Chapter 2

346 7 0
                                    

Sa america..

Hiro: ashley may gusto sana akong sabihin sayo.

Ashley: ano ba yun?

Hiro: tinanggap ko na kasi yung offer ni tita na ako yung mamahala sa bussiness namin sa pilipinas.

Ashley: really? That's good diba matagal mo nang gustong umuwi ng pilipinas?

Hiro: ikaw? Gusto mo ba bumalik ng pinas?

Ashley: oo baka sakaling bumalik na ang memory ko. :-(

hiro: kung ganun next week na alis natin.

Ashley: ok. :-)

hiro POV.

Si ashley ang babaeng nakita ko sa tabing dagat 2 years ago nagka amnesia sya kaya wala syang natatandaan sa nakaraan nya sa loob ng 2 years na hulog ang loob ko sa kanya kaya lang hanggang ngayon hindi ko pa din masabing mahal ko sya pero ngayon maglalakas loob na ako.

Hiro: ahm ashley matagal ko ng gustong sabihin to.. Ash i love you. Mahal kita noon pa.

Ashley: sigurado ka ba? Baka naman nagkakamali ka lang.. Hiro alam mo naman ang kalagayan ko diba pareho nga natin hindi alam kung sino ba talaga ako.

Hiro: wala akong pakialam kung si ashley ka man o hindi basta totoo ang nararamdaman ko.

Ashley: hiro paano kung anak pala ako ng isang criminal, pano kung may gustong pumatay pala sa akin...

Hiro: ssshhh.. Kahit ano ka pa sa nakaraan mo at kung sakaling bumalik ang alala mo eh di maganda diba? :-)

ashley: talagang mahal mo nga ako.

Hiro: so pwede na akong ligawan ka?

Ashley: hindi..

Hiro: ha? Hindi?

Ashley: hindi mo na kailangang manligaw kasi mahal din kita at girlfriend mo na ako.

Hiro: talaga? Yes may girlfriend na ako..

Hindi ko inaakala na mahal din ako ni ashley at girlfriend ko na sya masaya akong uuwi ng pilipinas.

END OF POV.

My Amnesia GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon