Chapter 3

4 0 0
                                    

Nagising ako sa sinag ng araw na nasa mukha ko talaga. Bumangon ako pero masakit yung ulo. Nanatili muna akong nakaupo sa higaan habang nag isip isip kung ano ang nangyari kagabe.

"wait! paano ako nakarating dito sa kwarto? ang alam ko nakatulog ako malapit sa seashore eh." 

hayy nako!masakit sa ulo mag isip. Pero naalala ko na parang my lalaking nag dala saakin dito, hindi ko nga lang alam kung sino.

Natigilan ako bigla at tinignan ang katawan ko. "ganon parin naman ang damit ko eh, wala namang masakit. baka naman walang nangyari." haaay! sana nga!

Whoever that guy is.. Thanks to him.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Bumangon na talaga ako then I took a shower, after kong naligo nagbihis na ako ng shorts at sando na white, slippers and shades.

bumaba na ako to eat my breakfast. Gutom yata ako ehh. Nag order na ako ng makakain ko then after I have eaten, nag libot libot na ako sa Palawan.

Inenjoy ko talaga ang pagiging alone ko. I took pictures everywhere and I feel like a bird flying high.

parang ang saya ko. Pero sana ang saya na to eh hindi mawawala pag bumalik na akong Manila.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


My four days vacation is over.. I'm heading back to Manila and here I am, waiting for the plane to land.

I must say na ang saya ko sa bakasyon ko, andami kong nagawa na hindi ko pa nagagawa mag isa. 

ang sarap din palang maging single ano? pero sa totoo lang, namimiss ko parin sya. Hindi ko naman maitatanggi na mahal ko pa rin sya no. Ang laking lugar nya sa buhay ko eh.

Pero siguro ngayon, medyo kaya ko nang makalimot. Kaya ko nang maging masaya na wala sya.

Pero hindi ko lang kaya na walain agad ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi naman kasi

Nawawala ang pagmamahal eh.

Haaaay! it's alright..

.

.

.

.

.

.

Nang nag landing na ang plane sa Manila, lumabas agad ako ng plane and went out to the airport immediately. Ewan ko, pero parang gusto ko na talagang umuwi at matulog.

Magpapahinga ako. Pagod kasi talaga katawan ko eh.

I waited for the taxi then I hopped in. Dumiretso ako sa condo ko. Bukas ko nlng siguro tatawagan si Ka. 

Pagod pa ako eh.

Pagdating na pagdating ko ng condo ko, nilagay ko lang ang gamit ko at tumakbo papuntang kwarto at agad agad na humiga sa kama.

"Haaaaay! How I miss this place and this bed!"

Nang my biglang tumawag sa phone ko. It's Ka.

"Hey!"

"Girl! nasa Manila ka na?"

"Yup! I just got home, and I'm tired Ka."

"ok. take a nap first, mag pahinga ka jan. Dahil mamayang gabe pupunta tayong party."

"Whaaaat? seriously Ka? pwedeng pass muna ako? pagod talaga ako ehh."

"No! don't worry. Reunion to ng barkada. Tagal tagal na ding hindi tayo magkasama eh."

natigilan ako sa narinig ko. seriously? so pag barkada. that means.... NANDUN DIN SIYA?

"uhmmm... really? uhhh... as in?.. uuuhhhhmmmm.. sige sige."

"Yannah? are ok?hmmm.. ok lang naman diba? it's been two months na rin. And besides, ang tagal

na rin na hindi ka sumasabay sa barkada. Miss ka na namin Yannah."

hindi ako sumagot.

"Yannah, please.. Wag mo namang idamay ang barkada. It's about time to face him."

"you think Ka?"

"Of course.. kaya mo yan. Hindi kita iiwan. ok? Just be sure na pupunta ka ha?"

"I will."

"You want me to fetch you?"

"No. No. I'll be fine. I'll drive my own car."

"Are you sure Yannah?"

"Yes Ka. thank you. I'll just take a nap."

"ok, just take a rest. basta punta ka talaga ha? 6PM sa bahay ni Nathan."

"Opo." then I ended the call.

Kinakabahan ako. parang pigla akong namutla,. Hay! bahala na!

Natulog nlng ako.

.

.

.

.

Nagising ako 4:48 PM.

Bumangon na ako sa kama and went to the kitchen.Bigla kasi akong nagutom. Naalala ko

Hindi pala ako nakapag lunch. Kumain nlng ako ng noodle cup para mabilis.

Naligo agad ako at nagbihis.

I wore a high waist shorts and a blue off shoulder crop top. and I paired it with flats.

After I dressed up, nag lagay ako ng konting blush on at lipstick. Hindi naman kasi talaga ako

mahilig mag make up eh. Lipstick will do.

Nilugay ko lang ang wavy kong buhok and tadaaaa!!

I'm ready to go.

Bumaba na ako ng building papuntang parking lot at nagdrive na ako papunta sa bahay nila Nathan.

Habang papalapit na akosa bahay nila Nathan, parang kinakabahan ako. Kasi siguro magkikita nanaman kami ulit.

Malayo palang eh kita ko na ang Malaking bahay ni Nathan at ang mga sasakyan ng barkada. And I saw his car.

Looks like ako nlng ang hinihintay. I'm always late as usual.

Nag park ako at lumabas na ng sasakyan at pumasok na ako sa bahay nila Nathan. dire diretso lang ako sa loob at pumunta sa garden kasi alam kong naduon silang lahat.

While walking through the garden, I saw him. Yes it's him. 


When There was Me and YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon