Ben günahlarımı astım bir kolye gibi boynuma.
Ölülüğümün en büyük simgesiydi solmuş papatyalı tacım,
hiç indirmedim başımdan.
Ölülüğümü biliyorsun, gizleme.
Ceset kokumu çekiyorsun içine, çekme.
İçin çürür.
İçinin çürüklüğü, içimin çürüklüğüne iyi gelmez.
Ben sana iyi gelmem.
Git!
Yarayım ben,
merhem olamam.
Git!
Ölü bir kadın yaşayamazken nasıl yaşatır? Git..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Papatyaları
Poetry"söz vermiştim kendi kendime: yazı bile yazmayacaktım. yazı yazmak da hırstan başka ne idi ? burada namuslu insanlar arasında sakin ölümü bekleyecektim. hırs hiddet neme gerekti? yapamadım. koştum tütüncüye, kağıt kalem aldım. oturdum. ada'nın tenha...
