Louis Vuitton {LarryS AU}

Hoofdstuk 1

(Louis)

Verjaardagen. Verjaardagen daar heb ik echt haat aan, vooral aan de mijne. Wil je weten waarom, nou dat komt doordat de mijne op 24 december is, kerstavond! Bijna niemand wil naar een verjaardag komen op de dag voor kerst, want iedereen is altijd "Te" druk. Dus op mijn verjaardag komt niemand, er zijn natuurlijk uitzonderingen zoals liam, Ed en Luke. Maar blijkbaar heeft iedeen het te druk vandaag en besluiten we te verhuizen naar de Big City, jupp New York. Pap heeft daar een nieuwe filiaal van Louis Vuitton geopend en vind dat gebouw de mooiste en wil dat dus het hoofdkantoor maken. Dus als verjaardagskado vliegen we op mijn verjaardag naar New York. Oja ... ikzelf ga niet mee, nee ik, als de oudste, moet de filiaal in Los Angeles gaan regelen. En dus vlieg ik ,Alleen, naar LA. Naar een land dat ik niet ken, een stad die ik niet ken, waar ik geen vrienden heb, en waar ik alleen woon. Echt leuk, Happy Birthday me! Voel de sarcasme. Maarja Louis klaagt nooit, want dat vind pap voor verwende mensen en Louis is niet verwendt.

'Louis pak je koffers, we vertrekken in 5 minuten en geen gemaar!' wordt er van beneden geroepen. 'kee pa, kom eraan.' roep ik verveeld terug. Giegelend en druk hoor ik mijn 4 zusjes de trap afrennen, ik besluit dan ook maar te gaan. Ik pak mijn mobiel en oortjes en kijk nog 1x rond in wat ik 21 jaar mijn slaapkamer mocht noemen. Dan loop ik mijn kamer uit en trek de deur achter me dicht en loop de trap af en door naar buiten waar mam en pap alle spullen in de 2 taxi's aan het laden zijn, ik hoor je al denken 2 taxi's? Ja twee, want mam, pap, Lottie, Fizzy, Daisy, Phoebe, de tweeling Doris en Ernest en ik + bagage moet allemaal mee.

Na een rit van anderhalf uur zijn we eindelijk bij het vliegveld en heb ik nog 1 uur tot mijn vliegtuig vertrekt, en nog 2 uur voor de rest. Na wat gegeten te hebben en gepraat is het al weer tijd om afscheid te nemen, toen Daisy en Phoebe dat hoorden klemde ze zich vast aan mijn benen en lieten niet meer los. Met wat help zit ik dan toch optijd en alleen in het vliegtuig, wel eerste klas, omdat pa dat wilde. Zo is het altijd al geweest, overal de beste plekken. Ik dacht dat de kinderen me op school daarvoor pesten "omdat ze jaloers waren" werdt er altijd maar gezegt. Maar ik ben er achter gekomen wat de echte reden was toen ik mam en pap erover hoorden praten, wil je weten wat de echte reden is? Omdat ik gay ben! Homo,fag, alles wat je ervoor kunt verzinnen. Zelfs mijn eigen ouders zijn er niet blij mee, nou ja dat kan misschien door de reden hoe ze erachter gekomen zijn. Ik was 16 en had al een tijdje een vriendje genaamd Sem, we stonden te zoenen bij de kluisjes toen een docent ons zag en ons meteen naar de directeur stuurden. We zijn allebei een week geschorst geweest en ik had zware huisarrest, sinds dien proberen ze me te koppelen aan bijna elk meisje dat we ontmoeten of waar ik mee sta te praten. Mam had er bijna geen problemen mee maar het was vooral pap. Dus ik heb sinds mijn 16e geen vriendje meer gehad en ik ben nu 21, tuurlijk heb ik leuke jongens in die 5 jaar ontmoet maar ik wilde mijn ouders niet boos maken of ergeren. Dus toen pap aanbood of ik een filiaal van Louis Vuitton wilde overnemen zei ik natuurlijk Ja, wist ik veel dat het in Los Angeles was, ik dacht dat hij het over die in Londen had maarja. Zo kan ik ook zelf geld gaan verdienen en misschien ontmoet ik nog wel iemand.

Maar terug naar het Vliegtuig, naast me is echt een cutie komen zitten. 'Heyy ik ben Louis en wie ben jij?' Vraag ik. Ik probeer maar een gesprek te beginnen omdat we hier nog wel even zitten. De jongen zit me met grote vraagtekens aan te kijken. 'Spreek je Engels?' Vraag ik dan maar (hier is dus engels Nederlands :) 'No sorry' Meer komt er niet uit de jongen dus ik draai me weer goed in mijn stoel, pak mijn mobiel en zet wat muziek op en probeer wat te slapen. Na een uur of drie geslapen te hebben wordt ik weer wakker en moet ik ontzettend nodig plassen. 'Wc' is het enige wat ik tegen de jongen zeg als ik opsta, eerst kijkt hij me vragend aan maar springt dan op zodat ik erlangs kan. Als ik bij de wc aankom staat daar een jongen met duidelijk blondgeverft haar, ik lach naar hem en ga bij de andere wc wachten. 'Oii, ik ben Niall en jij blue eyes?' begint de jongen..Niall opeens met een duidelijk Iers accent. 'eh...hey ik ben Louis maar noem me maar Lou.'Antwoordt ik beleeft.'En wat brengt jou in dit vliegtuig Lou?' vraagt hij nieuwsgierig. 'werk en gezeur, what about you?' vraag ik. 'Ik heb mijn ouders bezocht in Ierland en over 3 dagen begin ik weer als cameraman, ik film mijn beste vriend die andere intervieuwd. Jij had het ook over werk, wat doe je?' De ijsblauwe ogen kijken me heel nieuwsgierig aan. 'ehm..mijn ouders, nouja mijn vader is baas van Louis Vuitton en ik mag de filiaal in LA overnemen.' Nialls mond is ondertussen opengevallen. 'Dus als ik het goed begrijp is er door jou dus Louis Vuitton?' vraagt hij en ik knik ongemakkelijk en dan hangt er opeens een ierse elf om mijn nek. 'dankje dankje voor jou geboorte Louis, Louis vuitton is echt geweldig!' verbaast sta ik te kijken naar de blonde blauwoogige Ier die helemaal blij is. 'eh als denk ik.' zeg ik nogsteeds verbaasd. 'Kijk' Zegt Niall terwijl hij aan mijn arm trekt en zijn been omhoog houd 'Ik heb vandaag toevallig Vuitton schoenen aan.' zegt hij nog steeds helemaal happy. 'eh..Leuk.'zeg ik maar want ik weet niet zo goed wat ik hierop moet antwoorden. 'Ik vind de meeste dingen die mijn vader heeft ontworpen wel mooi, maar ik ben meer van Vans enzo.'vertel ik Niall. 'Je zou echt mijn beste vriend ontmoeten, ik denk dat jullie elkaar erg aardig zullen vinden..'begint hij 'Niall ik ga nu echt even pissen en dan weer slapen ben erg moe' vertel ik hem als ik weer iemand uit de wc zie komen die er echt nog niet stond toen ik met Niall begon te praten. even betrekt zijn gezicht en knikt dan en geeft me een knuffel eerst aarzel ik maar knuffel hem dan terug. Ik moet toegeven Niall knuffels zijn erg goed. 'Ik weet het, mijn vrienden noemen het the Horan Hugg.'zegt hij grinnikend en geeft me een knipoog als hij me loslaat. 'Sorry was niet de bedoeling om het hardop te zeggen' zeg ik erg beschaamd. 'Weet ik' zegt hij en hij loopt weer weg. 'woow rare gast maar wel aardig'denk ik bij mezelf en ga eindelijk het wc hokje in. Als ik klaar ben loop ik terug naar mijn stoel en val weer in slaap.

omgg echt sorry voor dit slechte einde, maar ik had al zo veel voorgeschreven en ik wilden dat niet in 1 doen dus toen besloot ik het hier maar te stoppen voor nu, ik weet het het is super slecht sorry, maar toch vind ik het leuk om te schrijven. dit is mijn eerste Larry boek. Oja jullie zullen me hier voor haten, maar ik zou graag willen beginnen met 5 reacties van 5 verschillende mensen voordat er weer een nieuw hoofdstukje komt :] sorryy xx Crazy mofo Rachel ;p

~1290~