Next To You (Short SungJoy Fanfic Story)

TO

Marielle’s POV

Nung medyo nakalayo na ko dun, naglakad na lang ako. Whoo! Grabe, ngayon lang ako natense ng ganun. Usually kasi hindi naman ako kinakabahan sa harap ng ibang tao kahit gano ka pa katapang or nakakatakot. Pero sa kanya, iba tlaga. Para siyang mangangain ng tao.

Malapit na ko dito sa park kung saan lagi kong pinaglalaruan nung bata pa ko. Bigla na lang may nanghigit sakin!

Hindi ko namalayan nakahiga nako dito sa damuhan sa park at nakadag-an siya sakin habang hawak ng mahigpit ang kamay ko. Anong problema niya?!

“Sigurado ka ba talagang hindi ka pinadala ng school para pilitin akong pumasok?! Bakit nakalagay dito sa likod ng notes na to, na pinapasok nila ko?! Sino sila para utusan ako ha!” napa-ouch ako sa paghigpit lalo ng hawak niya. tangina! Bakit ba nangyayari sakin to. Saka ang tanga talaga ni Miss Madilig! Bakit pa niya nilagyan ng ganun sa likod ng notes?! Argh!

“A-ano, sakin yan! Oo! Sakin nga yan, napasama lang ata jan sa notes mo” pagsisinungaling ko. Ang sakit na kasi ng pagkakahawak niya at ang lapit ng muka niya sakin, naaamoy ko ang mabango niyang hininga. Binitawan naman niya ko dun kaya dali dali akong lumayo sa kanya.

“You better not lie to me” tumango ako bilang sagot sa kanya. Tumayo na ko at papaalis na. Dapat pala, tinuloy tuloy ko na yung takbo ko kanina.

Napapitlag naman ako ng tawagin niya ko.

“Hoy!” sigaw niya. Unti unti ako lumingon. Nakita ko ang pagkamot niya sa pisngi niya habang namumula at nakangiti. Paiba-iba siya ng anyo! Tao ba to?

“So ganto pala yung pakiramdam ng may dumadalaw sayo. Nakakatuwa” sabi niya at patuloy pa rin siya sa pamumula. He’s really weird! Di ko naman siya dinadalaw, napilitan lang kaya ako!

“Ah ge” sabi ko na lang at nagpatuloy na sa paglalakad.

“Elle! Kaibigan na kita ha? Babye!~” napakunot ang noo ko sa tawag niya sakin pero nagtuloy tuloy pa rin ako ng lakad dahil baka magibang anyo nanaman siya. Saka kaibigan? Ayoko nga! Ang bipolar niya tapos nakakatakot siya. Nung palihim akong lumingon para sulyapan siya ay nakita ko ang pagkaway niya habang nakangiti sakin. Ang creepy niya!

Disturbing. Annoying. Weird. That’s all my first impression of him.

****

“So Miss Madrigal, how’s Clint? Naibigay mo ba yung handouts?” tanong sakin ni miss madilig habang nag-aayos ako ng gamit.

“Yeah and he called me friend” sabi ko ng nakapamewang.

“Really?! That’s good! So pwede mo na ba siyang piliting pumasok sa school? Paghindi pa kasi siya pumasok sa school within this month, maeexpelled na siya” sabi niya.

“Sana pilitin mo siya since sinabi nanaman niyang magkaibigan na kayo diba?” dagdag pa niya habang nakangiti.

Natapos kong ayusin ang gamit ko at humarap sa kanya ng may matamis na ngiti sa labi.

“I refuse” sabi ko at nagsimula na kong maglakad. She keep asking why but it doesn’t matter again of me. Hindi na niya ko madadaan sa mga ganyan. Bakit hindi na lang nila hayaan yung weirdo na yun. Kung ayaw edi wag pilitin!

Paglabas ko ng school, Kinuha ko na lang ang paborito kong libro at binasa syempre.

Habang nagbabasa ako may humigit sakin mula sa maliit na eskinita. Hinawakan niya ang bibig ko para hindi ako makasigaw, bumilis na rin ang tibok ng puso ko.

“Don’t shout. Make one move and i raped you” napasingap ako pagbabanta niya kaya mabilis akong tumango-tango. Naamoy ko na rin ang kamay niya na mabango naman, parang di rapist. Nung lumayo siya sakin at nakita ko na kung sino siya saka lang ako nakahinga ng maayos pero konti lang.