Gesloten Deuren

11. De man

Hijgend komt de man tot stilstaand en zet me neer. We zijn ergens in een bos en ik begin bang te worden. "Volg me!" Zegt de man nors. Zenuwachtig loop ik achter hem aan.

Tussen de bomen zie ik licht verschijnen, en de man begint sneller te lopen richting het licht. Zenuwachtig sluip ik achter hem aan. Schaduwen komen in onze richting, angstig ga ik dicht achter de man staan. De man loopt rustig door tot hij recht voor een andere man staat. De man stapt opzij en laat ons binnen. "Oke, niet schrikken." Zegt de man. Hij gaat onder een apparaat staan die begint te brommen. Als hij eruit komt is het een jongen geworden, ik schat ongeveer twintig jaar. Ik kijk hem met open mond aan, hij begint te lachen. "Kom mee! Je kunt ook ergens anders vliegen mee vangen!" Snel ga ik naast hem lopen. "Hoe kan dat?" Vraag ik verbaasd. "Dat vertel ik zo wel!" Zegt hij. "Trouwens, ik ga mijn echte naam dus niet zeggen, dus noem jij me maar gewoon Nick, duidelijk?" Ik hem verbaasd aan. "Oke...?" Zeg ik vragend. We lopen een grote gang in met heel veel deuren, bij nummer 16 stopt Nick. Hij pakt een sleutel en opent de deur. "Kom binnen!" Zegt Nick en hij houd de deur open. Ik ga naar binnen en blijf midden in de woonkamer staan, ik kijk om me heen. Het is een grote ruimte met hele grote tv, er staat een grote hoekbank, en in de hoek van de kamer ligt een hondenmat. "Ga zitten!" Zegt Nick een beetje dwingerig. Ik ga zitten en blijf om me heen kijken. "kijk me aan, dan kan ik beginnen!" Ik ga snel recht zitten en ik kijk Nick aan. "Oke! Zweer je dat je alles wat ik nu ga vertellen aan niemand vertelt?" Ik kijk Nick smekend aan.
"Ook niet aan je ouders!" Zegt Nick als hij mijn gezicht ziet. Ik begin te twijfelen en kijk angstig om me heen. Ik kijk weer naar Nick en nu kijkt hij me bijna smekend aan. Ik kan niet tegen smekende mensen. "Oke dan." Zucht ik. "Oke luister hier naar zonder te onderbreken! Wij zijn een geheime organisatie, niemand maar dan ook echt niemand mag zonder vermomming naar buiten. Daarom had ik een vermomming. Michael is éen van de mensen die we in de gaten houden. Hij zit bij een bende en probeert door mensen die beroemd kunnen worden geld te verdienen. Niet bij mensen die al beroemd zijn want die hebben meestal te veel bewaking. Ik ben één van de belangrijkste spionnen en ik doe hier veel werk, omdat ik spion ben mag je mijn echte naam niet weten. Dit is mijn kamer en hier woon ik. Ik ben 16...." Ik heb me al die tijd in kunnen houden maar nu kan ik het echt niet meer tegen. "16?" Roep ik verbaasd. Nick kijkt me geïrriteerd aan. "Ik had je gezegd me niet te onderbreken." Ik kijk beschaamd naar beneden. "Ze willen je paard Star, want daar kunnen ze geld aan verdienen. Maar de jockey erbij kan ook geen kwaad. Je loopt gevaar en ik kan je helpen! Wat denk je ervan?" Ik kijk zwijgend naar mijn schoenen. "Ik weet niet hoor.... Wat als je niet te vertrouwen bent?"
"Ja daar moeten we wat aan doen want toen ik je riep en dingen tegen je zei luisterde je gewoon! Maar wat als ik ook bij die bende hoorde en dit gewoon het plan was?" Beschaamd kijk ik weer naar mijn schoenen. "Je moet niet zomaar iedereen vertrouwen Amy!"
"Dat weet ik wel, alleen ik had het gevoel dat het wel goed zou komen omdat je zo aardig deed!" Mompel ik. "Maar Michael deed ook aardig maar hij was niet te vertrouwen!" Snauwt Nick."ik kan je trainen, niet alleen in vechten en zelfbescherming maar ook hoe je kan zien wie te vertrouwen is en wie niet." Het spreekt me wel aan maar ik blijf twijfelen. "Pleas? Het is te gevaarlijk voor je en ik wil niet dat er iets met je gebeurt!" Verbaasd kijk ik op. "Je kent me niet eens." Roep ik verbaasd. "Ja dus, niemand die gevaar loopt mag iets overkomen! Dat is een soort van motto!" Zegt Nick. Ik wil eerst nee zeggen maar dan bedenk ik me. "Ik wil het doen, als ik bij jullie club mag, als ik je echte naam mag weten en ook alle geheime informatie van de club mag weten!" Ik zie aan Nick's gezicht dat hij miet twijfelen. "Ik ga het bespreken met de andere. Jij blijft hier! Zet de tv maar aan! Waag het niet om rond te snuffelen!" Nick loopt de kamer uit en slaat de deur achter hem dicht. Ik zet de tv aan en probeer me te concentreren op de film, maar na een tijdje overwint mijn nieuwsgierigheid het. Ik sta op en loop naar de deur die het dichts bij de bank is, ik open de deur. Er is een grote badkamer met een jacuzzi en een ruime douche. Ik loop de badkamer weer uit en ik loop een klein gangetje in daar is nog een deur. Ik open de deur en ik kom in een slaapkamer met een tweepersoons bed en een grote kast met allemaal boeken. Ik kijk in de kast en zie een raar boek, ik pak hem op en daaronder ligt een mapje ik pak het op en wil het openslaan, ineens hoor ik stemmen dichterbij komen. Ik leg het mapje neer en ik zet het boekje weer op z'n plaats. Ik ren de slaapkamer uit en gooi de deur achter me dicht. Als ik net zit gaat de deur open. Nick en een andere jongen komen binnen. "Haay, ik ben Meck!" Zegt de jongen. "Is dat je echte naam?" Vraag ik twijfelend. "Nee! Nick heeft me over je verteld. Van mij mag je erbij!" Ik kijk glimlachend op. "Jeeeh! Zijn hier ook verschillende dingen of alleen spionnen?"
"Tuurlijk zijn er ook andere dingen! Ik ben bijvoorbeeld een acteur zo heet dat hier, dan ga bij een bende en dan proberen achter informatie te komen." Zegt Meck enthousiast. "Mag ik nu dan jullie echte naam weten?" Nick begint te lachen. "Ja is goed, maar die van mij weet je al want ik heet namelijk echt Nick! En Meck heet Kay. En je moet nog een paar namen onthouden luister goed: Daniël, Tijn, Thomas, Sam, Luke en Rick." Ik probeer alles te onthouden maar ben nu de helft al kwijt. "Jongens kom binnen!" Roept Nick. Ik spring verschrikt op. Er komen een paar jongens binnen die er allemaal jonger uit zien dan Nick en Kay. "Dit zijn de jongens die ook in de training zitten." Ik kijk de groep rond maar zie nergens meisjes. "Zijn er geen meisjes in de training?"
"Tuurlijk wel! Die wilde ik nu roepen. Kom binnen meiden!" Er komen een paar meiden van mijn leeftijd binnen. "Dit zijn Kate, Maartje, Sara, Zoë, Sophie en Noa."
"Komen jullie allemaal mee vandaag kunnen jullie kiezen wat je hier wilt gaan doen." In stilte lopen we naar een muur, Nick legt zijn hand op de muur en de muur schuift open.

Haaaay ik ben zooooo blij dat ik 96 lezers heb alleen ik zou het ook leuk vinden als ik likes en reactie's krijg want ik wil schrijven voor jullie en niet voor mezelf en ik wil ook graag lieve of gewoon reactie's krijgen anders dan stop ik met publiceren want dan heb ik er toch niks aan.

Vote
Comment
Follow