatanong niyo sila mama, inexplain ko sakanila lahat-lahat. Pati kay Janella kinwento ko na ayaw na ni Kath. Pumayag naman siya dahil masyado ko na daw siyang nasaktan. Pati yung kiss scene kinwento ko. Sabi nila pigilan ko daw si Kath sa pag-alis. Pero, alam ko namang di totoo na pupunta yung states eh! Sus, gusto lang nun na habulin ko siya. Manigas siya!

At ayaw ko talagang hagisan si Kath ng payong o jacket (Weh?). Pinilit lang ako ng barkada at ni mama. Ang gusto nga nila papuntahin ko daw sa bahay eh ayoko.  (Pinapairal nanaman ang pride.....) Author, shattap! Daldal mo eh.