size fısıldıyorum(3 ekim.)

kelimelerimin tek rengi

Yazarmıyım bilmiyorum artık,

öyle bir sessizliğe bürünmüşüm ki hep gülmüşüm

Bilmiyorum yazarmıyım,

kelimeler bulur mu beni yine,

Yoksa kaçarmı fırsattan istifade?

Cümlelerim üşüyor adının eksikliğinden sebep

Buralar yine soğuk, yine başkaları ısıtmaya çalışıyor gibi

Sen gibi olurmu kimse bilmiyorum

Sana çektim biraz,

bilinmemezlikte kayboluyorum,

bak..

Görmessin lakin bunu bilirim işte

adım gibidir bilmemezlik edemem

Muafdır senden geçen düşüncelerim

Ah yalnızım yine, ne yapmam gerek

Cümlelerimin renkleri karışmış

Söyledikçe tek renkte kayboluyor

Yazdıkça kirleniyor güzelliği

..Sen Kelimelerimin tek rengi,

Neden şimdi Soluksun?

Bilmezsin ki..

Ne yaptığınıda bilmezssin sen, ne olacağını bilmediğin gibi

Sorularımın değişmeyen cevabı kadar kesin

Bir o kadarda çalkantılı bir cevabıydın

Kendime sorduğum her sorunun,

İşlediğim büyük günahın
Cevabıydın işte

Ama sen benim bilinmezim,

Bir düşün gerçek olmasını dileyecek kadar aciz bıraktın beni

Sen bilinmezim!

kendi ellerinle ittiğin bu kadını parmak uçlarında bıraktığın hayallerine tutundurdun

iki insan,

Değişmeyen klişe bir masal sonu

Güldüm, komikti hayallerimin ayak izleri

Kendi etrafında dönmüş yamuk yamuk

Gülerim ben, sessizliğimden

Öyle bir gülerim ki,

aşina olduğunuz ben, bi bakmışsınız yok olmuş

aklım uçuktur ayarsız gülüşüm kadar ,

ne yaptığımı bilmem ne yaptıklarınızı bildiğiniz kadar

Siz okursunuz ben yazarım buralara,

Her satırda kendimden bir parça, siz benden parça

....İyi gecler...