จันทร์พยัคฆ์

บทนำ

"ฮัลโหล หนึ่งโหล สองโหล ขณะนี้คนสวยไม่ว่างรับสายกรุณาโทรมาใหม่นะคะ" จ้าแม่คนสวยมากลากไส้ ยัยจันทร์นะยัยจันทร์มีเรื่องด่วนทีไรอย่างนี้ทุกทีละสิท่า เบื่อค่ะคนสวยเบื่อ 'ผ้าแพร'บ่นเพื่อนสาว ทั้งจันทร์นราและผ้าแพรเองต่างก็ทำงานให้กับองค์กรเหมือนกัน ทั้งสองเป็นเด็กกำพร้าถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่แปลกที่ฝีมือจะเหนือกว่าใครหลายๆคนในองค์กร จนทำให้โดนหมั่นไส้ รูปร่างหน้าตาของทั้งสองจัดว่าสวย จันทร์นราหน้าจะคมเข้ม ตาดุจนางพญาอินทรี จมูกรั้น ปากอวบอิ่ม ส่วนผ้าแพรหน้าจะออกหมวยๆ ดูน่ารัก จันทร์นราและผ้าแพรสูงประมาณร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร
กริ๊ง!!! เสียงโทรศัพท์ผ้าแพรดังขึ้น "ฮัลโหล นี่แกอยู่ไหนรีบมาที่องค์กรด่วนเลย"
"เออๆ ฉันกำลังไป นี่แกอยู่ที่องค์กรแล้วหรอ"
"ใช่ รีบมาเลยนะแก"
ห่วย ดูมันดิฉันยังไม่ทันได้ตอบมันก็กดวางสายไปล่ะ จริงๆเลยยัยผ้าแพร ปกติฉันก็ไปสายอยู่ล่ะ เมื่อไหร่มันจะชินสักที จันทร์นราบ่นในใจ ก่อนจะควบบิ๊กไบก์คู่ใจบึ่งไปยังองค์กร

ณ ห้องประชุมในองค์กร
"ขอโทษที่มาสายค่ะ" จันทร์นราผลักประตูเข้าไปในห้องพร้อมกับเอ่ยขอโทษ "เชิญนั่งจินนี่ เธอมาสายอีกแล้วนะ" หัวหน้าบ่นฉันเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ส่วนจินนี่เป็นอีกชื่อนึงของฉัน มักใช้ในองค์กรหรือเวลาทำงาน "เอาล่ะเข้าเรื่องเลยล่ะกัน จินนี่เธอได้รับภารกิจจากเบื้องบนให้ำปคุ้มกัน 'ไทเกอร์ เจมส์ ธนาอภิวัฒน์' มาเฟียะ.." "ห๊ะ อะไรกันทำไมต้องเป็นฉัน แล้วทำไมต้องคุ้มกันอีตามาเฟียนั่นด้วย?" ไม่ทันที่หัวหน้าจะพูดจบจันทร์นราก็โวยวายขึ้นมา "มันเป็นคำสั่งจากเบื้องบน เธอก็รู้ว่าขัดได้ยาก แล้วนี่ก็เป็นแฟ้มประวัติของไทเกอร์ เอาไปอ่านเองละกัน"
"เดี๋ยวสิหัวหน้า งานนี้ผ้าแพรไปกับฉันด้วยรึเปล่า"
"ไม่ งานนี้เธอสองคนต้องแยกกันลุยเดี่ยว ผ้าแพรก็ได้รับให้ไปคุ้มกัน มิสเตอร์หลุยส์ เหมือนกัน"
"เหอะๆ จบกันชีวิตฉัน"
จันทร์นราพูดพร้อมกันเดินออกจากห้องไป