Bugün gene annem ve babm kavga ediyordu, bıktım artık hergün kavga hergün kavga. Neden böyleydi benim hayatım ? Neden ailem sürekli mutsuzdu, neden ? Henüz küçük olabilirdim ama herşeyin farkındaydım..
Mevsimlerden kış soguk ve rüzgarlı bir havada annem beni okuluma götürüyordu okuluma gittim herzamanki gibi ezik bir biçimde sıramın köşesinde saklanarak otururdum henüz hiç arkadaşım yoktu tenefüslerde sıkılıyordum sürekli son dersin gelmesini beklerdim. Ve son ders.
Zil çaldı annem herzaman ki gibi beni aynı yerde bekliyordu yanına gittim cantamı sırtımdan aldı ve eve dogru yürümeye başladık. Annem in gözleri sürekli masum ve dolu bakardı çünkü yaşadığı hayat tarzından hiç memnun değildi anlayabiliyorudum ama elimden birşey gelmiyordu. Sonunda eve geldik hemen odama gidip üzerimi degiştirdim elimi yüzümü yıkadm yemeğimi yedim ödevlerimi yapıp içeri geçtim. Annem ile babmn arası oldu bitti hep soguktu yani sogukmuş halada öyle onların o sessiz duruşlarının ardında aslında binlerce laf yatıyordu ama ben yanlarında olduğum için tartışmıyorlardı uykum gedi ve odama çekilip uyumaya çalıştım
İyi Geceler..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımı Yazsam Roman Olur
RandomBu hikaye hayel ürünü degildir. Hikayemde Azra adındaki bir kızın hayatını anlatacagım. Azra 8 yaşında 2. sınıfa giden tatlı ama hayatı karışık bir kız.
