Mahal ko O Mahal ako.

Chapter 3

Sophie's POV.

"Sophie, can we talk" - Xander. Hayst! Gutom na gutom na ako e :(. At tsaka wala na naman kaming dapat pang pag usapan pa.

" We have nothing to talk about. Tsaka gutom na gutom na ako. Tagal kong hinintay ang pagkakataong to. Ang mag recess tapos sasayangin ko yung oras ko para lang sayo?"

Di ako bitter sa kanya haha. Sadyang ganto lang ako pag gutom hahaha

"Dali na. Please! Saglit lang naman 'to. Promise pagkatapos nating mag usap. Ililibre kita"- Xander. Biglang nagningning yung mata ko nung sinabi nyang ililibre nya ako pero may hiya rin naman ako kahit konti no.

"No thanks. Sige, ano bang pag uusapan natin?"

Hinatak nya ako sa isang lugar and as usual hinawakan nya ang kamay ko. Tss, PARA PARAAN. Bumitaw ako.

"Bat mo ko kelangan pang dalhin dito? Anu ba talagang pag uusapan natin?"

"Tayo..."- Xander.

"Anung tayo? There was never on us Xander! Matagal ng walang tayo"

"Sophie. Please! Ayusin natin 'to. Mahal pa rin kita! Bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon. Hayaan mong patunayan ang sarili ko sayo. Hindi na kita sasaktan. Sophie. Please!" - Xander. Umiiyak na siya.

"Matagal na kitang kinalimutan, Xander. At anong sabi mo? Hindi mo na ako sasaktan? E yan lang rin naman ang pinaniwalaan ko noon diba? Sabi mo di mo ko sasaktan pero anung ginawa mo? Di ba sinaktan mo rin ako? Mahal mo pa ako? Pwes, Ako hindi na. HINDI NA KITA MAHAL".

Kusa na ring pumatak ang mga luha ko. Bumalik lahat lahat. Ang sakit at ang saya nung mga panahong kasama ko pa siya at nung mga panahong mahal ko pa siya. Bumalik lahat pero hindi ang nararamdaman.

"Sorry sa lahat Sophie. Kung nasaktan kita. Sana mapatawad mo pa rin ako. Pero tandaan mo na mahal na mahal pa rin kita"- Paul.

Wala na akong nasabi. Nasasaktan lang lalo ako kase matagal kong hinintay na sabihin nyang mahal nya ako pero bakit ngayon lang? Bakit ngayon lang na di ko na sya mahal? Affected ako kase ayaw na ayaw kong may umiiyak sa harapan ko ng dahil sakin. Hindi ko rin alam kung bakit pa rin ako nasasaktan sa ginawa nyang panloloko sakin e di ko na naman sya mahal. tsk. Tumakbo na ako palayo. Dumiretso ako sa canteen para naman makita ko ang happiness ko. FOOD. Pero pagdating ko sa canteen. Nakita ko talaga yung tunay kong HAPPINESS <3, SI JM HAHAHAROT KO. Agad siyang lumapit sa akin haha kilig to the bones ang lola nyo haha.

"Ano namang mukha yan Sophia? Sinong nagpaiyak sayo? Sapakin mo. Walakompakesayo. HAHAHA" - Jm.

"Ouch naman. Sakit. Wala palang pake ha. Che! Dyan ka na nga -_-"

Nagtampotampuhan lang me haha lam ko kase lalambingin nya ko <3 haha paraparaan diba? 

"Hoy Sophia! Di na mabiro. Syempre may pake ako sayo. Mahal ko kaya bestfriend ko"- Jm

Kinilig ako ng konte dun ah haha. Ayos na yung mahal nya ako e dinugtungan pa niya ng bespren. Hayst. Di ko pa rin pinansin.

"Hoyy. Sorry na"- Jm

HAHAHA. Cute talaga neto. Haha di ko matiis. Haha sige na nga papansinin ko na

"K. Sge na nga. Papatawarin na kita pero sa isang kondisyon. Libre mo'ko"

"Yon lang pala. Pili na. Kahit ilan kahit ano. Manaba ka sana haha"- Jm

"Hahaha k."

Pagkatapos kong mamili pumunta na ako sa kanya para bayaran niya lahat hahaha. Konti lang naman e tatlong ferrero, kisses, tsaka nova at OMJ na juice haha tsaka isang cup noodles na seafood. Hahaha. Richkid naman sya e haha yaina.

