~ 4

504 32 4
                                    

{ Alexis Harper }
Media Alexis

Ik zie een aantal kinderen in de speeltuin spelen, sommigen zijn lief de andere plagen elkaar. Verderop zie ik een vrouw met een schattig hondje lopen, ik zeg enkel "dag" en trap dan wat sneller op mijn trappers. Eenmaal in mijn straat, is mijn zusje voor het huis gaan zitten met haar 'beste vriendin' Felice. Ik geloof er dus helemaal niks van dat ze beste vriendinnen zijn, want de ene keer hebben ze ruzie en de andere keer zijn ze dikke maatjes.

"Hoi, Alexia en Felice". Het laatste woord laat ik een beetje vies uit mijn mond komen. "Hee, Alexis. Weet je wat ik op school heb gedaan? Ohnee wacht ik ben niet eens naar school geweest, jij wel!" En met die woorden liggen ze in een deuk, voor het huis te stoepkrijten. "Nerdies".

Ik zit op dit moment boven, een beetje muziek te luisteren naar het lied; How deep is your love. Ik zing het hard door de kamer heen, waardoor je het buiten nog kan horen. Ondertussen breek ik een stukje van mijn cake af, en prop het vervolgens in mijn mond.

Pling!

7 appjes
Audrey: morgen wat leuks doen?

Audrey: je komt vanavond wel naar feest hè! 🎉

Audrey: waar zit jij met je gedachtes? 😳

Audrey: zekerss bij Austin 😍

In de klassenapp:

Audrey: Austin ❤️ Alexis.

Ik laat mijn gsm uit mijn handen vallen, heeft ze dit nou echt verzonden? Ik raap voorzichtig mijn gsm weer op, en lees de volgende twee appjes.

Mackenzie: zijn hun bij elkaar ?

Connor: ik zag het al aankomen 😏

What the fuck?! Wat denken zij? Dat ik nu opeens een stel ben met Austin? Ik dacht het niet. Toch laat ik het hiermaar bij, omdat ik te zwak ben om te reageren. Ik zet mijn gsm op stand-by, en vervolgens loop ik langzaam de trap af.

"We gaan vanavond chinees eten". Zegt Alexia luid door de kamer. "Hoezo, ik stem voor pizza!" Alexia knikt tegenstemmend. Ik pak voor mij een flesje cola, en pak vervolgens een paar chocolade peperenoten. "Ik ga hardlopen, ik ben er over een uurtje wel weer". Alexia knikt, terwijl ik de deur uitloop.

De muziek dreunt mijn oren binnen, terwijl ik zo hard ren als ik kan. Na 50 minuten hard gerend te hebben, stop ik even op een bankje. Voorzichtig neem ik plaats, omdat het bankje nog een beetje nat is van de regen. Ik weet niet eens waar ik helemaal heen gerend ben, om eerlijk te zijn; ik ken deze wijk niet eens. Ik laat me onderuit zakken, en neurie zachtjes mee met de muziek. Deze straat is stil en er zijn grote huizen, er loopt helemaal niemand op straat. De auto's zijn duur, dat kan je zo zien. Ik besluit maar weer om verder te lopen, anders maakt Alexia zich nog zorgen. Ik sta weer op, en begin te rennen. Maar nog voordat ik echt in het ritme zit, val ik met een grote smak op de ijskoude tegelvloer. Autsch! Ik sta voorzichtig op, mijn broek is opengescheurt en mijn handen zijn kapot. Ik ben niet van plan zo door te gaan rennen, dus belsuit ik bij één van de dure huizen aan te bellen voor een pleister. Ik kies het mooiste huis maar uit, dat is nummer 9.

{ Austin Parker }

Connor en ik zitten een potje Fifa te spelen, met wat chips en wat cola. Ik sta natuurlijk voor, het staat namelijk 6-4 voor mij. Das logisch. Ik grijns, als ik zo dicht bij het doel kom. Schiet! Bam! Vol de paal. "Fucking paal!" Sis ik. Conner grinnnikt en richt zich daarna weer op het spel.

Dingdong!

Zucht, de bel. Wie durft ons potje Fifa nou te verstoren, die moet wel heel veel lef hebben. Ik sjok langzaam naar de deur, en trek hem met een ruk open.
"Alexis? Wat doe jij nou hier? Hoe the hell weet je waar ik woon? Wil je toch vermaak?" Ik grijns bij het laatste. "Nee Austin nee, nee en nog is nee. Ik wist niet dat je hier woonde echt waar, ik bedoel zo'n groot huis. Ik kwam alleen maar een pleister halen, of zal ik weer weg gaan?" Ze wilt zich omdraaien en weglopen, maar voordat ik dat kan doen grijp ik bij haar pols. "Aauuu!" Ze schreeuwt het uit van de pijn, en grijpt meteen naar haar pols. "Zo stevig was die greep nou ook wel weer niet". Ze kijkt naar haar pols en ik volg haar beeld, het zit helemaal onder viezigheid schaafwonden en bloed. "Oh sorry, dat was niet mijn bedoeling. Kom binnen". Ik zie een kleine twijfeling in haar ogen, maar ze stapt vervolgens wel binnen.

"Hier pleisters". Ik geef haar de pleisters voorzichtig aan. "Houd je hand maar eerst onder de kraan, de keuken is tweede deur rechts". Ze knikt en vervolgens verdwijnt ze de game-kamer uit. "Zo, wat heeft zij gedaan? Bitch fight?" Grijnst Connor. "Nee man, ze is geflikkert". Connor reageert niet meer, en gaat vervolgens door met zijn schietspel. "Keal, waar is Fifa? Maar oké dit is ook goed". Ik plof op de bank, en pak een hand Doritos Roulet.

"Uhm, kan ik wat kleren lenen?" Alexia staat onzeker in de deuropening. Ik heb haar nog nooit zo onzeker gezien, normaal heeft ze altijd veel zelfvertrouwen. Ik knik, en loop met haar mee.

"Hier, een zwart t-shirt en een grijze joggingsbroek". Ze neemt het dankbaar aan, en ik loop dan de kamer uit zodat ze zich kan omkleden.
Ik ga weer verder met mijn schietspel, samen met Connor. Een kwartier later is Alexis er nog steeds niet, wat zal ze doen? "Keal, waar is die chick?" Ik haal mijn schouders op, en vervolgens begin ik haar te zoeken. Ze staat onzeker te ijsberen door de gang, terwijl ze soms even opkijkt. "Wat doe je?" Vraag ik beleefd. Ze schrikt op, en kijkt me met een lieve glimlach aan. "Ik uuh nou ik uuh.. Was de weg kwijt" verteld ze onzeker. Ik grijns neem haar mee naar de game-kamer.

"Het meisje is gevonden". Grinnik ik. Ze neemt onzeker plaats naast mij op de leren bank. "Wil je ook is spelen tegen ons? Er is nog een derde controller". Ze knik uitdagend, en grijpt de derde controller uit mijn handen. Zo ken ik haar weer. "De game is on!" Grijnst Alexis.

"What the fuck! Waar heb jij leren gamen?" Sis ik. "Meisjes kunnen ook gamen dat blijkt maar weer hè". Ze heeft uiteindelijk 29 kills gemaakt en 2x is doodgegaan, ik heb inmiddels 26 kills gemaakt en ben 4x doodgegaan.

"Tot morgen op school hè Alexis". Ze zwaait ik heb haar naar huis gebracht, omdat het zo'n 40 minuten lopen was van mijn huis naar de hare. Ik moet toe geven, haar huis is gezellig. Met plank gas rijd ik haar straat uit, en verdwijnt haar huis.

Good girls, fucking love badboys.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu