Gesloten Deuren

9. Michael

Pov. Amy
Langzaam loop ik naar binnen en kijk om me heen. Als ik de balie zie loop ik er naartoe. "Ik kom voor Jason." Ik wacht even tot ze het heeft opgezocht op de computer. "Hij ligt op de 2e verdieping kamer 11." Zonder ook maar iets te zeggen ren ik naar de lift.

Als ik in de lift ben voel ik een duw tegen mijn rug, ik smak tegen de muur. "Hij wil je niet zien!" Hoor ik iemand tegen me snauwen. Snel sta ik op. "Hoe bedoel je?!" Gil ik "hij haat jou niet mij!" Ik herken de stem uit duizenden, het was Mara!

Ik krijg een duw in mijn buik en ik val weer tegen de lift muur. De lift gaat open en er stapt iemand in. Mara begint tegen hem te fluisteren, langzaam doe ik mijn ogen dicht, de pijn is niet te verdragen. Ik voel ineens een harde hand die mijn schouder vast pakt en me overeind trekt. "Meekomen! Vanaf nu ben jij van mij." Hij trekt me mee door de ziekenhuis hal, iedereen ziet het maar niemand heeft in de gaten dat hij me een soort van ontvoerd. Zodra we buiten zijn haalt hij zijn hand van mijn mond af ik begin gelijk te schreeuwen. "Laat me los!" Ik probeer me los te rukken maar daardoor pakt hou ook mijn andere schouder en duwt me voor hem uit.

Als hij één van mijn schouders los laat om de auto open te doen ruk ik me los. Ik heb geen idee waar ik heen moet als snel hoor ik voetstappen dichterbij komen. Ik probeer nog harder te rennen maar ik kan echt niet meer.

Huilend zak ik neer op de grond, weer grijpt een hand me bij mijn schouders maar deze keer zacht. Ik kijk om en ik zie een jongen met blauwe ogen en blond haar in een kuif. "Gaat het wel?" Vraagt hij bezorgd. "Ja hoor." Kan ik er nog net uitbrengen. Ik kijk angstig om me heen. "Waarom zat die man achter je aan?" Vraagt de jongen. "Weet ik niet."

De jongen komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. "Wat is er gebeurd?" Ik kijk hem aan, is hij wel te vertrouwen? Dat moet wel! "Ik ging naar een vriend die in het ziekenhuis ligt en toen ik de lift in kwam werd ik in mijn rug geduwd door Mara een meisje uit mijn klas, je zou ons wel vijanden kunnen noemen. Toen begonnen we tegen elkaar te schreeuwen en ze duwde me in mijn buik en ik viel. Toen kwam er iemand de lift in en Mara begon tegen hem te fluisteren hij pakte me vast en sleurde me naar buiten en hij zei: nu ben jij van mij. En toen hij de auto open wilde doen heb ik me los gerukt en toen ben ik weg gerend en toen kwam jij."

Ik zie aan de jongen dat hij niets weet uit te brengen, daarom begin ik weer te praten. "Hoe heet je eigenlijk?" Hij reageert niet en staart voor hem uit. "Joehoe??? Aarde aan.....uhmm, jou!" Ik zwaai met mijn hand voor zijn ogen. "Ik heet Michael alleen je mag me ook wel Mike noemen hoor, kom!" Mike trekt me aan mijn arm omhoog. "Ik heet Amy." Mike trekt me verder. "Mooie naam, maar kom mee naar mijn huis je bent heel koud!" Ik ren achter hem aan. "Ik heb het ook koud." Breng ik hijgend uit.

Mike maakt de deur open. "Kom binnen." Ik stap naar zijn appartement binnen. "Ik dacht dat je een grapje maakte toen je zei dat je als alleen woonde." Grijnzend kijkt hij me aan. "Wat denk jij wel niet?" Ik begin ook te lachen en hang mijn jas op. "Volg mij." Zegt Mike. Ik loop achter hem aan langs een deur. "Wat is daar?" Vraag ik nieuwsgierig. "Woonkamer." Zegt hij kortaf. Hij loopt de trap op en opent een deur. Ik ga naar binnen en zie een grote ruimte. Er staat een grote ruime douche in en er is een mega bad. Hij legt een joggingsbroek en een shirt van hem klaar. "Ga maar douchen!" Zegt hij nu lief tegen mij. Hij doet de deur achter hem dicht en ik trek snel mijn kleren uit en stap onder de douche.

Ik loop zenuwachtig naar beneden. Zie ik er wel goed uit? Zit mijn haar wel goed? Stop! Zo ben ik nooit geweest! Waarom denk ik nu wel aan dat soort dingen? Zou het door Mike komen? In mezelf praten heb ik ook nog nooit gedaan. Ik doe de deur van de woonkamer open en zie Mike op de bank zitten. Hij draait zich om en kijkt naar me. Hij begint te glimlachen. "Wat is er?" Vraag ik nieuwsgierig. Ik heb altijd al een mooi meisje in mijn huis en in mijn kleren willen zien!" Zegt Mike. Ik begin te blozen. "Je bent schattig als je bloost." Zegt Mike en hij trekt me op de bank. "Moet je je ouders niet bellen?" Ik twijfel even. "Nee ze zijn weg ik heb ze vandaag nog niet gezien terwijl ze allebei vrij zijn." Snel springt Mike op en mompelt nog: moet naar wc. Daarna loopt hij snel de kamer uit. Ik vraag me af wat er is ik wil opstaan maar bedenk en ga weer zitten.

Als hij een na een kwartier nog niet terug is zet ik de tv uit en ga naar de wc, maar daar is hij ook niet. Ik loop naar zijn kamer en daar ligt hij in bed zonder shirt en met de dekens tot zijn heupen. Hij heeft sixpack en ik merk dat ik er naar aan het staren ben. Als ik opkijk zie ik Mike grijnzen. "Leuk uitzicht?" Ik begin ook te grijnzen. "Als ik eerlijk moet zijn? Ja dan wel!" Zeg ik lachend. "Kom zitten!" Zegt Mike. Ik kruip naast hem onder dekens. Ik weet niet wat het is maar ik voel me nu al op mijn gemak bij hem terwijl ik hem pas een paar uur ken. Hij slaat een arm om me heen en trekt me tegen hem aan. "Zal ik je iets raars vertellen?" Zonder dat ik kan reageren gaat Mike verder. "Ik voel me nu al op mijn gemak bij je!" Zegt Mike. "Ik ook bij jou!" Zeg ik. Ik verbaasde me erover dat Mick zo rechtstreeks was en gelijk vertelde wat hij dacht. Maar op zich is dat best fijn. Ik leun tegen Mike schouder aan en doe mijn ogen dicht. Langzaam val ik in slaap

Ik doe mijn ogen open en zie Mike naast me tv kijken. "O, je bent wakker. Zal ik eten bestellen?" Ik kijk op de klok, half 6. "Ja is goed." Mike staat op, hij heeft alleen zijn boxer aan. Ik kijk beschaamd weg. Hij begint te lachen en loopt de kamer uit, net voor hij weg is zegt hij: "je bent schattig als je snurkt." Ik begin te lachen. "Michael!" Roep ik hem boos en lachend achterna. "Is pizza goed?" Roept Mike van beneden. "Ja, is goed!" Roep ik terug.

Na een kwartier gaat de bel en komt Mike met één hele grote pizza doos naar boven. Hij komt weer naast me zitten en als we de pizza op hebben gaan we nog een film kijken.

Ik kijk op de klok: 11 uur. "Shit." Mompel ik. "Wat?" Vragend kijkt Mike me aan. "Ik moet morgen naar school!" Mike fronst zijn wenkbrauwen. "Is het morgen niet zondag?" Ik reageer niet maar kijk op mijn mobiel. "Ja, je hebt gelijk." Zeg ik langzaam. "Ik heb altijd gelijk!" Zegt Mike glimlachend. Ik krijg een bericht binnen. *waar ben je?* "uuuhmm Mike?......" Hij kijkt vragend op. "Moet ik eerlijk zijn?" Hij leest het bericht. "Doe maar. Als ze vraagt waar je me van kent kun je denk ik beter kan zeggen van school, ouders zijn nooit blij als je bij iemand thuis bent bij iemand die je pas een paar uurtjes kent." *ik ben bij een vriend van school.* later krijg ik weer een bericht binnen *oeh heb je een vriendje? Niet samen geheimen dingen doen he? En heb je wel kleren? En kan je tot dinsdag daar blijven want wij moeten weg en je hebt toch vakantie (kreeg net bericht binnen dat er een bruiloft is van een docent die een week duurt en alle andere docenten komen)* ik laat het bericht aan Mike lezen. Hij begint te lachen. "Echt weer typisch mijn moeder. *mam! Het is niet mijn vriendje. Hij heet Michael en is gewoon een goeie vriend en ja ik kan nog langer blijven. Ik mag kleren van hem lenen!* na een tijdje krijg ik weer een bericht terug *oke, veel plezier!* *dankje mam.* ik leg mijn mobiel weg en Mike trekt me tegen hem aan. "Mike? Mag ik je iets vragen?" Na een tijdje krijg ik reactie. "Ja hoor." Ik pak snel mijn glas en drink eerst nog wat. "Waarom liep je weg toen ik zei dat mijn moeder er bijna nooit voor me was?" Even verhard zijn gezicht. "Dat vertel ik later wel!" Snauwt hij naar me. Verontwaardigt sta ik op en ga naar de badkamer. Hij hoeft me toch niet zo af te snauwen. Ik laat het bad vollopen en doe er wat lekkere zeep in. Ik zet de tv boven het bad aan, dan gaat de deur open. "Het spijt me Amy...." Ik draai me om en kijk hem aan, het lijkt erop dat hij het echt meent. "Het is al goed." Hij komt naar me toegelopen en knuffelt me. "Mooi zo." Ineens krijg ik een duw en val ik met al mijn kleren in bad. Proestend kom ik boven. "Michael!" Ik spat water naar hem. "Hé geen rommel maken in mijn huis!" Grinnikt hij. Snel komt hij naar me toe en pakt mijn handen vast. Ik ga snel een stuk naar achter en trek Mike ook het water in. "Uhm.. Mike?" Vraag ik onzeker. "Ja..." Hij draait me om. "Ik moet naar huis." Verbaasd kijkt Mike me aan. "Maar je mocht toch logeren?" Ik kijk hem smekend aan. "Ik heb paarden. Star is ook van mij ken je die?" Even denkt Mike na. "Wacht is effe... Ben jij de eigenaar van Star? Wow dat is cool!" Hij kijkt me weer verbaasd aan. "Jahaaa.. Dat zei ik toch al. En ik heb nog meer paarden en ik moet ze ook verzorgen ik moet echt naar huis! Je mag mee!" Zeg ik een beetje dwingerig.

Heey mensen weer een nieuw deel! Sorry dat het zo lang duurde maar ik had geen inspiratie meer. Dit deel is volgens mij wel langer dan alle andere delen. Dit boek word echt heel anders dan ik eerst had gedacht er komt meer romantiek in en minder gevaar! Als jullie dat niet willen laat het weten in de reactie's! Weten jullie iemand die een beetje op Michael lijkt?? Laat het weten in de reactie's
Jeeeeh 77 lezers dat is voor mij heel veel❤️

Vote
Comment
Follow