Ben cennetimin mısralarına serdim, zihnimin bucaklarında duran leşini
Geceleri serdim üzerine, yıldızlarım sönük şimdi
Mısralarımın rüzgarları esiyor umutlarımı sardığım bedenimin derinlerine
O yüzden kıştır buralar adam
gidişinin buzlu yollarından yol alıp kavisli uçurumların kenarına kayıyor adımlarım
sadakatsiz cümlelerimin ihanetine uğruyorum tam dipteyken
Cennetimin kokulu kelimeleri seni üzerine örttüğümden kırgındır bana
Ne yapsam ki
Benim gözlerim dipsiz bir kuyu oluvermiş
Görmez hiçbirşeyi, kaybeder olmuş kendi renginde herşeyi
Bilirim sen de o dipsiz kuyunun baş tacısın adam
Cennet mısralarımın habersiz katilisin sen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
size fısıldıyorum(3 ekim.)
Poesíahangi sessizlikte kavrulursun böyle? Dudakların mühürlüdür, konuşmazssın.. √çalınma söz konusu olursa yasal işlem başlatılacakdır. √Telif hakkı tamamen bana aittir.© İsim vermeden paylaşım yapmayın..