"Woahh! Ang onti ah! Haha. Manaba ka sana. Di ka na nagbago. Ang takaw takaw mo! Haha"- Jm

"K. Bayaran mo na. Dalii. Mayaman ka naman. Tsaka minsan lang to kaya yan nilubos ko na haha"

Binigay nya sakin, nagpasalamat pa rin naman ako hahaha

"Apology accepted :) Thankyou. Iloveyou bespren :*"

"You're welcome".- :( walang iloveyoutoo :(

Bumalik na kami sa kanya kanya naming room. Pagdating ko sa room. Agad na nagtama ang mga mata namin ni Xander. Hayst. Ang awkward. Buti na lang dumating na si sir.

I was about to sleep ng bigla akong tinawag ni sir. Hayst.

"Ms. Tuazon. Answer my question. Kanina pa kita tinatawag. Stand up."- Sir.

Tumayo naman ako.

"Sorry sir but Can you please repeat the question?"-

"Alright. Do you believe at second chances?"- Sir.

Napatingin ako kay Xander. Pero nakatingin na pala siya saken na parang nag aantay ng isasagot ko. Putang***ng second chance yan.

"Sir. I do believe at second chances"- Bahagya namang napangiti si Xander.

"I do believe on it but I only give it to the persons who really deserves it. Because if you give it to someone that do not deserves it. You'll get hurt. At kapag nasayang ito matatakot ka ng magbigay ulit ng chance sa kahit na sino mang tao dahil takot ka ng masaktan at takot ka ng masayang muli ito. Kaya kapag binigyan ka ng isang tao ng second chance. Patunayan mo sa kanya na hindi sayang yung chance na binigay nya sayo. At patunayan mong deserve na deserve mo yung chance at hindi masadayang ito"- Ako. Hayst. Gutom lang talaga yto kaya kung ano ano na yung nasasabi ko. Nakita kong lumungkot si Xander sa sinabi ko. Habang nagkaklase kumakain ako ng patago. Ang hirap sobra. Ang hirap kumain ng patago hahaha. Wala akong balak makinig sa lesson namin. After two hours. Finally! My favorite subject came <3 LUNCH. Yiss yiss kakain na ako ng madami :). Nakita ko si Jm. Emegesh! Lumapit siya saken.

"Sopiya!! Kain tayo!!"- Jm

"K."

Umorder na siya ng kakainin namin. Pagdating niya kumain na kami. But sa halip na kumain ako ng kumain. Napatitig na lang ako kay Jm. I cant imagine na magiging ganto kami ka close. Hahaha.

"Hoyy! Sophia! Sabog ka na naman. Ano na namang tinira mo kanina at lutang ka na naman?"- Jm. Pinakita niya sa kin yung plato nyang wala ng laman as in said na said yung pagkain nya.

"Kita mo to. Ubos na ubos na samantalang yang iyo. Di man lang yata nabawasan!"- Jm.

"Hahahaha. Diet ako. Sayo pa lang kase busog na ako hahaha"-

"Ano ibig mo sabihin?"- Jm.

"Sa mga pamumula mo. Busog na busog na ako. Ano ba naaa isip mo? Ha?"-

"Si Rhianne" -Jm. Hayst. Si Rhianne na naman. Lagi na lang si Rhianne si rhianne si rhianne wala na akong narinig kundi rhianne. Hayy. Buti na lang half day kame. Makauwi na lang nga.

"Rhiannin mo mukha mo. WALANG FOREVER! Ge. Uwi na 'ko."-

"Bitter! Hatid na kita!"-Jm

"Bahala ka sa buhay mo!"-

Inihatid niya ako sa bahay pero pumasok pa siya sa loob. Feel @ home amp*t*. Close siya sa family ko. Alam nila na crush ko yun tsaka bestfriend ko din yun. Kaya mahirap na may lahi pa naman kami ng madadaldal.

After two hours..

"Tita, uwi na po ako! Bye po. Bye Sophia :)" - Jm

"Bye"- Iloveyou :(.

Bakit mahal na mahal pa rin kita kahit alam kong may mahal ka ng iba? Alam kong hanggang magkaibigan lang tayo pero patuloy pa rin ako umaasa :(((

[A/N: Hi guys. Its been a long time. Hahaha. Tagal ko mag update nuh? Pag natitripan lang naman kase ako nag uupdate. At tsaka pag may pinagdadaanan hahaha. That's all. Guys. Just read it. Iloveyou!]