Months passed and unti-unti ko na siyang nakakalimutan. Sa pagdaan ng 3 buwan, I started to realize maybe we were just not meant for each other. Siguro nabulag lang ako dati sa pagmamahal ko sa kanya because he was my first. And I was hoping that magiging last ko din siya. It's a good thing na may mga kaibigan ako na palaging nagpaalala sakin na di pa end of the world, na marami pang lalaki sa mundo, and na dumaan lang siya sa buhay ko to make me realize something and to make me stronger for the future. They said na makakahanap rin ako ng bago na mas deserving para sakin but for now, kuntento na ko sa meron ako. I'm not yet ready to enter into any relationship. I'm satisfied na of what I have.
