Şimdi bana kim içimdeki mevsimi sorabilir ki?
Kim bana sonbaharın yapraklarını yüreğimden nasıl düştüğünü
Ya da kim sorabilir ki acının bastırabileceği mevsimi
Ben hüznün ve acının mevsimindeyim
Binlerce kez ölüp ölüp dirildigim mevsim de
Yağmurları hatırlıyorum
Yağmurluğu bile delip geçen yağmurları
Yuregimin en olmadık yerine yağan yağmurları
Sesim sağırlaşıyor herkese karşı
Suretim belirginliğini yitiriyor usulca çevremdekilere
Ya kan kusan yüreğim... Ç.K.
