ona sahip olabilecek son insan bile değilim ben
neden bu kadar çabam
benden nefret etmesine rağmen ,
ona hala aşığım.
insanlara unuttum desem de ,
sevmiyorum desem de ,
içimdeki serseri hala kapısına gidip onu sevdiğini haykırmak istiyor.
bir bulut uğruna,gökyüzünü yaktım ben.
affı yok bunun.
ne tanrı affeder beni,ne annem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Papatyaları
Poetry"söz vermiştim kendi kendime: yazı bile yazmayacaktım. yazı yazmak da hırstan başka ne idi ? burada namuslu insanlar arasında sakin ölümü bekleyecektim. hırs hiddet neme gerekti? yapamadım. koştum tütüncüye, kağıt kalem aldım. oturdum. ada'nın tenha...
