"Ερωτική" Αποστολή

Κεφάλαιο 2

Το επόμενο πρωί ξύπνησα νωρίς και μπήκα να κάνω ένα παγωμένο μπάνιο για να καθαρίσω το μυαλό μου. Ακόμα γυρνάνε τα λόγια του αρχηγού μου στο μυαλό μου. Πρέπει να βρω τον λόγο που θέλει να την σκοτώσει. Αφού τελείωσα το κρύο μπάνιο μου φόρεσα τα μαύρα μου ρούχα. Δεν φοράω άλλο χρώμα. Το μαύρο είναι το χρώμα που με εκφράζει. Κατέβηκα στο κάτω όροφο και τσίμπησα κάτι μικρό. Πήρα το όπλο μου και τον φάκελο και βγήκα έξω. Έπρεπε να ψάξω περισσότερα στοιχεία για αυτήν. Άνοιξα τον φάκελο και βρήκα την διεύθυνση της. Δεν ηταν και πολυ μακριά. Αφού έφτασα πάρκαρα λιγο πιο κάτω και περίμενα να βγει έξω.

****
Ερμιονη pov.

Αφού ξύπνησα το πρωί και πλύθηκα έβαλα μια άσπρη μπλούζα και ένα τζιν. Τα μαλλιά μου τα είχα κάτω ίσια. Κατέβηκα κάτω και ευχήθηκα να μην πέσω πάνω στον πατριό μου. Για καλή μου τύχη δεν ηταν κανεις μέσα. Έφαγα το πρωινό μου και άρπαξα την τσάντα μου και άρχισα να τρέχω. Είχα αργήσει για την σχολή μου. Βγαίνοντας έξω ειδα τον οδηγό μας έξω με το αμάξι μου.

"Καλημέρα. Σε ευχαριστώ που μου έφερες το αμάξι μου." του είπα με ένα χαμόγελο.

"Καλημέρα και σε εσάς κυρία. Συγνώμη  αλλά ο πατριός σας μου ζήτησε να σας πάω εγώ σήμερα στην σχολή σας." Απάντησε γλυκά.

Τι βλάκας. Λες και είμαι μωρό. Πρώτα δεν με αφήνει να μείνω μόνη μου και τώρα πρέπει να με πηγαίνει και ο οδηγός όπου θέλω. Μπήκα στο αμάξι και κοπάνησα την πόρτα με δύναμη. Ο οδηγός με κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να μου λεει είστε καλα του έγνεψα και αυτός έβαλε μπρος. Σε όλη την διαδρομή σκεφτόμουν πως θα μαλώσω με τον πατριό μου και τι θα του πω. Αφού σταματήσαμε σε ένα φανάρι ο οδηγός κοίταζε επίμονα τον μπροστινό καθρέφτη για να δει πίσω του. Σκέφτηκα να μάθω αν εγινε κάτι.

"Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;" Τον ρώτησα ήρεμη.

Με κοίταξε τρομαγμένος και είπε: "Νομίζω πως εδώ και κάτι λεπτά αυτο το μαύρο αμάξι μας ακολουθεί."

Γύρισα απότομα από πίσω να δω ποιος ηταν. Δεν φαινόταν τίποτα. Ειχε μαύρο τζαμί και ο ήλιος έπεφτε στο τζαμί.

"Δεν νομίζω να μας ακολουθεί. Απλά θα έτυχε να πηγαίνουμε από τον ίδιο δρόμο." Του είπα όσο ήρεμα μπορούσα αν και είχα ηδη τρομάξει απ'όλο αυτο.

****
Harry's pov.

Όσο περίμενα σε κάποια φαση άνοιξε η μεγάλη πόρτα του διαμερίσματος. Μια ελκυστικη κοπέλα βγήκε. Αυτή είναι.  Την ειδα να μπαίνει στο αμάξι και ετσι αποφάσισα να την ακολουθήσω για να μάθω περισσότερα πράγματα για να κάνω την δουλεια μου σωστά. Είχαμε σταματήσει σε ένα φανάρι. Ξαφνικά την είδα να γυρνάει και να με κοιτάει. Φυσικά αυτή δεν με έβλεπε. Κατάλαβα αμέσως πως με πήρανε χαμπάρι οτι τους ακολουθώ ετσι σκέφτηκα να αλλάξω δρόμο. Δεν είχε μείνει και πολυ για την σχολή της. Ετσι έκοψα δρόμο για να φτάσω πριν από εκείνη. Πάρκαρα πολυ πιο κάτω αυτήν την φορά για να μην με αντιληφθεί. Κατέβηκα από το αμάξι βάζοντας το όπλο στην τσέπη μου και καλύπτοντας το με την ζακέτα μου αποφάσισα να μπω στην σχολή της. Περπατούσα σε έναν μεγάλο διάδρομο. Πάλι καλα τα μαθήματα είχαν αρχίσει ηδη. Βρήκα επιτέλους το γραφείο της διευθύντριας και μπήκα μέσα.