1.BÖLÜM DOĞUM GÜNÜ

75 3 0
                                    


Tam rüyamda annemi görüyordum telefon çaldı hiç hayatımda görmedim annemi melek olarak görüyordum
Babam arıyordu efendim diye telefonu açtım oda normal sorular sordu ve bugün üvey annemin dogum günü oldugunu ve benimde gelmemi istediğini söyledi bende babam üzülmesin diye tamam dedim ve hemen telefonu kapattım ve telefonu duvara fırlattım ve bağırıp ağlamaya başladım ben daha bi kere annemin doğum gününü kutlamadım babam bunu bana nasıl yapar dedim ve bağırmaya başladım kendimi kontrol edemiyordum sinir krizi geçiriyordum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum kapı sesi geldi öykü gelmişti sanırım sesimi duydu yedek anahtar vermiştim kızların hepsine onlarda bana öykü koşup bana sarıldı ve ne oldugunu sordu o sırada diğer kızlarda gelmişti öykü beni alıp oturma odasına götürdü melis su getirmeye gitmişti bişeyler algılıyorum Ama kendime gelemiyorum 5.10 dk sonra kendime geldim kızlar hala yanımdaydı irem nasılsın dedi bende kısık bi sesle iyiyim dedim funda ne oldugunu anlatmak istermisin dedi bende herşeyi anlattım onlarda istersen gitme dediler bende babam üzülmesin diye hediyemi verip gelicem dedim onlar tamam dediler bende banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve çıktım melis ve öykü kahvaltı hazırlıyor fundayla irem odamı topluyordu bende fundayla İreme yardım etmeye giddim ama onlar izin vermediler bende ÖYKÜ VE MELİS in yanına gittim onlarda izin vermediler bişey yapmama
Bende hazırlandım normal bi siyah elbise giydim altıma siyah babet giydim ve saçım düz olduğu için tarayıp çantamı alıp mutfağa geçtim kızlar oturmuştu ben çok şey yememiştim evden çıktım ve yürümeye başladım çok yakın değildi ama içimden yürümek geldi eve doğru yürüyodum hiç bişey düşünemiyordum eve yaklaşmıştım kuş çıvıltıları korna sesleri insan konuşmaları gülmeleri daha gücüm kalmamıştı bende taksi çevirip bindim ve yolu tarif ettim ama son dakka aklıma hediye almadığım geldi ve yolu çevirdim bedenini falan bilmediğim için bende takı mazasına girdim zarif bi kolye aldım ve tekrar taksi çevirip evin yolunu tarif ettim eve geldiğimde yani babamın evine geldiğimde saat beşti zaten geç kahvaltı yapmıştım eve gelmiştim taksi parasını ödedim ve eve girdim üvey annem karşıladı kapıda anahtarım vardı ama anahtarla girmiyodum meraba dememle benim boynuma sarılması bir oldu dondum kaldım bende gülümsedim bu kadına karşı erken düşünmeye başladım heralde o beni bırakınca bende babam nerde dedim o da odasında dedi bende teşekkür edip babamın odasın gittim kapısına tıkladım gel dediğinde içeri girdim ve boynuna sarıldım o da hoşgeldin dedi babamın adı barış annem yazar olduğu için adımı masal koymuş kitaplarını baskılamamış ama hikaye ve şiir yazmayı çok seviyomuş babam hazırdı bana dediki sen aşağıya in ben geliyorum bende indim havuz başında kutluyolarmış bende geçtim yavaş yavaş gelmişlerdi misafirler hatta çoğu gelmişti bende kola alıp bi yere oturdum zaten açtım canım sıkılmasın diye çantamdan telefonu çıkartıcaktim ki aklıma sabah telefonu fıtlattığım geldi bende tam kalkıyodum babam geldi bende mutfağa aysel teyzenin yanına gittim aslında o beni büyütmüş nerdeyse bana sarıldı oy yavrum diye iç çekti ben de ona sarılıp ağlamaya başladım oda oy yavrum ağlama dedi bende ağlamayı bıraktım bana dediki yaprak sarma yermisin dedi bende tabi yerim dedim kola elimde gelmiştim zaten yaprak sarma yedim ve kalktım tam bahçeye giricektim ki üvey kardeşimle karşılaştık aaa masal sen ne ara geldin dedi ve bana sarıldı kafam kadar 2 metrelik topuklu ayakkabıları giymiş adı hande meraba dedim ve geçtim bahçeye pasta falan kesildi hediye mi verdim tam gidiyodum ki hande yanıma geldi elinde kola vardı hızlı hızlı geliyodu dur dur dedim hızını alamadı üstüme tabi kola döktü bide benden tutunuyomuş gibi yapıp beni havuza itti o an hiç bişey hissetmedim sadece bu havuzdan çıkmayıp burda öyle durup boğulmayı istedim ama babamı bunlarla bırakamazdım çıktım herkes bana tuhaf tuhaf bakıyodu ne yapıcağımı bilmiyodum sırıl sıklam olmuştum herkes bana bakıyodu koşa koşa burdan ayrıldım babam nerdeydi tabi mustakbel eşiyle ilgileniyodu hemen çantamı alıp çıktım taksiye tam başka biri biniyoken adamı ittim taksiye biniyodum ki şöför ıslak ıslak binemessin dedi bende kapıyı hızlıca kapattım ve hızlı adımlarla burdan uzaklaşdım ne yapıcağımı bilmiyodum telefonumda yoktu üşüyodum da sahile gittim bi banka oturdum ve huçkıra hıçkıra ağlamayı başladım arkamda birini hissettim arkamı döndüm ama kimse yoktu sonra önüme döndüm ve gözlerime inanamadım

ÜVEY ANNEM GERÇEK OLSAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin