I'm a Chickboy

Chapter 14

A/N: Hello. Ayan magiging active na ko bilang writer. Punishment ko yan for myself for being a bad son to fail one of my major subjects. Hahaha. Pero honestly, writing stuffs here in Wattpad makes me feel better. Pero bago ang lahat Vote and Comment guys.
(Kris of EXO as Aki in the Multimedia section )

(Aki's POV)
Hankyut ng nekochan ko sa itsura niya. Hahaha. Sabi ko ng mahal ko rin siya eh. Hindi bilang kaibigan. Kundi more of that. Hai torpedo ako masyado. Ganyang ganyan din nangyari sa babaeng minahal ko dati. Puro lang ako paramdam. Unang kita ko pa lang kay nekochan ko. Namesmerized na ko sa pagiging manly pero may pagkagay minsan na mga ugali. Don't get me wrong mas straight pa ko sa ruler pero ewan nabaliko ako ni nekochan ko eh. Dati babae lang pinapantasyahan ko ngayun neko neko nekom ai jusko lord. Patawarin niyo ko.

Naalala ko pa inis siya sakin. Halatang naiintimidate siya sa existent ko. Ayan ang mga gusto kong kaibigan. Pero hindi KA-IBIGAN. See the difference. Pero ito ako ngayun head over heels sa kanya. Checking wheteher kumain na ba siya. Anung ginagawa. Hindi ako nabored kausap siya kahit isang beses never. Ganun ata talaga pag mahal mo. Kahit nonsense kausap nagiging may sense. Ika nga nila. YOU MAKE THE MOST OF IT.

Taga-Antipolo ako. Oo right. Pero lagi akong pumupunta sa kanya. Miss ko kasi siya palagi. Gusto kong nakikita parati ang eyesmile niya, yung ilong niyang may konting kalakihan pero matangos. Tapos yung mapupula niyang labi na sumisigaw ng halikan mo ko Aki. Ganun. Mahal ko na siya. Yun lang yun. Yun yung point ko.

I'm inlove with my nekochan and ots final. Pero takot ako. Takot ako sasabihin ng iba. Na bakit ako ngkaganito pero wala na dapat akong dapat isipin pa. Kung mahal mo ipaglaban mo. Pero once again torpe ko. Everytime na sasabihin ko ng mahal ko siya kesa naman ako kinakain ng pagiging torpe ko. And I hate myself for being a jerk.

Ito yung panahon na nauod kami sa laptop niya. Iyak siya ng iyak. Nanuod kasi kami kasi nung Kay Marco at Ginny. Yung started over again. Iyak siya nun ng iyak. Mas lalo na yung scene na iniwan ni ginny si marco. Ai naku. To talaga si nekochan ko. Niyakap ko siya. Gusto kong sabihing mahal ko siya. Kaso torpe nga diba? Uulitin ko torpe po ako. Pasensya na.

Meron pang isang pagkakataon. Naghanda ako ng small kainan. Pero puro kwek kwek lang naman ang niluto ko. Kumain kami. Nagsusubuan pa nga kami eh. Nakakatuwa.

"Subo subo ka pang nalalaman? Paano kung mafall ako sa iyo? Sasaluhin mo ba ko?" Sabi niya na parang bata kasi puno pa bibig magsasalita agad. Oo gagamit pa ko ng net. Dahil mabigat ka. Pero ayun hindi ko nasabing oo. Spell T-O-R-P-E. Si aki na yun wala ng iba. Dinaan ko pa sa joke.

"Bigat mo kaya. Panu kita sasaluhin" Tawa kong sabi. Diba? Spell. Hahaha. Wag kayung utouto spellingin ninyo naman.

Alam ko naman na may gusto na siya sa akin eh. Talagang torpe lang pasensya na nekochan ko. Natatakot lang ako.

Buti na lang pumutok na siya sa inis. Sorry nekochan. Alam kong nahihirapan ka na.

"Oo mahal kita nekochan ko. Sorry kung ngayon ko lang nasabi. Ikaw lang ang lalaking nakapagpatibok sakin ng ganito. I love you." Sabi ko sabay yakap sa nekochan ko.

After what happen. Mas lalo kaming naging matatag. Alam kasi namin. Official ng kami pero ayun nakakalungkot. Feel ko pinipigilan ni nekochan ko iexpress ang love niya sakin. Natatakot siguro siyang maiwan na naman. Kumbaga sa invesents natatakot mabankkrupt.

Nevertheless, mahal ko ang asawa kong nekochan ko. Tuloy pa rin ang pagcocover group namin. Dito kami nagkakilala eh. Salamat talaga sa groupong to.

Marami palang pinagdaanan ang nekochan ko. Naiinis ako sa sarili bakit late ko na siyang nakilala. Dapat una pa lang nagkakilala na kami edi sana ang dali sa nekochan ko magexpress ng love.
2months na kami ng nekochan ko. At feel ko walang grow. Gusto ko talagang maramdaman na mahal niya ko. Nakakapagod maghintay pero lahat gagawin ko para sa nekochan ko. Mahal na mahal ko to eh. Alam kong dapat ko siyang igatan. Fragile pa siya eh. Yung puso niya fragile pa rin.

Oo alam ko nakamoveon na siya pero natrauma siguro. Nandito ako palagi onichan. Hindi ako mawawala sa iyo.

Lumipas ang ilang linggo ganun pa rin. Hindi siya nheexpress maliban sa kiss and hug. Siyempre tao ako. Kailangan kong maramdaman mahal niya ko.

Gusto ko ng space from him pero parang hindi ko kaya kaya nauwi kami sa away. Buti na lang unti unti ng nagpapakita si nekochan kung ganu niya ko kamahal. Nakakakilig

Ginawan niya ko ng cupcake na may kasamang letter:
Dear Onichan ko,
Kamusta? Lagi tayong magkasama. O wag kang magtaka asawa ko. Kasama kita palagi dito o sa puso ko. Sorry ha. Masyado ba kong corny? Mahal na mahal kita. Real talk. Yung cupcake na kasama nito. Ganyan ka sarap mahalin. I love you. Happy 5th Monthsary.:-*
-Matabang Neko pero Matangkad kaya hindi halata. Hahah. :-*

I feel so inlove. Wala na kong hihilingin pa kundi ang makasama ang cute kong nekochan. Sa kanya ko nakikita ang kinabukasan ko.

Sa loob ng 6 months naming pagsasama hangang ngayun. Bumuo kami ng mga memoryang hindi ko akalaing mabubuo namin. Mahal na mahal ko ang nekochan ko at walang makakapigil sa amin.

Alam kong magtatagal pa kami. Naniniwala ako sa forever. FOREVER IS A CHOICE. TIWALA LANG.

*Itutuloy*

A/N: Guys next chapter is last chapter na. How sad. Ayum pero dont worry i have a lot of surprises for you guys.