Chapter 1

252 4 0
                                    

Joyce POV

Hi. I’m Joyce Giselle Ching from Canada, andito ako ngayon sa pinas para mag aral ng high school. Napagdesisyonan kasi nila mommy na mas maganda kung dito ko nalang sa pinas pagpapatuloy pag aaral ko. Second yr high school na ko sa darating na pasukan, sa totoo lang ayaw ko dito mag aral sa pinas kasi nasa Canada ang family ko at nandun mga friends pero sabi naman nila mommy magiging okay rin ang lahat mas marami ako makikilalang bagong kaibigan. Hm, siguro nga. sana maging maayos ang pag aaral ko ngayon. Andito ako ngayon sa mall naglalakad lakad ng biglang…..

Joyce: Aray!!!

Boy: Ano ba yan miss, hindi ka naman tumitingin sa dinaraanan mo e.

HA? Ano daw? AKo pa ngayon ang hindi tumitingin e sya yun hindi tumitingin sa dinaraanan nya e!

Joyce: Excuse me! Ikaw ang hindi tumitingin sa dinaraanan mo.

Boy: Wow! Excuse me rin, pero ikaw ang hindi tumitingin, hindi ka man lang ba mag sosorry?!

Sorry?? Grabeee! Ang sama naman ng ugali nya, ako pa ngayon magsosorry e sya naman yun may kasalana! Nakakainis!

Boy: Ano?! Mag-sosorry ka ba or magtititigan nalang tayo dito? Hinihintay ko sorry mo!!!

Joyce: Huwag mo ko sigawan!! I don’t need to say sorry wala ako kasalanan and besides ikaw naman talaga ang my kasalanan e. Kaya ikaw mag-sorry!!

Boy: Wala ako kasalanan! Pwd ba, mag-sorry kna nagmamadali ako!

Joyce: Bahala ka sa buhay mo! Hinding hindi ako magsosorry sayo! Manigas ka!!

Bigla ako tumakbo pagkatapos ko sabihin yun, grabe! Ang sama ng ugali nya!! Siya na nga my kasalanan siya pa ang magagalit. Urghhh! Nakakainis sya!! Buti nalang hindi na nya ko hinabol. Huhu, nakakatakot naman siya mabuti pang umuwi na ko kasi baka mamaya makita ko ulit sya baka kung ano gawin nya sakin. Ang malas ko naman, unang araw sa pinas ganito! >.<

Kristofer POV

Ako nga pala si Kristofer Martin Dangculos na ngayon ay nagmamadali sa paglalakad hinintay na kasi ako ng mga kaibigan ko e.  hehe, Nang biglang my nakabungguan akong isang babae. Pinag-sosorry ko siya pero ayaw nya magsorry. Nakakainis! Pero naisip ko bakit nga ba sya ang kailangan mag-sorry e ako naman talaga ang my kasalanan? Hm, sa totoo lang gusto ko lang pahabain pag uusap namin kanina nun nakita ko kasi siya, Isa lang pumasok sa isip ko at yun ay ang salitang…….

Ang GANDA nya!!! Grabe. Hahaha, kaya naisip ko sungitan sya para mag-sorry pero hindi sya nagsorry. Mukhang nagalit nga siya sakin e, hahaha! Pero okay lang nakausap ko naman sya kahit kunti kahit na nagsigawan lang kami. Kris talaga oh style bulok!! Hihi. Dito ako ngayon sa mall, my usapan kasi kami nila Rick at Lexi na magkita kita ngayon. Oo nga pala, Si Rick or Derrick Monasterio at si Lexi Fernandez, sila ang mga kaibigan ko. Bata palang kami magkakasama na kami, alam nyo ba my lihim silang pagmamahalan sa isa’t isa kaya lang hindi pa rin nila inaamin yun. Hahaha, parehas kasi silang duwag! Hindi tumulad sakin! Haha, dito na pala ako.

Lexi: Ang tagal mo naman e.

Kris: SEnsya na, my nakabungguan kasi akong babae e.

Rick: Oh, ano nangyari?

Kris: Ayun, pinipilit ko sya magsorry sakin. Sungit nga e!

Lexi: Nag-sorry ba naman?

Kris: Hindi nga e, ayaw nya mag-sorry. Kainis nga e.

Rick: Grabe naman pala sya, siya na my kasalanan siya pa masungit at ayaw magsorry.

LExi: Oo nga!!

Kris: Hindi. Hindi ganun, AKo kasi ang my kasalanan e. hahaha

Lexi: Eh, baliw ka talaga!! Tapos ikaw pa naiinis kasi ayaw sayo mag-sorry!

Rick: Oo ngaaa!! Akala ko pa naman siya my kasalanan ikaw naman pala!

Kris: Hahahaha! Ang ganda nya kasi eeee! SObra ganda! kaya yun.

LExi: Wow ha?! Edi dapat ikaw nagsorry maganda pala e.

Kris: Yun na nga e. Maganda nga siya pero ang sungit naman niya, dapat siya magsorry kasi nabunggo lang naman nya ang gwapong katulad ko.

Rick: Wow!! Correction po, ikaw ang nakabunggo!

Lexi: Hay naku! Kahit kailan ka talagaaa! NAku, kris.

Kris: HAha, joke lang naman. Nagpapansin lang naman ako sakanya.

Rick: At un pagpapapansin mo sakanya for sure ikaw na ang taong kinasusuklaman nya! Hahahaha.

LExi: Oo nga, Baliw ka talaga. Naku! Tara na nga! MAmaya na natin pag usapan yan, mamili na tayo ng mga gamit.

Rick: MAbuti pa nga.

Hay! Medyo nakonsensya ako nun sigawan ko si Ganda. Haha, hindi ko kasi alam name nya kaya ganda nalang tawag ko sakanya. ANo ba yan Kris, mali ka naman e dapat ikaw nag-sorry! Mali ako ng diskarte! Hahaha. Di bale na nga lang!

Lexi POV

Hay! Grabe talaga si Kris, kahit kailan palaging mali ang first move! Akalain nyo siya na nakabunggo siya pa yun galit, gandang batukan minsan dahilan lang kasi nagpapansin lang siya sobrang ganda raw kasi nun girl. NAku! Napansin nga siya, at nararamdaman ko kung sino man yun girl nay un, sinusumpa na nya si Kris. Hahahaha! Hay, pasukan na nga pala namin bukas at ngayon palang kami namimili ng mga gamit. Hehe, excited na ko 2nd yr. high school na kami sana my mga bago kaming maging kaibigan….

Secret LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon