Sabah alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Yataktan zorlanarak kalkıp yüzümü yıkamaya gittim.
Mutfaga inip kahvaltı yapmaya başladım. Evde tek başıma kalıyorum bide hayriye abla var. Hayriye abla benim evimi temizler ve yemeğimi yapar. Onu çok seviyorum annem gibi. Hayriye abla yemeği yapar ben uyanmadan evine gider zaten üst katımda oturuyor.
Ailem ankarada yaşıyor ben üniversite için istanbula geldim. Bir tane erkek kardeşim var 5 yaşında. Onları çok seviyorum ama ayrı kalmak zorundayım. Yanağımda ıslaklık hissettiğimde ağladığımı farkettim. Ailem konusu olunca hep ağlarım. Göz yaşlarımı silip yemeye devam ettim.
Yemeğimi yiyip üstümü giyinmek için odama çıktım. Üniversitenin en rahat kısmı formasız olması. Aslında ankaradada okumak isterdim ama kuzenim üniversiteye 2'ye gidiyor onun okuluna gitmek için baya para verdim. Biraz şanslıyım çünkü okulda tek kalmıyorum. Yanlızlığı sevmeyen biriyim ama evde tek kalıyorum nasıl birşeyse artık. Kendi kendime güldüm.
Üstüme beyaz gömlek,onun üstüne derimont, altıma siyah yırtık pantolon giyindim. Saçlarımı maşayla biraz dalgalandırdım. Telefonumu alıp bahara mesaj attım.
"Bahar hazırlandım sen okuldamısın"
Baharın mesaj atmasını beklerken salona geçip televizyonu açtım. 2 dakika sonra mesaj attı.
"Evet okuldayım hadi gelde seni arkadaşlarla tanıştırayım"
"Tamam çıkıyorum 20 dakika sonra ordayım" yazıp gönderdim.
Televizyonu kapatıp salondan çıktım. Odama çantamı almaya çıktım. Çantamı alıp aşağıya indim. Ayakkabılarımı giyinip evden çıktım.
Evden çıktığımdan beri taksi bulamıyorum. filmlerdeki gibi evden çıktığın an taksi gelir ya şimdi niye gelmiyor. Biraz daha yürüsem okula gelcem o kadar yürüdüm yani. Sinirleniyorum gittikçe bundan sonra taksiye binmiyorum okula geldim zaten.
Okulun içine girip kapıda bekledim. Bahara tam mesaj atıcaktım o bana mesaj attı.
"Nerdesin elifim"
"Geldim okulun kapısında bekliyorum gel beni al"
Telefonumu çantama koyup baharı beklemeye başladım. Beklemekten sıkıldım artık. Taksi bekle onu bekle bunu bekle yeter artık ya.
"Elif"
Birinin bana seslenmesiyle arkamı döndüm. Bahar bana doğru geliyor.
"Bahar nerde kaldın ya"
Yanıma gelip sarıldım. Onu çok özlemişimtim 2 seneden beri oda istanbuldadı.
Bahar "Geldim kız bu ne sinir"
"sinirli değilim ya eee napıcaz"
"Kantinde oturuyoruz arkadaşlarla gel hadi seni onlarla tanıştırayım"
Kafamı sallayarak tamam dedim.
Baharla birlikte kantine doğru yürüdük. Yürüyerek etrafı inceledim.
Biri kolumu dürttü kafamı sağa çevirdim kimin dürttüğüne baktım. Bahar hem dürtüyor hem konuşuyor.
"Bizimkiler orda hadi gel"
Bişey demeden takip ettim. Bir masaya doğru gidiyoduk. Masaya doğru baktım. Masada 2 erkek 1 kız vardı.
Masaya varınca bahar bana sandelye çekti. Bahar oturunca bende oturdum. Gözler bana kayınca bahara baktım. Anlamış olucakki konuşmaya başladı.
"Arkadaşlar tanıştırayım bu kuzenim elif"
Bende ayağa kalkıp gülerek hepsiyle tanıştım.
"Ben ezgi"
Ezgi saçları sarı gözleri kahverengi ama bana bir başka baktı. Niye bana kin besler gibi baktı anlamadım. Tövbe yarabbim daha 10 dakika önce geldim bune kin. Hemen elimi çektim. Diğer tarafa döndüm.
"Ben mert"
Mert mavi gözlü, bugday tenli. Fazla yakışıklı. Mavi gözlü erkeklere bayılırım. Ama tabikike merte yan gözle bakamam çünkü baharla ikisi birbirini seviyorlar ama birbirine söyleyemiyorlar.
Mertin yanındaki çocuk telefonundan başını kaldırdı.
