Η Απαγωγή

10 χρονια αργοτερα.

10 χρόνια μετά

Μερια του Αρη...
Σήμερα αποφυλακιζομαι... Πως να είναι η ευα... Τα παιδιά; τα κορίτσια; ο Βαγγέλης και ο jimmy έπιασαν δουλειά στο εξωτερικό. Όταν έρχονταν και τους ρωτουσα για την ευα δισταζαν να μου απαντησουν... Κατι μου εκρυβαν και το ένιωθα. Το μονο που ξέρω είναι οτι ζει...
...
Απο τις σκέψεις μου με εβγαλε το αστικο που εφτασε στην μαντρα που ηταν το αμαξι μου... Το παιρνω και κατευθυνομαι προς το πατρικο μου... Απο οτι εμαθα ο πατέρας μου πέθανε πριν απο δυο χρόνια.... Βρισκω πάρκινγκ τρεια στενα πιο πριν... Οπως παλια... Κατεβαινω και προχωραω με τα πόδια... Ξαφνικά βλέπω την λινα και απο οτι φαίνεται η κοπέλα δίπλα της είναι η ευα... Δεν αλλαξε πολυ.. Ξαφνικά άκουω ενα παιδικο γελιο...

"μαμα,μαμα μου ελλειψες..." ακούω μια παιδικη φωνη

Η πρώτη σκεψη μου ηταν ότι είναι ανηψια της ευας... Άλλωστε παντα έλεγε ότι ήθελε παιδι στα τριαντα, αλλα τα γεγονότα με προλαβαινουν...
Η ευα την αρπαζει στην αγκαλιά της και στριφογυριζουν μαζι... Είναι και οι δύο ευτυχισμένες... Τα λακακια της ευας και απο οτι βλέπω της μικρής είναι τεράστια...

"και εμένα μου ελλειψες αγαπη μου.... Ποσο μεγαλωσες κορουλα μου..." είπε η Εύα

"σιγα ρε μαμα δεν ελλειψα πολυ μονο τρεις μήνες με την γιαγια Μαρια και την θεια Ιωάννα για διακοπές στο Παρίσι ήμασταν..." είπε η μικρή

Μόλις ακουω τα λόγια της μικρής παγωνω.Αυτο σημαίνει ότι είναι ανιψια μου... Αν ηταν κορη μου θα το μαθαινα... Παιρναω απέναντι χωρίς να με καταλαβουν και φτανω στο σπίτι μου.. Τελικά προχωρησε την ζωη της... Και μάλιστα με τον ντενη. Εντάξει απο αυτην το περίμενα παντα ειχε μια ιδιαίτερη αδυναμία για τον ντενη... Αλλα απο αυτον με τίποτα. Και η μικρή πρέπει να είναι κοντα στα οχτω... Ειναι κοντουλα, καστανομαλλα, με λακακια, γλυκια φωνη,έχει τα ματια της μανας της. Αχ αυτα τα ματια που με κανουνε κομματια.Σιγουρα είναι κορη του ντενη, ομως το πηγουνι δεν είναι δικο του,είναι δικο μου. Τι να πω σημασία έχει οτι είναι ευτυχισμένη με την οικογένεια της...
Με αυτες τις σκέψεις εφτασα στο σπίτι μου. Μπηκα μεσα και ειδα τον Ντενη δεν μιλησα και αυτος δεν με καταλαβε κοιτουσε φωτογραφιες τους πηγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου και κοιμηθηκα...

Μερια της ευας.
Σήμερα επιτέλους γυρναει η κορουλα μας,η Μαρία, είναι κορη του πατερα της... Ειναι φτυστη ο Αρης εκτος απο τα ματια που είναι δικα μου. Έμαθα ότι ειμαι έγκυος ενα μηνα μετα το δικαστήριο. Ειχα δύσκολη εγκυμοσύνη και ακόμα πιο δύσκολη γεννα. Ο αρης δεν εμαθε ότι έχει κορη... Ποσο μάλλον οτι είναι ιδια αυτός. Ευτυχώς η οικογένεια του αρη και η αδερφή μου με στηριξαν σε ολους τους τομείς σε αντίθεση με τους γονείς μου που μόλις εμαθαν τι έγινε με εδιωξαν απο το σπίτι. Πιο πολυ με βοηθησε ο ντενης. Μου στάθηκε οσο κανενας με βοηθησε σαν να ηταν δικη του κορη. Θυσιασε την δική του προσωπικη ζωη για την μαρια και θα του ειμαι υποχρεη. Η μικρή ξέρει οτι ο μπαμπάς της ηταν φυλακη και οτι ο Ντενης είναι θείος της, αλλα τον φωνάζει μπαμπα. Της εχω πει να μην το κάνει αλλα ο ντενης είναι καθετος σε αυτο το θέμα . Με τον ντενη είμαστε κολλητοι. Σήμερα είναι η αποφυλακιση του αρη. Θα με θυματε ή θα με έχει ξεχάσει. Θα το μάθουμε οταν θα γυρίσει.
Επιτέλους εφτασε είμαι με την λινα και περιμένουμε η μικρή πέφτει στην αγκαλιά μου. Μου ελειψε τοσο πολυ... Αφου τελειώσουμε με τις αγκαλιες γυρναμε σπίτι. Μπαινουμε μεσα και η μικρή τρέχει κατευθείαν στον ντενη...

"μπαμπαααααααα γυρισααααααα" φώναξε η Μαρία

"βρε καλως το μωρό μου.... Τι κάνεις; πως είσαι;" είπε ο Ντένης

"μια χαρά.... Αχχχχ μπαμπα πηραμε τοσα πράγματα... Πηραμε για όλους... Για σενα, την μαμα, την θεια λινα,τον αρη"

"και για τον μπαμπά σου βλέπω πηρες..." είπε ο Ντένης

"ο μπαμπάς μου εισαι εσυ και μόνο εσυ. Ο αδερφός σου πληγωσε την μαμα μου και δεν τον συγχωρω."

"αγαπη μου πανε αφησε τα πράγματα σου μεσα και ελα να τα πούμε..." της είπα

"εφυγαααα"είπε η Μαρία

Μετα απο πέντε λεπτά γυρισε με τις σακούλες στο χέρι.

"λοιπόν μαμα εσένα σου πηρα αυτο το άρωμα... Μπαμπα εσένα σου πηρα αυτην την κουπα... Και τον θείο αρη του πηρα...μια μινιατούρα του δρακουμελ.... Μοιαζουνε..."

"θες να πεις ότι για τον μπαμπά σου πηρες την μινιατούρα." είπε ο Ντένης

"οχι... Εννοω για τον θείο μου και ετσι θα παραμείνει." είπε η Μαρία

"μα Μαρία μου, ο μπαμπάς σου είναι καλος άνθρωπος" είπε η Εύα

"αν ηταν καλος δεν θα σε πληγωνε ετσι." είπε η Μαρία

"οπως θες... Δεν θα μάθει τίποτα...Πανε αφησε την μινιατούρα στο δωμάτιο του." είπε ο Ντένης