Abby's POV
Nagsimula na akong maglakad papuntang park. Hindi naman masyadong malayo ang park mula sa bahay namin, I think it's just a few blocks away. After some time nakarating na ko sa park at walang tao dun kaya umupo muna ko sa swing kasi may playground dito sa park eh
"Hi!" bati sa akin ng batang lalaki na kakarating lang
"Uhmm... Hi?" unsure kong sagot sa kanya
"I'm Dylan, what's your name?" tanong niya sabay lend ng hands for a shake hands
"Hi I'm Abby. Nice to meet you!" bati ko sabay shake ng hands niya
"Nice to meet you too Abby. Want to play?"
"Sure. But what are we going to play?"
"hmmm. Maghabulan nalang tayo !" suggest niya kaya nagtakbuhan kami ng nagtakbuhan ng medyo mapagod kami umupo ulit kami sa swing
"Lagi ka bang pumupunta dito?" tanong niya sa akin
"Yeah i use to come here a lot. How bout you?"
"I wanted to but my dad never allowed me. Kaya pala lagi kitang nakikita sa bintana ko."
"You can see me through your window?" gulat kong tanong sa kanya
"Yeah that's our house oh!" sabi niya sabay turo sa di masyadong malayo na bahay dito sa park
"Ah sa inyo pala yan. Kaya pala sometimes I feel someone's watching me ikaw pala yun!" i said na medyo natatawa
"Actually ngayon lang ako pinayagan ni daddy lumabas. He's always saying kasi na delikado sa labas baka daw kung mapano ako but it's okay na with him kasi my mom talked to him. Kaya lagi na tayo makakapaglaro!" masaya niyang kwento sa akin
"As much as I wanted to hindi pwede eh" malungkot kong sabi sa kanya
"Why?"
"Eh kasi bukas aalis na kami papuntang California for our business there, kaya nga last time ko ng makakapunta dito eh." malungkot kong sagot sa kanya
"Are you staying there?"
"No, we're staying there until our business there is okay na. So parang long vacation lang."
"Ano ba yan (-_-) kung kelan pinayagan na kong lumabas saka ka naman aalis (_ _")."
"Pft. Hahahahaha!"
"What's so funny? Ang lungkot ko na nga tinatawanan mo pa ko!" nagtatampo niyang sabi sa akin
"Eh kasi naman ang kulit ng reaction mo. Ang O.A eh. Hahaha"
"Hey it's not funny." seryoso niyang sabi kaya tumigil ako sa pagtawa
"Okay sige, ganito nalang. Let's play hanggang bago ako umuwi so I can make it up to you. So?"
"Sige tara! (^__^)!" pagkasagot niya ay agad agad akong tumakbo palayo sa kanya at hinabol naman niya ko kaya ayun naghabulan kami nagtayatayaan at kung ano ano pa
"Abby upo muna tayo. Tapos panoodin natin yung sunset!" suggest niya sabay kuha ng kamay ko at hatak papunta sa swing. Habang naglalakad kami papunta sa swing I felt my heart beat faster
BINABASA MO ANG
Destined To Be Together
Fanfiction"I wish our lives was like a music, so I could PLAY our MOMENTS, PAUSE our MEMORIES, STOP the PAINS and REPLAY the HAPPINESS. I don't know what I'll do if ever I lose you. You were once a nothing to me, but now, YOU'RE MY EVERYTHING."
