''Αν τους αφήσουμε...''Ο μυστηριώδης κόσμος των οάσεων

Συνέχεια δεύτερου κεφαλαίου

        Σήκωσε το χέρι του σε έναν φιλικό χαιρετισμό και θρονιάστηκε δίπλα στην Νανά. Παρατήρησα το κατάλευκό του δέρμα και τα ξανθά μαλλιά του. Ήταν υπέροχος συνδυασμός με τις φακίδες που στόλιζαν τα μάγουλά του και την μικρή του μύτη. Ο Έρεβος ήταν ο γόης του σχολείου. Καταγόταν από την Φωλιά μα η μητέρα του ήταν από το Ηλιοτρόπιο. Ήταν γεροδεμένος, οι μυς διαγράφονταν μέσα από το άσπρο μακό μπλουζάκι του και βραχιόλια κοσμούσαν τα στιβαρά χέρια του. Η μητέρα του Έρεβου ήταν φανατική Φιλοδασήτρια. Ήταν επαναστάτρια και δεν ήθελε ποτέ της να εξαφανιστεί το δάσος. Εξέφραζε μπροστά σε πολύ κόσμο την άποψή της και δεν φοβόταν να μιλήσει για τα πιστεύω της. Μετά την κυριαρχία όμως του Νικόδημου, κατάλαβε πως δεν είχε περιθώρια για απροσεξίες. Έτσι το έραψε και συνέχισε να κάνει αμέριμνη τις δουλειές του σπιτιού. Ο πατέρας του από την άλλη, δήλωνε αποχή. Υποστήριζε πως δεν τον ένοιαζαν τα κόμματα πια, η Φωλιά ήταν χαμένη από πρώτο χέρι. Ο Έρεβος όμως είχε ελπίδα μέσα του, για ένα καλύτερο αύριο. Είχε ιδιαίτερο ταλέντο στην ζωγραφική, όπως και η κοπέλα του, η Ισαβέλλα, κάτι που βοηθούσε την ομάδα μας να πετύχει τον σκοπό της.

Η Ισαβέλλα δεν ταίριαζε καθόλου με τον Έρεβο. Απορώ πως είχαν κρατήσει την σχέση τους δυνατή τόσα χρόνια. Τα είχαν από την πρώτη γυμνασίου και μαλώνανε συνέχεια μα δεν χωρίζανε ποτέ. Ο Έρεβος, έκανε παρέα μαζί της από τα παιδικά τους χρόνια, αλλά στην παρέα τους υπήρχε και ο Γρηγόρης. Ήταν η πιο παράξενη τριάδα που είχα συναντήσει. Η Ισαβέλλα καταγόταν από την Σελήνη και ήταν πολύ σκληρή κοπέλα. Σχεδόν αγοροκόριτσο. Η γροθιά της μπορούσε να σε αφήσει αναίσθητο. Έβαφε πάντα τα μάτια της με κατάμαυρο μολύβι και φορούσε πάντα στενά τζιν και σκούρα ρούχα. Τα μαλλιά της ήταν μαύρα σαν τα δικά μου, αλλά πάρα μα πάρα πολύ μακριά. Ξεπερνούσαν κάθε φαντασία. Τα είχε πάντα πιασμένα σε πλεξίδα, αλλά λυτά της έφταναν κάτω από το γόνατο. Μάλωνε συνέχεια με τον κολλητό της τον Γρηγόρη και κάθε φορά απειλούσε τον Έρεβο ότι θα χωρίσουν. Αλλά αγαπιόντουσαν πραγματικά, ήταν προφανές. Ο Έρεβος της φώναζε μα ποτέ δεν της χαλούσε χατήρι και έτσι όλο το φταίξιμο το έπαιρνε ο Γρηγόρης.

Πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε, άγριες φωνές ξεχύθηκαν μέσα στο αδειανό δωμάτιο. «Αφού είσαι βλήμμα!» είπε ο Γρηγόρης κοιτώντας την Ισαβέλλα που τον προσπερνούσε αγνοώντας τον. «Σκάσε!» φώναξε η Ισαβέλλα και έτρεξε προς το μέρος του Έρεβου , κουρνιάζοντας στα πόδια του. «Λοιπόν Έρεβε, μάζεψέ την! Θα την φαπώσω!» είπε ο Γρηγόρης περνώντας το χέρι του μέσα από τα καστανά μαλλιά του. Ο Γρηγόρης ήταν πολύ εμφανίσιμος κατά την γνώμη μου. Ό,τι και να έκανε φάνταζε στα μάτια μου υπερβολικά όμορφος. Ακόμα και τώρα που συγκρατιόταν με όλη του την θέληση για να μην χημίξει στην Ισαβέλλα που του έβγαζε την γλώσσα καλύπτοντας το κεφάλι της μέσα στα προστατευτικά χέρια του Έρεβου. «Λίγα μαζί της!Μαλάκα!» είπε εκείνος και ο καβγάς άρχισε για τα καλά. «Θέλετε να μάθετε τι έκανε η φίλη μας;», απελπίστηκε ο Γρηγόρης και η Ισαβέλλα απομακρύνθηκε από το αγόρι της, πλησιάζοντάς τον με εκπληκτική ορμή. «Αν πεις το οτιδήποτε θα πεθάνεις!» ούρλιαξε και πλησίασε την γροθιά της κοντά στην μύτη του απειλητικά. «Όπα, όπα!», μεσολάβησε ο Έρεβος μπαίνοντας ανάμεσά τους. «Συνέβη κάτι που δεν ξέρω;», ψέλλισε κοιτώντας τον κολλητό του . Ο Γρηγόρης ήξερε πως δεν είχε επιλογή. Ο Έρεβος θα μάθαινε με οποιοδήποτε τρόπο ένα μυστικό που ήξεραν άλλοι για την κοπέλα του και όχι αυτός. «Τι έκανες Ισαβέλλα;», ψέλλισα ανήσυχα όταν είδα τον φόβο στα μάτια της. «Τι έκανες Ισαβέλλα;», επανέλαβε ο Μάικλ που μόλις είχε καταφτάσει από πίσω μου.