×Tereddütlü Aşklar×

×Çığlık×

Arkadaşlar merhaba ilk bölümle karşınızdayım.Bazılarınıza göre kötü bir bölüm olabilir.Ama inanki ilk bölüm kadar zor bir bölüm yok.Benim hayal dünyam böyle sizleri seviyorum...

×××

- Barış oğlum hadi kahvaltıya!

- Tamam validem geliyorum.

Tişörtümü üzerime geçirip merdivenleri inmeye başladım.Annem'in yaptığı omletin kokusu tüm salonu doldurmuştu.

Annem ocağın başında diğer omletleri yaparken.Arkadan beline sarıldım ve yüzüne sulu bir öpücük kondurdum.

- Aman oğlum ya öpme şöyle diyorum.

- Sanada Günaydın validem.

Annem hemen omleti tabağa koydu.Ve masaya yerleştirdi.Geri çekilip masaya baktı ve performansını beğenmiş bir şekilde gülümsedi.

- Oğlum Nutella'yı getirir misin?

Çekmeceyi açtım ve baktım ama hayattaki şansım..

Tabiki Nutella kalmamıştı.

- Anne Nutella kalmamış.Markete gideyim mi? Nutella'sız mı yiyelim?

- Git oğlum bir de süt al akşama kek yapacağım.

Normal bir ailem olsaydı hayatta markete gitmezdim.Ama babam denilecek adam hayatımızdan çıktığından beri annemi üzmemek için elimden gelenin en iyisini yapmak için uğraştım.Arada sıkılsamda yapacak birşey yok değil mi?

×××

Marketten gerekenleri aldıktan sonra yavaş yavaş yürümeye başladım.Kulaklığımı çıkardım tam takacaktım, boğuk bir çığlık duydum.Bir anlam veremedim.Ve kulaklığı taktım.Şarkı seçmeye çalışıyordum o sırada yine aynı şekilde çığlık sesi duydum.

Etrafıma baktığımda görünürde bir şey yoktu.Sessizce sesin geldiği yöne doğru ilerledim.Eski bir evden gelmişti çığlık sesi kapısı açıktı.Ses çıkaramamaya çalışarak ilerledim koridorda.Ne oluyor lan orda!

Bir anda ne oldu ise kendimi babam yaşındaki adam ve benim yaşımdaki kızın yanına son sürat koşarken buldum.Kızı sakince kenara çekmem için adama güzel bir yumruk atmam gerekmişti.Kızı köşeye götürdüm.

- Burda bekle!

Adam kendine yeni geliyordu ki bir tane daha vurdum.Yere kapaklanınca üzerine oturdum ve yumruklarım peşi sıra yüzündeki yerini aldı.Adam seri bir şekilde bacak arama vurdu.Bende ki sinir hatsafaya
çıkmıştı.1dakika sadece 1dakika kendime gelemedim.

O sırada adam bana yumruk atmaya başladı. Ağzıma gelen metal tat ile dudağının patladığını anladım.Kendime gelmiştim.Adama aynı şekilde vurdum ve goll!Adamı kaldırdım.Duvara yasladım.Bacak arasına kaç defa dizimle vurdum.Bir fikrim yok.Aynı zamanda Ağzımdan.

- Bana da yap lan!
- Bana da!
- Dene bi lan!
- Ne oldu zevkli olmuyomu!
- Seni bir daha bir kıza yakın gördüğüm an bak ne oluyo!
- Duyuyormusun lan ?!

Adam kendinden geçmişti her an bayılabilirdi.En son

- Anladım...

Ve adam bayıldı.Sıkı bir tekme daha attım ve köşeye sinmiş hıçkıra hıçkıra ağlıyan kızın yanına gittim.Kolunu tuttum yavaşça kaldıracaktım ama elinin koluna temas ettiği an kendini geri çekti.

- Hey! benim sana zarar vermeyeceğim.

Kolunu tuttum bu sefer yavaşça kalktı.Hıçkırıkları durmustu daha iyiydi.Elini tuttum ve evden çıktık.Kız titriyordu.Makyajı akmıştı.Yavaş yavaş yürüyorken bir hıçkırık sesi duydum.Yine ağlıyordu.Ona döndüm ve iki elini tuttum.Gözlerimin içine bakti. Ne kadar korktuğu her halinden belliydi.

Ellerini çekti ve boynuma sarıldı.İlk tereddüt etsemde. Onun güvene ihtiyacı vardı bende kollarımı titreyen bedenine sardım.

3dakika gibi bir zaman dilimi öylece kaldık.Sonra benden ayrıldı.Kazağının kollarını çekip gözyaşlarını sildi.

Sonra aklıma geldi.Adam ayılmadan polis'in oraya gitmesi gerekiyordu.

Polisin numarasını tuşladım.

......

Eve kadar yürüdük.Sessizce hiç konuşmadı.Siteye girdiğimizde biraz korkmuş gibiydi.Ona güven verdiğini uman bakışlarımı attım.Asansöre bindik 7.katın tuşuna bastım.

Kata geldiğimizde önce o indi arkasından ben çıktım evin önüne geldigimizde.Zili çaldım.2.Çalışta annem kapının arkasından seslendi.

- Kim ooo?
- Biziz anne.

Annem kapıyı açarken

- Oğlum krepl-....Yavrucum ne oldu sana!?

Kızın elini tuttu.Ve içeriye aldı.Ben niye bu kızın ismini öğrenmedim ilk fırsatta soracaktım.İçeri girer girmez Annemin sorusu ile karşılaştım.

- Barış neyi var bu kızın?

×××

Selin'in Ağzından

×××

O şerefsiz adam Gözlerimin önünden gitmiyordu.Zorla bana sahip olmaya çalıştı.Ama barış -ismini daha yeni öğrendim annesi söyledi- olmasaydı ben orda...

Barış'a minnettardım.Ama bunu dile getiremiyordum.Kelimeler dilimin ucuna kadar geliyordu ama konuşmak.. Gerçekten çok zor! Umarım gözlerimden ona minnettar olduğumu anlamıştır.

Barışın annesi bana giyinmem için temiz kıyafetler verirken duş alman için banyoyu gösterdi.

Üzerimdekileri çıkardım.Ve banyoya girdim Su vücuduma temas ettiği an yere çöktüm.Duvara yasladım vücudumu içim ürperdi ama alıştım kısa süre sonra.Gözlerimi kapatığımda Gözlerimin önünde canlanıyordu o görüntüler.

Ayağa kalktım ve suyun o şerefsiz adamın ellediği yerleri temizlemesini umdum.Hissediyordum bedenimin temizlendiğini ama ruhum en çok o darbe yemişti. Onu kim temizleyecekti?