First day of School, kailangan ko ng bumangon kasi excited na akong pumasok. Makikita ko na ulit mga kaibigan ko na sobra kong namiss. Maliligo pa ako, dadamit syempre. yung blouse ko, may necktie na may belt. Kaya hirap talaga pag girls.
Oyan. Pero teka, asan bag ko? ball pen? papel? Libro?
"Ah, ito, Bag, 10 na notebook, at dalawang ballpen. Hay. Was nanamang books."
Tinawag na ako ni papa para sumakay sa Single. Si papaang naghahatid sundo saakin since nursery palang ako. Syempre, baby eh. haha :D Kasama namin ni Papa si Mama kasi bibili daw kami ng books sa school.
......
Asa school na kami. Yes! makikita ko na sila! Nakita ko na nga silang nagfaflag ceremony. Di na ako nagpakita sa mga classmate ko kasi ayoko. Ayokong umasa sila. Char. Tsaka nakakahiya, gilid ko lang yung Flag Pole no. Mag aasume lang ako na tumitingin sila saakin. Hehe. :D Ngiting ngiti ako nun. Tapos bigla akong kinausap ng mama ko..
Yna, ililipat ka na namin ng school.
Syempre, ako gulat kasi, duhh? bihis na ako. Ready na ako. Books nalang yung kulang. Andun na tayo sa school. Tapos lilipat pa?! Di ako nagalit, nainis o ano man. Natuwa ako kasi makakalipat na din ako. Pero may halong lungkot kasi, paano na mga kaibigan ko? Iiwan ko sila kahit alam kong wala talaga akong True Friends dun. Kahit na wala talaga akong Halaga sa iba dun. Ang sakit sakit malaman ng ganun.
Lumabas na kami ng School, tinignan ko lang to kahit na saglit kasi alam kong di na ako makakbalik dun kasi wala na akong mukhang ihaharap sa sobrang hirap ng pinagdadaanan ko. Nag-usap kaming tatlo.
"Ano Mama, Papa, Ano ng Plano niyo?"
"Punta tayong Margo Hs, papatulong tayo kay Sir herras." - Papa
Tapos, umalis na nga kami. Hindi ako umiyak, kasi hindi ko kramdam eh. So, ayun, andun na nga sa puntong andito na kami sa isa sa oinakamalaking school dito sa Province namin ang Margo International High School. Shett. Andaming students. As In, Crowded. Dun pa kami sa dulo pupunta kasi dun yung room ng pupuntahan daw naming sir.
So, bumaba na nga ako tapos iniwan ako nila mama at papa sa motor, nahihiya din ako kasi ako lang naka private school ang damit. Tapos habang tumitingin tingin ako. Bigla akong napatigil ng tingin sa isang sulok. Shett. Kumakabog yung Pakiramdam ko. Iba na yung nararamdaman ko, parang may bumabalik na feelings na hindi dapat. Kasi alam kong AASA LANG ULIT AKO. Di niya ako nakita kasi busy siya.
Siya pala yung lalaking puno't dulo ng lahat ng nangyari kung bat sawi ako sa pag-ibig, kung bat hanggang ngayon, hindi ko magawang magpaligaw sa iba at maghanap ng iba dahil sakanya. Dahil dati palang may ugnyan na kaming dalawa, na pansamantalang naputol dahil sa hindi pagkakaunawaan. Bigla akong tinawag ng mama ko. Nag dadramabels na nga ako eh. Pinutol pa. Nako iteyyy.
"Nakk! Mag exam ka daw dito. Dito ka na papasok."
And I was like... :O What the eff. Shett! Seryoso?!! Pucha. Bakit.
"Ha? Ano bakit po? ano nangyari?"
"Basta, dito ka na magaaral."
Then, I took the exam. Saglitan lang naman. Tapos pagkatapos, itinuro na saakin yung room ko. Buti nalang may mga kakilala ako dun at hindi mahirap pakisamahan. Kaso ramdam ko ang kaplastikan at kabastusan ng iba dun. hay. itsura palang. pucha.
"Oh yna, mag aral kang mabuti dito ha. Wag kang magpapabaya. Ayusin mo pag aaral mo para makapag aral ka na din sa maynila kasama no mga kuya mo." - Papa
Edi wow! Ganyan parent ko,agi nila akong pinagsasabihan na magaralng mabuti, ayusin grades, wag muna magboboyfriend. Eh, ano bastaaaaa.
Tapos pumunta na kami sa magiging classroom ko, so ayun nakita ko na nga, ah, may mga kakilala naman ako so ayos lang. Magpapa gangster nga ako dito kahit papano haha joke lang :)
Then nakauwi na nga kami pero iniisip ko pa din yung mga bagay bagay na ayokong mangyari at imposibleng mangyari.
Pag makita ko ba siya, mafa-fall ba ulit ako? Papansinin ba niya ako? Mahuhulog ba ulit siya saakin? Mamamansin ba siya? Pag makita ko ba siya, babalik ba ulit feelings ko? Ang hirap na ulit umasa."
Yan lang ang mga salitang lunalabas sa bibig, isip at damdamin ko na ayoko ng isipin kasi nga, babae ako at ayoko ng ganitong nararamdaman ko. Pag makita ako ng papa kong ganito, malulungkot din yun.
"Sa pag-ibig, kailangan mong maghintay ng tamang tao sa tamang oras sa tamang panahon, kasi pag minadali mo yan, ikaw rin ang masasaktan."
