ZOR KIZ

KIRGINLIK

Medya - Bartu!

*Eslem'den...

Sabah hani bir anda kalkarsınız da başınız da filler çiftleşir gibi olur. Heh tam da öyle uyandım bu sabah.
Akşam ki kavgadan sonra gece saat bilmem kaça kadar uykusuz kaldıktan sonra yarın iş olduğunu kendime hatırlatıp,vücuduma uyuması için bir nevi izin vermiştim.

Okulun başlamasına tam tamına bir saat vardı ve beni uyandıran şu lanet telefonun lanet sesiydi ne yazık ki.
Bende şu en ufak bir ses duyduğunda uykusunu yarıda kesen ve de bir daha asla o huzurlu uykuya geri dönemeyen bir tiptim maalesef.

Telefonu elime aldığımda mesaj geldiğini farketmem uzun zaman almamıştı.

'Uyuyamadın sanırım, bende uyuyamadım zor kız. Sen kimsin dediğini duymak çok da zamanımı almadı. Ben,küçük kanlı mektupların sahibi. Yakında Eslem,çok yakında...'
-Özel Numara.

Mesajın verdiği etki buz gibi bir suyun başımdan aşağı bir anda dökülmesi ile eş değerdi.

Eğer bu şakaysa çoktan amacını aşmıştı. Hem uzun zamandır da gelmiyordu şimdi ise telefonuma.

Daha yeni yeni arkadaş bulmuşken birilerinin bana düşman olması çok çok saçmaydı. Acaba babamın düşmanı falan mı vardı? Olsa bile benle ne derdi olabilirdi ki?

Sabahın köründe zaten baş ağrısından ölen ben sanırım iyice mala dönmüştüm. Saçlarım git gide yağlanmaya başlamıştı ve sanırım bir kız için en kötü durumlardan biriydi bu.

Bir an önce kendimi yatağımdan arındırıp üstümü düzelttikten sonra kendimi banyoya attım. Malum evde Cem de vardı çocuk beni bu halde görse zombi gördüm diye ortalığı ayağa kaldırırdı.

Banyo da ki rutin işlerimi hallettikten sonra kendimi dışarı salmıştım. Şu mektup zırvalığı ne kadar uğraşsam da yok,aklımdan çıkmıyordu.

Küçükken de kendi içine kapanık bir çocuktum zaten. Belki annemle bir şeyleri paylaşabilsem her şey bambaşka olabilirdi. Belki de bana o şansı tanısaydı ben başka bir insan olabilirdim.

Şu aralar çevremde tek insan Ayla idi. Ondan şüphelenemiyordum yani bunu ona yapamazdım. En zor zamanımda yanımda olmuş bir insana bunu yapmam tamamiyle bencillik olurdu.

Kafamda ki düşüncelee git gide bir gıdım olan beynimi istila ederken çarptığım sert bir cisimle kafamı kaldırmak zorunda kalmıştım. BARTU!

°°°

"Neden o kadar dalgındın,kafana takılan bir şey mi var? Artık anlatmayı düşünüyor musun Eslem?"

Bartu'nun bilmem kaçıncı kez tekrar ettiği cümleden sonra artık bir tepki vermem gerektiğini düşünerek aile durumumu üstü kapalı bir şekilde izah etmeye karar vermiştim.

Okula da gitmemiştim ve sanırım pişman değildim. Ama Ayla'ya haber vermediğim için,içimde huzursuzluk vardı. Fakat o da anlayışla karşılardı,eminimki.

Bartu ile çalıştığımız yere geldiğimizde Ayla bizden önce gelmişti. Bu davranışına anlam veremesemde bir an önce yanına gitmek için sabırsızlanıyordum.

Hafif adımlarımı Ayla'ya yaklaştığımda daha da yoğunlaştırmıştım.
"Aylaaa! Sana anlatmam gerekenler var!" diye söylendiğimde yanına iyice yaklaşmıştım.

"Neyi söyleyeceksin Eslem? En yakın arkadaşını sevgiline degiştiğine mi? Senden bir şey dinlemek istemiyorum. Şu an kalbini kırabilirim,konuşmak istemiyorum."

"Sen,sen neyden bahsediyorsun? Ne sevgilisi? Bartuyla sadece yolda karşılaştım ve buraya geldik. Kafam da dalgındı,bana böyle ithamlarda bulunduğuna inanamıyorum."

Ayla'dan;
•••

Eslem'e çok saçma ve de çok yersiz şeyler söylemiştim ve üstelik hiçbirini de haketmediği halde. Ama planımı oluşturmuştum. Bu kızı içten içe bitirecektim ama hep içimde bir şeyler engelliyordu.

Bartu kaç senedir Eslem'in peşindeydi ve Eslem bunu hala farketmemişti.

Evet, başlarda amacım Eslem'i üzmekti. Neden bilmiyorum ama onu üzmek istiyordum. Fakat onun hayatı,yaşadıkları çok zordu. Öyle bir ailede şu ana kadar yaşaması bile bence büyük bir şanstı.

Git gide onunla dertlerimi paylaşmaya başladım. Annemle tanıştırdım okula gelmediğinde merak ettim. Ama konu Bartu olunca evet,birden parlamıştım. O,o benim için çok farklıydı. Çocukluk aşkı. Hani ben küçükken barbie bebeklerimle oynayıp onu bizim çocuğumuzmuş gibi hayal ederdim. Evet, o Bartu. "Masumane duygularımın yegane sahibi."

Ben, ben bunu hakedicek bir şey yapmamıştım. Ayla bu sefer kalbimi kırmıştı. Bunu, nasıl düşünebilirdi ki? Hayatımda tek bir kişiye güvenmiştim ve bununda sonucunun böyle olması canımı fazlasıyla yakmıştı.

***
Bartu'nun yanına gideceğim sırada elindeki gördüğüm şey soğuk duş etkisi yaratmıştı bedenimde adeta.

KÜÇÜK KANLI MEKTUP.

Bölüm biraz geç geldi farkındayım ama emin olun yorumlarınıza çok ihtiyacım var. İyiki varsınız!