The story of The Knife

Heart & Knife

Pov Heart
Ik loop door de wei en zie mijn vader bezig met de koeien. "PAPAAA! Riep ik, en rende naar hem toe. Hij vroeg wat er is en werkte tegelijk verder. "Nouu, zei ik."ik ben nogal bang voor de wolven die 's nachts altijd komen. Hij zei dat ik me nergens over zorgen hoefde te maken. Nathan kwam naar me toe rennen en hij vroeg of we konden gaan spelen. Ik zei dat ik dat wel wilde, en gingen naar de speeltuin. We zagen daar een meisje met een teddybeer, en een jongen met een masker op. "Wie zijn dat!" Riep ik. En liep naar ze toe.

Pov Sally
Oh nee.. Weten ze wie we zijn? Nee toch! Ik zei: Hoi! Wie zijn jullie?
Het meisje zei: Ik ben Deborah, en dit is Nathan!
Oh oke! Zei ik en stelde Masky voor. Kijk, dit is u-uh..- James!
Hallo James. Riepen ze in koor.

Na uren gespeeld te hebben met James en Sally, liepen we terug naar huis. Maar wat was dat? WE ZAGEN ONZE OUDERS DOOD LIGGEN IN DE KAMER! Hand in hand, lagen ze daar. Ze hadden beiden een briefje met daarop geschreven: PHIB. (Proxy hunter is back)
We wisten niet wat het betekende en renden naar buiten, het bos in. We zaten samen huilend tegen een boom en riepen dat we wraak zouden nemen op die PHIB dinges. Opeens zag ik een glimp van iets wits achter de bomen, en ik riep; Hey! Wie is dat!
Iets stond opeens recht voor me, en pakte mij en mijn zusje vast. Het zei: Wees niet bang, wij hebben hetzelfde meegemaakt. Wij; De Proxys.
Wij gaan jullie steunen, en gaan jullie helpen de proxy hunter te vermoorden. Ik hield Deborah haar hand vast en zei dat alles goed zou komen.

Geef een ster als je het leuk vond en ik zeg baai!

LATUUR!