GECE

yalnızlık

İçeriye girdiğimde nefes almakta zorlanıyordum. Bir türlü cümleleri birleştiremiyordum. Sonra birden dizlerim tutmaz oldu. kapıya yaslanarak yere çöktüm. Hala ağlıyordum. Dinmek bilmiyordu gözyaşlarım. Annem 'ne oldu jiyan ' dedi. kelimeler bir türlü ağzımdan çıkmıyordu. Annem 'cevap versene 'diye bağırınca kendime geldim. yanıma oturmuştu. Teyzem çok endişeli görünüyordu. 'anne arka bahçede' dedim izzet ağabeyin kanlar içerisinde içeriye gelmesiyle sözümü bitiremedim. annem ve teyzem yanına gitmişti. Bez arıyordu annem. Teyzem sürekli 'ne oldu oğlum' diyordu ağlamaklı çıkan sesiyle. İzzet ağabey köşedeki tekli koltuğa oturmuştu. teyzemde ayakta ne diyeceğini bekliyordu. Annem aradığı bezi bulduğunda bezi izzet ağabeyin kafasındaki yaraya bastırdı. İzzet ağabeyin canı yanıyordu galiba suratını buruşturmuştu. Sözüme devam etmek için ağzımı açtığımda izzet ağabey konuşacağımı anlamış benden önce davranıp 'manyak mısın kızım sen' diye bağırdı. Teyzem benim yaptığımı anlamış bana öldürücü bakışlar atmaya başlamıştı. Bana doğru gelerek tokat attı. Daha olayı bilmiyordu. Savunma yapmadan dayak yemeye alışmıştım. Tam bir tane daha vuracakken Botan ağabeyim kolundan yakalamıştı. 'Ne oluyor' diye bağırdı. İzzet ağabey 'yok bir şey botan arka bahçede dolanıyordum. Jiyan da bostanı suluyordu. Beni hırsız sanarak kafama taş attı. ' dedi. Annem bana ' çabuk özür dile kız ' diye bağırdı. Şaşkınlıktan dilimi yutacaktım. Gözlerimi izzet ağabeyden ayıramıyordum. Yalan söylüyordu. Bide ondan özür mü dileyecektim. Anne bana tecavüz edicekti az bile yaptım diyemedim. Neden korkuyordum ki neden söyleyemiyordum. Teyzemle annem ayakta özür dilememi bekliyordu. İzzet ağabey özür dilemeyeceğimi anlamış. Olayı daha fazla büyütmek istemediğinden yanıma gelerek kolunu omuzuma attı. Omuzumu sıkarak 'gerek yok teyze bilerek yapmadı. ' demişti. Tepki veremiyordum. Titremeye başladım. Kolu omuzumdaydı. Tekrar gözümden yaşlar dökülmeye başladı. İzzet ağabeyin kolunu omuzumdan attım. İzzet ağabey Sonrada 'aferim kız böyle dişli ol ' dedi. Botan ağabeyim ona ters ters bakmaya başladı. ' izzet ağabey ' diyerekten tekrar ağlamaya başladım. Annem 'ağlama artık bilerek olmamış.' dedi. Ağabeyim botana dönüp ' izzet ağabey varya ' dedim. İzzet ağabey ' sende kusura bakma korkuttum biraz taş atacağını bilsem. korkuturmuydum hiç' dedi. Ağabeyim 'ben merkeze gidiyorum işim var ' diyerekten çıktı evden. İzzet ağabeyde kolumdan tutup 'Hadi ağlama artık affettim seni ' diyerek odadan çıkarmaya çalıştı beni. 'Bırak gelmeyeceğim' diyerek sesimi yükselttim. Annemde 'kız bana bak saygılı ol ' dedi. İzzet ağabey kolumdan tutarak dışarı attı beni. kolumu elinden kurtarıp odama kaçtım.Kapımı kilitleyip saatlerce ağladım. Kimsem yoktu. anlatabileceğim kimse yoktu. Yalnızdım. çok yalnızdım. çaresiz korkmuş.