Doktor ~AlSel~

-1-

-GECE/ 03:47-

Nazlı'nın Ağzından:

Gece Gece Selin'in odasından gelen patırtıyla ürküyorum.

Nazlı:Seliiiiin!

Ses yok.

Nazlı:Ya Seliin? Cevap versene.

Gene Ses Yok.

Yataktan hızlıca kalkıp Selin'in odasına gidiyorum.

Kapıyı çalıyorum.Gene ses yok.

Odaya girmemle,genemi Selin?

Nazlı:Seliin! Ya of genemi,akıllanamıyosun!

Selin'in suratına hafif hafif tokatlar atıyorum.

Nazlı:Selin! Selin uyan Selin!

Masada duran Selin'in telefonunu elime almamla Savaş'ı aramam bir oluyor.

Nazlı:Ya Savaş,çabuk gel.Hemen gel.

Savaş:Nazlı sakin olsana ne oldu?

Nazlı:Selin,gene tüm ilaçları içmiş.Yerde yatıyor baygın.K-k-kriz geçirmiş.Ya Savaş lütfen çabuk ol lütfen.Kardeşime birşey olmasın lütfen.

Savaş az sonra telefonu kapatıyor.Ambulans Geliyor.Ben hala ağlıyorum.

Savaş:Tamam Nazlı,korkma.Birşey olmayacak Selin'e.

Hastaneye vardığımızda Selin'i sedyeye yatırıyorlar.

Nazlı:Savaş bırak,bırak Savaş.Ya Bıraksana! Bırak beniii.

Savaş:Nazlı sakin ol! Beklemekten başka çaremiz yok!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Doktor: Merhaba ben Ali Mertoğlu,Selin Yılmaz'ın doktoruyum.

Nazlı:D-doktor bey?Ben ikizi. Selin iyi mii?

Her ne kadar sesim bol ağlamaklı çıksada konuşmam anlaşılabiliyor.

Ali:İyi,midesini yıkadık.Şuan dinleniyor.Ama kafama takılan bazı sorular var.

Nazlı:?

Ali:Hep yapıyor mu?

Nazlı:Çoğu kez evet.Akıllanmıyor.Bi gün birşey olacak diye çok korkuyorum.

Ali:Psikolojik tedavi alması gerekiyor.

Nazlı:Birçok doktora gittik.Hiçbirini istemiyor.Hepsini geri çeviriyor.Evden dışarı bile zor çıkarıyoruz.Sinir krizleri geçiriyor.Yemek yemiyor.İntihar etmeye kalkıyor.Kendisine zarar veriyor,kendi canını yakıyor.Vücudu yara bere içerisinde.Kimse yardım edemiyor.

Ali:Onunla konuşmayı birde ben deneyeceğim.

Nazlı:Olumlu sonuç alabileceğimizi zannetmiyorum ama,sizde deneyin.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SELİN'İN ODASI

Selin'in ağzından:

Gözlerimi açtığımda,o pis,lanet hastane kokusu.Hepsinden ayrı ayrı nefret ettiğim doktorlar.Bu serum,ilaçlar.Milyonlarca kez yıkanmış midem ve yaşamak istemeyen ben.

Selin:Kimse yokmuu!! Çıkarın beni şu lanet odadan.Nerde şu lanet düğme?

He birde,tavana kadar çıkarılan şu lanet düğme.Kırmızı olan.

Selin:Aah! Lanet serum.

Düğmeye basmamı engelliyor.Çek kopar diyor içimdeki ses.

Ali:Demek uyandın.

Cevap vermiyorum.İnsanlarla konuşmaktan pek hoşlanmam.Sadece Savaş ve Nazlı'yla günde üç beş kelime anca.

Ali:Konuşmayacakmısın?

Cevap Vermiyorum.

Ali:Peki,benim adım Ali.

Yanıma yaklaşıp elini uzatıyor.

Gözlerim ellerine doğru kayıyor,ardından elimi uzatmadan gözlerim tavanla buluşuyor.

Ali:Neden yapıyorsun bunları?

Anlatsam Anlarmısın ki?

Selin:Acı çekiyorum sadece.

Cevap verdiğim için herhalde,mavi gözleri parladı çocuğun.Ardından somurttu.

Ali:Neyin var?

Selin:Hiçbirşeyim yok.Sorunda orda zaten.

Ali:Hadi en baştan anlat,bana güvenebilirsin.

Anlatıcam,ilk defa.Normalde doktorlarla konuşmayı bırak,aynı havayı solmak bile istemiyorum.

Selin:Dört sene önce başladı herşey.Küçük bir kütüphanede tanıştık.İlk bakışta aşktı bizimkisi,yani en azından benimkisi.Çok seviyordum onu.Beraber çok mutluyduk.Gezerdik,beraber kitap okurduk,şarkı söylerdik,dizi izlerdik,dertleşirdik.Biricik sevgilimdi,herşeyimdi.Öl dese düşünmezdim.O kadar çok seviyordum.Herneyse yıllar geçti,arada sırada çatışırdık.Bir saate kalmadan barışırdık sonra.Bi gün telefonumu açtım.Sesli mesaj bırakmış.''Selin çok özür dilerim,beni affet ama yapamam'' diye.Mesajda ağlıyordu,belliydi.

Gözlerimden akan yaşları durduramıyorum.

Selin:Binlerce kez aradım onu,evine gittim,ailesine sordum.Yoktu.Bırakıp gitmişti.Öylesine,öylecene.Üzerine bide annemin vefatı.O da gittikten sonra çıldırdım.Deli gibi özlüyordum ikisinide.Odamdan çıkmıyordum,Bulut'la olanfotoğraflarımıza bakıp saatlerce ağlıyordum belki olurda arar,telefonunu açar diye her saniye telefonunu bekliyordum.Gelmedi,aramadı,sormadı.Hiç haber alamadık.Ne ben,ne ailesi.

Hıçkıra hıçkıra ağladığımı söyleyebilirim.

Selin:Lanet olsun!Lanet,lanet,lanet!

Elime geçen batticon şişesini lanet hastane duvarına çarpıyorum.

Ali:Hişş,tamam,tamam Selin sakin ol.Tamam yok birşey.

Ali gelip sarılıyor.

Selin:İstemiyorum,istemiyorum! Ben sadece onu istiyorum.

Ali yerinden kalkıp açtığı çekmeceden bir ilaç çıkarıyor.Ardından damaryoluna enjekte ediyor.

Selin:Ya istemiyorum diyorum anlamıyomusun!Çıkar şunu,çıkar.

Ali:Selin!

Selin:Sakinleştirici istemiyorum,yapma bunu.

Ali:Üzgünüm.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Selin:Eğer bana o doktor bakıcaksa yani Ali...Tamam,kabul ediyorum.

Nazlı:Selin sen ciddi misin?

Selin:Fikrimi değiştirmemi mi istiyorsun?He birde bir şartım var.

Nazlı:?

Selin:Tedaviyi bu salak hastanenin dört duvarı arasında görmek istemiyorum.Evde.?

Gözlerimi tehdit eder biçimde Nazlı'nın üzerine dikiyorum.

Sarılıyor.

Nazlı:Sen nasıl istersen...

Umarım beğenmişsinizdir.Böyle bir AlSel kurgusu yoktu,varsada ben okumadım henüz.Böyle birşey olsun istedim.Lütfen yorumlarınızı ve voteleri eksi etmeyin.Diğer bölümde görüşmek üzere.Hoşçakalın...