FIX YOU

CHAPTER 2

I am standing in front of my life-sized mirror, checking my new appearance. I am now wearing my new school uniform. The lion-serpent logo of the Thomlinson Academy on the left side of my blazer ay agaw pansin dahil sa light orange color ng lion at deep green color naman ng snake. The logo of TA is prominent due to its baby pink background, the blazer that is paired up with a dark blue skirt. When you saw a student of TA 'yong logo agad ang mapapansin mo dahil sa kulay nito.

Satisfaction on my eyes is evident pagkatapos masipat ang kabuuan ng aking itsura. Now I am good to go and ready to face the new journey into a new place.

Kinuha ko ang aking yellow backpack at lumabas na ng kwarto. Sa pagbukas ko ng pintuan ay siya ding pagkatok sana ng aming mayordoma na si Frances. She is like an OC type of person. With her tight hair bun, white long sleeves and black pencil skirt, matched with her nerdy type eyeglasses and black shiny shoes. In short a typical old maid.

"G-good morning young lady!" kita sa mukha ni Frances ang pagkagulat ng makita ako, ngunit agad itong nakabawi and she greeted me. Meron bang mali sa akin at ganyan siya? Well masyadong masaya ako para pagtuunan siya ng pansin.

"Good morning, Frances!" I greeted back energetically, showing my big smile.

Agad ulit nanglaki ang mata ni Frances ngunit agad ding nakabawi. Nakakatawa ang paglaki ng mata niya at ang hindi mapigilang pagtaas ng kilay niya sa akin. Umagang umaga nagsusungit na naman siya, kaya hindi pa nakakapag asawa eh, masyadong seryoso sa buhay. Pero kidding aside mahal ko iyan si Frances dahil sobrang bait at maalaga, may pagkamasungit nga lang.

Frances clears her throat before saying "Young Lady, your breakfast is served. And young master is already waiting for you outside." At nginitian ako ng pilit.

Habang papunta sa dining area, inaalala ko kung may usapan kami na susunduin niya ako ngayon, pero wala talaga. Akala ko nga mag isa lang ako papasok. Di bale mas maganda nga iyon dahil sa school naman niya ako papasok at pabor iyon sa akin ng hindi ako mawala at may instant tour guide agad ako. Sa sobrang excitement na nadarama ko sa bagong school na papasukan ko ay halos hindi ko nabawasan ang pagkaing inihain sa akin.

"Young lady, didn't you like the pancakes the chef have made?" Frances asked ng mapansing tumayo na ako sa hapag kainan.

"The pancakes are good but I am already full." Pagdadahilan ko. Agad kong kinuha ang backpack ko na hawak ni Yaya Mildred at mabilis na naglakad palabas, dahil kung magtatagal pa ako ay uusisahin pa ni Frances ang hindi ko pag ubos ng almusal. Nakasanayan na kasi ng tiyan ko na kaunti lang ang kaya nitong I take na almusal especially kung excited ako sa pupuntahan ko.

"Iha, naglagay ako ng sandwich diyan sa bag mo, baka kasi gutumin ka sa school kakaunti paman din ang nakain mo." Yaya Mildred said as she opened the door for me. Ang sweet naman ni Yaya, kaya mahal na mahal ko siya eh. Siyempre pati si Frances mahal ko din iyon.

"Thanks Yaya!"

Paglabas ko sa bahay ay nakita ko ang isang lalaking naka lean sa isang black Maserati. Naka crossed-arms at nakasuot ng skullcandy earphones. Halatang kanina pa ito nakatayo doon dahil nakatungo siya and he's tapping his right foot. Bakit ang hot tignan ng mokong na ito ngayon? Para kasi siyang emo diyan at nagpapadagdag iyon ng kagwapuhan niya. Pero in fairness ah, gwapo siya ngayon.

Lumapit ako sa kaniya ng nakangiti. Ng maramdaman niyang may tao sa harapan niya ay tinaas niya ang kaninang nakayuko niyang ulo at tinitigan ako. Natigilan siya ng konti at pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa. Binalik niya ang tingin niya sa mukha ko at ngumiti ng ubod tamis.

He removed his earphones at lumapit sa akin. "I never thought that your name suits you well, Panget." At bahagyang ginulo ang buhok ko at ngumiti ng nakakaloko.

"I hate you, you are uglier." I spat. Binabawi ko na ang sinabi ko na hot siya. Pwes hindi na siya hot at gwapo. Panget siya, panget. I crossed my arms and raised my brow. Akala ko magugulat siya, pero mukhang ako pa yata ang nagulat sa reaksiyon niya. Hindi man lang siya marunong mag appreciate.

Pero tinawanan lang niya ako at hinala para yakapin. "You are really cute when you are pissed."

Kumalas ako sa yakap niya at pinamewangan siya. "Aren't you going to ask why I looked like this?"

Tinanggal niya ang eyeglasses ko at inilapit ang mukha niya sa akin. Tinignan niya ako sa mata at nagsalita. "I find you more attractive looking like this." His eyes are sincere. And this is the look that I barely see from him.

Natulala ako sa sinabi niya. ATTRACTIVE? Kelan pa na attract ang Panget na ito sa akin? As far as I am concern never akong nakarinig ng papuri sa kaniya. He always teased me that I am the ugliest bestfriend he have known. I never heard from him na in-appreciate niya appearance ko, not that I am thirsty with his appreciation but never in our 16 years of being bestfriends that he noticed my look. Not that I am that ugly but because I think he just have poor perception of the true meaning of beautiful.

"Hey, Panget, are you just going to stand there the whole day?" He snapped his fingers and smirked at me.

I shook my head slowly para magising sa aking pag iisip. Naglakad siya papunta sa sasakyan niya pero ramdam ko parin ang ngiti niyang mapang asar kahit nakatalikod siya.

Pagsakay ko sa kotse niya ay agad ko siyang tinanong sa dati niyang sasakyan.

"Where's your black Porsche?" Kelangan kong mag open ng topic para hindi awkward.

"New school year so it only means new toy car also." Lumapit siya sa akin at ikinabit ang seatbelt ko.

I know him, for sure for show lang ang bago niyang sasakyan. Parang wala pang six months noong binili ang white Porsche niya and then this? New luxury car? It's not that hindi kaya ng pamilya nila na bumili ng magagarang sasakyan pero this is too much. I know my brother is kinda like him when it comes to the hobbies of boys but this is not reasonable.

Well I was once like them. I spend my money on extravagant things but I am now a changed person. Because I knew now how it is hard to earn money. And I am thankful to him because kahit ganito ang kinalabasan ng relasyon namin ay may natutunan din ako.

"Uhm. Thanks!" I murmured in response.

"Excited on your first day at Thomlinson Academy?" Kobe asked.

"Never been this excited." I beamed. This is it. Fate please be good to me.