Eve gittiğimizde herzamanki rutin işlerimi yaptım sonra biraz yorgun oldugum için uzandm uyumusum uyandığımda annem ve babam kavga ediyordu babam annemi sürekli azarlar yaptığı hiçbirşeyi beğenmezdi annem de o zamanlar cahil dönemlerinde olduğundan babama laf söyliyemezdi.
Günlerden bir gün annem ve babam gene kavga halindelerdi annem korkardı babam ona birşey yapacak diye, geceleri annemin yaninda uyurdum çünkü babam ben varken anneme dokunamazdı bile, babam yatak odasına girdi kemeri çıkardı ve annemi dövemeye kalkıştı annem beni bırakmak istemedi kızım gitme beni bırakma diye çırpındı, babam bana çık ordan diye bağırdı annem gitme annem dedi bende tamam dedim ve babam odadan çıktı annem hüngür hüngür ağlamaya başladı
Nasıl bu kadar vicdansız, merhametsiz, şiddete yönelik insanlar olabiliyor ? Bu benim babam da olsa.
Ne kadar da çaresizdi, zavallı, masum annem korkuyordu. Babam neden annemi üzüyordu ki anlamıyordum annem çok iyi bir insandı.
Arkadaşlar bu bölümü biraz kısa yazdım 4. Bölümde ilerlemeler ve gelişmeler olacak. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımı Yazsam Roman Olur
RandomBu hikaye hayel ürünü degildir. Hikayemde Azra adındaki bir kızın hayatını anlatacagım. Azra 8 yaşında 2. sınıfa giden tatlı ama hayatı karışık bir kız.
