Önce bir aydınlık belirdi.
Bulutlar arkasında gizlenmiş,
bi nevi bir alev kraliçesi.
Baktı alaycı gözlerle yenik düştüğüm sevdama .
Bulutlar kaçıyordu adeta.
Çok Üzgündu gökyüzü, dayanamiyordu ki mevlama.
Sonra karanlık çöktü ,
Şimşekler çoğaldı,
yağmur yağıyordu .
Önce masumca sonra hiddetle.
Gökyüzü çok kırılmıştı;
Güneşe , bulutlara ,
Tabiata küsmüştü aslında.
Çok ağladı gökyüzü, düştüğü her
Damlası islatmiyor
Yakiyordu adeta.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞARDI UMUTLARIM SEVGILIM
PoesíaBir umuttur belki seni sevmek Yorulurcasına beklemek ama yorulmamak. Kalbin her ritmini sırf senin için saymak. Belkide umuttur senin için beklemek.
