Hoe hou je een alien geheim???

De alien

"Goedemiddag mam ik ben thuis,'' zegt Lily. "Goedemiddag schat en hoe was het op school?'' "Goed, we hebben vandaag met Nederlands een verhaal geschreven, ik heb tekenen gehad en ik ben verder gegaan met de opdracht van handvaardigheid,'' zegt Lily," en jij?'' "En ik ben naar mijn werk geweest en boodschappen gedaan,'' zegt moeder. Ineens hoorden ze op de tv: "Hallo beste mensen, rond acht uur vanochtend vloog er een vuurbal over Bangkok heen. Het is nog een groot raadsel waar hij vandaan komt en hoe hij ontstaan is.'' "Wat vreemd dat er een vuurbal die over Bangkok heen vloog,'' zei Lily. "Ja heel vreemd,'' zegt moeder. "Het is misschien een meteoriet of zo,'' zegt Lily. "Ja je hebt vast gelijk,'' zegt moeder, "wil je thee?'' "Ja lekker,'' zegt Lily.

Een paar duizend kilometer verder op vliegt er een ruimteschip. In dat ruimteschip loopt een alien genaamd oh. "Als je nu naar buiten kijkt ziet je de vuurbal die we naar de aarde hebben gestuurd als teken dat we eraan komen,'' zegt de captain. Oh liep naar de zijkant van het ruimteschip en zag dat de aarde en zei, "wouw, dat wordt ons nieuwe thuis.''

"Mam ik ben klaar met mijn huiswerk,'' zegt Lily. "Het ruikt hier heerlijk, wat eten we.'' "We eten vanavond varkenshaas,'' zegt moeder. "Lekker!'' zegt Lily. "Zet jij het nieuws even aan, misschien is er nieuw nieuws over de vuurbal.'' "Is goed hoor mam,'' zegt Lily. Lily liep naar de tafel en pakte de afstandsbediening en zette de tv aan. "Hallo beste kijkers en welkom bij het zapp nieuws. Er schoot vandaag een vuurbal over Bangkok. De oorzaak is nog niet bekent als we meer over de vuurbal weten zenden we een nieuw journaal uit.'' Lily vond het erg interessant dus ging ze op internet zoeken naar meer informatie. Toen dook er een website op en dat stond op:

Inwoners van Bangkok werden tijdens de ochtendspits opgeschrikt door een mysterieuze vuurbal. Rond 08.41 uur lokale tijd vloog een grote vuurbal met een spoor van rook over de stad. Ook op verschillende plaatsen ten westen van de stad werd het verschijnsel gesignaleerd.

De vuurbal werd vastgelegd door verschillende Thai die de filmpjes onmiddellijk online plaatsten. Het verschijnsel veroorzaakte paniek doordat op de sociale media de meest uiteenlopende geruchten werden verspreid. Zo werd gezegd dat het ging om een vliegtuigcrash. De vuurbal zou een helikopter hebben geraakt. Een andere getuige liet weten dat hij dacht aan een brandende ballon.

"Schat het is bedtijd ga maar lekker slapen,'' zegt moeder. "Is goed mam,'' zegt Lily, "welterusten mam.'' Ze gaf haar moeder een kus en ging naar bed.

"Goedemorgen mam,'' zei Lily ter wel ze naar beneden liep. "Goedemorgen schat, wil jij zo meteen even brood halen,'' vroeg moeder. ''Ja is goed,'' zei Lilly. Lily ging ontbijten, tandenpoetsen en zich aankleden. Toen liep ze naar beneden. "Asjeblieft geld voor het brood en doe voorzichtig schat,'' zegt moeder. ''Ik pak nog even mijn zonnebril en ik doe voorzichtig. Doei!'' riep Lily toen ze naar haar fiets liep. Ze fietste naar de buurtwinkel daar zette ze haar fiets op slot. Haar fietssleutel was gevallen bukte ze om de fietssleutel te pakken maar ter wel ze bukt viel haar zonnebril van haar neus. Ze keek in haar glas en zag dat er een hele grote barst in zat. En riep Lily "Verdorie, mijn zonnebril is stuk.'' Toen deed ze de zonnebril op om te kijken of ze nog goed zicht had en toen zag ze iets wonderbaarlijks. Ze deed de zonnebril of en toen weer op en ze zag nog steeds het zelfde. Ze liep de winkel in en dacht na over wat ze gezien had. Ze pakte het brood en liep naar de kassa.

Toen ze in de rij stond deed ze de zonnebril nog een keer op en zag weer dat de aliens tussen de mensen lopen. Ze rekende af een liep snel naar haar fiets en ging naar huis. Thuis dacht ze na over wat ze had gezien en bedacht na een tijdje dat ze de aliens ging volgen. "Eten'' riep haar moeder onderaan de trap. Lily liep naar beneden en ging aan tafel zitten. Ze dacht erover na om haar moeder te vertellen over de aliens maar dat deed ze maar niet.

"Eet smakelijk,'' zegt moeder te wel ze een pan met knakworstjes op tafel zette. "Jij ook,'' zei Lily. "Mama mag ik straks naar buiten dan ben ik met om voor het eten thuis,'' vroeg Lily. "Tuurlijk mag dat,'' zegt moeder. Na het eten zei Lily, "ik ga er vandoor, doei!'' "Doei schat,'' zei moeder.

Ze nam haar zonnebril mee en liep naar haar fiets. Ze fietste naar de buurtwinkel en deed de zonnebril op. Ze keek erdoor heen en zocht naar een alien. Toen ze die gevonden had volgde ze hem. De alien liep naar een natuurgebied waar veel meer andere aliens waren. Ze verstopte zich achter een bosje en keek om zich heen. Ze zich dat er allemaal huisjes stonden waar aliens in leefde. Ze deed de zonnebril af en zag nog steeds het zelfde. Ze zag een alien lopen en die verdween zomaar. Ze deed de zonnebril en toen zag ze hem weer. ''Kan hij onzichtbaar worden,'' vroeg Lily hardop.

''Kun je ons zien,'' vroeg een alien die achter haar stond. Lily schrok zich een ongeluk. ''Wie ben jij,'' vroeg Lily. ''Ik heet Oh en dat zijn mijn vrienden,'' zei de alien. Ze zette de zonnebril af en zag dat de alien er nog steeds was. ''En hoe heet jij,'' vroeg Oh. "Ik wil eerst weten hoe en waarom zijn jullie hier gekomen?'' ''We zijn hier naartoe gekomen omdat onze thuisplaneet is verdwenen. We gingen weg omdat we gingen kijken of we in de ruimte mooie beelden van onze planeet te maken maar toen verdwaalde we in het Melkweg. We waren opzoek naar een nieuwe plek om te leven toen kwamen we de aarde tegen. We zijn er naartoe gevlogen en zijn hier gebleven,'' zegt Oh.

"Hebben jullie soms ook iets te maken met de mysterieuze vuurbal boven Bangkok,'' vroeg Lily. ''Dat was een waarschuwingsschot om aantegen dat we eraan kwamen maar je hebt nog niet verteld hoe je heet,'' zei Oh. ''Oh ja ik heet Lily.'' ''Lily, leuke naam,'' zei Oh. ''maar jullie kunnen hier niet blijven de mensen gaan jullie ontdekken en ik ga je helpen,'' zegt Lily. ''Echt,'' vroeg Oh verbaast. ''Echt,'' zegt Lily. Ze praatte nog even verder en gingen toen een oplossing zoeken. ''Dus jullie zijn hier gekomen omdat jullie verdwaalden,'' zei Lily. Ze zette de zonnebril af en Oh zei iets maar dat kon ze niet verstaan omdat het een andere taal was. Ze zette de zonnebril weer op en toen zei Oh weer iets maar deze keer verstond ze het. Ze vroeg ,'' zei jij net iets in een andere taal?'' ''Nee, hoezo,'' vroeg Oh. ''Oh zomaar,'' zei Lily.

''Het hooft schip gaat bijna vertrekken zorg ervoor dat de meeneem huizen, u en uw spullen aan boord zijn,'' zei de captain. ''Ga je mee om ons thuis te vinden,'' vroeg Oh. ''Ik heb het je belooft,'' zei Lily. "Ze kunnen mij zien,'' zei Lily. "Nu niet meer. Alleen ik kan je nog zien,'' zie hij toen hij haar een armband om deed. Oh pakte zijn spullen en ging met Lily aan boord. Lily pakte haar mobiel en maakte foto's van de reis en Oh en haar zelf.

Na een tijdje zoeken zag Lily ineens een planeet. "Is dat jullie planeet,'' vroeg Lily. "Waar,'' vroeg Oh. "Daar,'' zei Lily. "Ik zie hem, hoe hebben we daar overheen gekeken,'' vroeg Oh. Oh liep naar de captain en zei dat hij de planeet had gevonden. Toen hij terug liep veranderde de koers van het ruimteschip.

Toen ze op de planeet waren gaf Oh haar een rondleiding door zijn stad. Ze zijn nog naar een museum geweest en hebben een drankje gedronken. "Ik moet maar eens naar huis gaan,'' zei Lily. Ze stapte samen in het ruimteschip van Oh en gingen weer naar de aarde.

"Hier heb je mijn portofoon dan kun je me altijd bereiken en de armband mag je hoeden. Je kunt erdoor niet gezien woorden door aliens behalve mij maar mensen kunnen je ook zien,'' zie Oh ter wel hij het gaf. "Dank je en hier heb je de gegevens zo dat je niet kan verdwalen,'' zei Lily. "Doei,'' zei Oh. "Doei,'' zie Lily ter wel ze Oh een dikke knuffel gaf. Toen Oh weg was ging ze naar huis.

Thuis ging ze alle foto's bekijken en stuurde ze Oh de foto's door. Oh kwam later die maand nog een keer langs. Toen heeft ze haar moeder verteld over Oh. Ze geloofde het eerst niet maar toen ze hem zag wel. Ze gingen nog heel vaak bij elkaar op bezoek en beleefde samen nog geweldige avonduren.

Einde