Bölüm 4

39 3 0
                                    

Gerçekten  ne tapacağımı şaşırmış vaz iyete karşımdakine bakıyodum.

"ne oldu güzelim çok mu şaşırdın. "

Gercekten inanmıyodum odama nasıl geldiğine odama bile değil ewe nasıl girmişti asıl merak konusu bu idi.  Bu sözleri söyledikten sonra yavaş yavaş üstüme doğru gelmeye başladı. Gerçekten o bana taklaştıkça kalbim daga gızlı atıyo nefes  alamıyorum. Adımlarım yavaşta geri giderken o bana dopru ilerlemeye  devam ediyordu ki taki kapıya çarpma sesine kadar  yüzlerimiz her an birbirine drğecek kadar yakındık. Yüzüme değen saçımı aldı eliyle kulağımın arkasına sıkıştırdı ve dudakları kulağıma yakşaştı ve şu sözler ağızından döküldü

"Bu korku sana bir ömür yeter küçük hanımm. "

Son söylediği kelimeler bunlar olmuştu. Ve  kapıyı  çekti gitti gerçekten hayatımda gördüğüm  en adi insanlardan biri dünya sadece kendi etrafında dönüyor. Kendinden başka kimse yok.

Sesiz adımlarla yatağıma doğru ilerledim ve yatağımın  içine girdim. Bu işyerinde çalışmaya başladığımdan beri başıma gelmeyen
kalmadı. Ahh arya hiç şans seni bulmazki senin bu dünyaya gelmen  bile aksikik.

Ben kendime söylenirken telefonumun mesaj sesi sesiz ve boş odayı doldurdu. 

"seni bu kadar heyacanlandırdığımı  bilmiyordum . Küçük hanım. "

" yarın işe gelmezsen ewe sevgilin varken gelirim sevgilin le aran bozulsun istemezsin heralde. "

Off gerçekten kafam karıştı yarı gitmelitdim ewe gelirse yağız varken hiç iyi şeyler olmaz. Kavga çıkabilir. Bunları düşünürken uykunun kollarına kendini teslin ettim.

Sabah gözüme vuran güneş ışınlarıya gözümü araladım banyo yapmam lazımdı.  Banyo için getirilen malzemeleri alsıktan aonra ikik suta bıraktım kendimi suyun vücüdyna her tamasında rahatlama hissi uyandırıyordu. Banyodan çıktıktan sonra aktıma kot pantolonumu giydim ve üstüme ise göbeğimi açıkta bırakan büstiyer giydim. Ayakabı olarak da sandaletlerimi giydim. Ben erken kalktığımdan yağız daha kalmamıştır. Bende kahvaltıyı hazırlamak için aşaği ibdim kendim birşeyler atıştıtdım yağızada kahvaltısını hazırladıktan sonra not yazıp yola koyuldum hala karasızdım gidip gitmemek konusunda. Poyrazın yağıza saçma sapan şeyler anlatacak olduğunu bildiğimden mecbur gitmem gerkiyodu. Ben bunları düşünüeken çoktam barın oraya gelmiştim sesiz adımlarla girişe yöneldim. 

"geleceğini tahmin etmiştimm."

Bu sesi duymamla direkt kafamı kaldırdım. Kahverenginin en güzel  ronu ile karşı karşıyaydım. Cevap vermedim sysmakla yetindim.

"hemen işe koyul  bugün çok yorucu bir gün olacak dedi ve gitti. "

Bende hemen önlüğümü aldım ve işe  koyudum.

" arya şu masaya baksanya siparişleri al. "

Cemin dedği masaya doğru ilerledim gerçekten ve kesinlikle şansızlık benim göbek adım bora nın masasına doğru ilerlesim  bu çocuk kesinlikle beni takip ediyo yoksa bunun başka açıklaması yokk.  

" ne alırdınız . "

Bora kafasını kaldırdı ve bana doğru baktı.

" ooo fıstık seni alabiliyomuyuz. "

Taki boradan beklenen cevaptı kafamı çevirdim başka tarafa bir çift gözlerle karşılaştım ve bu gözler beni hapsediyodu.

Ben kafamı çevirip bakarken bi asılma hissteim. Bora benim kolumu tutmuş kucağına oturtu bendr kalkmaya. Çalıştıkça daha çok çekiyodu.

"boraa bırak ya "benim sesim  yüksek çıkmış olacak ki karşımda poyrazı görmem bir oşdu ilk beni tutu asıldı boradan kurtardı.

Boranın sağ gözüne yumruk geçirdi. Hak et işti bora fakat poyraz vurdukça vuruyor boranın yüzü kan içinde kaldı.
Bende kavgayı ayırmak için araya girdimm.

" poyraz bey sakin olun. Bora patavatsızdır siz onu takmayın. "

" sen tahmin etiğimden daha.. dedi ce gitti bende  arkasından koştum tam çıkışta kolunu tutum ve

"sen ne demeye getiriyosun "

" bence sen anlamdın herkese var bi bize yok. "  demesiyle yüzüne tokadı geçirmem bir oldu ben hayatımda hiç böyle bir hakaret duymamıştım bu ağor olmuştu.

" ben senşn bildiklerinden değilim anllaa  sakkınn bir daha  ana bu imada bulunma. "

" sen benim nasıl yaşadığımı tek başıma bu hayata dimdik durdum ve hiç bu kadar ağır söz duymadım  anlıyomusun ben gerçektem salağım ya senin gibi adinin yanına geldim çalışıyorum  gerçekten bu kadarı fazlaydı.  "
..

Tek kelime  etmesine izin vermefen çantamı aldığım gibi çıktım. Gözyaşlarım benden izinsiz akmaya başkadı. Gerçekten ben nerefe hata yapmıştım. Neydi günahımda en ağır şekilde çekiyodum.  İki gün sonra a emin doğum günüydü ben hiç ona laik olamatacaktım o hep derdi bütün zorlukların üstesinden dimdik durarak gelecekti

Olamadım anne pes etimm.  Yalnız kaldım kanatsız kaldım anne  benim meleğim

Sendin

Ve

Sende gittim

Kalmadı anne

Kalnadı umudum kalmadı

Bu siyah hayatın beyazı olmaya
Olamadım olamayacağımdaa...


Asaletin Rengi "  Siyahtır"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin