Bugün o kadar çok mutluyum ki anlatamam artık 8 Aylığım ve Annem bana bir Ay sonra Kucağımdasın diyor o kadar Mutlu ki Babamın ve Annemin sürekli Güldüğünü hissediyorum sanki, bu çok güzel ve Huzur verici bir şey. Babamın malesef bir kaç gündür sesini duymadım Annem bana işleri olduğunu söyledi ama neyse ki bugün gelicek.
"Yareeeniim, Prensesiiim"
"Kızım Baban geldi" Yaşasın geldi artık o kadar çok özlemiştim ki Babacığımı. Yine bir fazlasıyla Haraketlenme hissettim muhtemelen Annem Babamın yanına koşuyordu. O da çok özledi Babamı.
Birden çok büyük bir acı hissettim vücudumda. Heryerim sızlamaya başladı.
"Yarenim, Yarenim iyimisin" Hissettiğim o ağrı gittikçe şiddetleniyordu. Annemin ağladığını Duydum korkmasın diye Haraket etmek istedim ama edemedim. Haraket edemiyordum heryerim çok fazla ağrıyordu.
"K-Karlos Bebeğim"
"Y-Yarenim K-Kanıyorsun"
Baba seni duyamıyorum sesin çok az geliyor. Haraket etmek istiyorum Anne. Anne canım yanıyor kıpırdayamıyorum. Ellerimi hissetmiyorum. Annecim Babacım artık sıcaklığınızı hissedemiyorum Üşüyorum...
"Kızım Masalım beni Duyuyormusun Anneciğim. He hadi tekme at Annenin Karnına hadi Güzelim hadi bebeğim. Masal... Masal... Bebeğim beni Duyuyormusun"
-------------------------------------------------------
Veeee Bölüm sonuuuuu :D
Bölüm hakkındaki Yorum ve Düşüncelerinizi merakla bekliyoruuum :D
Hikayeye tamam mı devam mı?
Buna siz değerli Okuyucularım karar vereceksiniz. Iyi kötü bütün Yorum ve Düşüncelerinize açığım :D
-Mira-
