Soğuk bir kış akşamıydı gecenin karanlığında hüzne bulanmış kalplerimizle baş başaydık . Tam olması gerektiği gibi tam da olmamız gereken yerde ama yanlış zamanlarda . Ben ona erkendim o bana geç . Avuçlarımızın arasından kayıp giden yaşanmışlıklar ve yaşanılacak onca şeyler tuzla buz oluverdi . Tutamadık . İkimizin de cesareti yoktu . Böyle mi bitti demeliyim yoksa her şey tam da burada mı başladı . Yeniden başlayamayacak kadar yorgun arkamızı dönüp gidemeyecek kadar korkaktık. Bizim hikeyemiz hikaye olamayacak kadar kısa ama bir hikayeye sığamayacak kadar derindi. Bizi bu derinlik bitirdi. içinde boğulduk ..Sevgimiz içimize sığamadıkça biz küçüldük. Şimdiyse dünyaya kafa tutamayacak kadar küçücük ve yorgunum. Hepsi bu ...
