Confused Feelings (JulNiel)

Chapter 4

*Julia's POV*

Sa house na ko ngayon. Tapos na classes. Di pa rin ako makapaniwala sa sinabi sakin ni Daniel kanina, mahal nya daw ako. Pero siguro nabigla lang naman sya. Syempre mahal nya ko kase kabarkada nya ko, di ba? Ayokong mag ASSUME. Sa huli kase alam kong ako lang din ang masasaktan.

Ngayon I have to act normal tuwing magkasama kami. Kasi kapag nag papanic ako everytime nagkikita kami edi parang nabubuking ako? Atsaka may boyfriend ako! Tas si Enrique at Daniel close pa! Hays. Labas nga muna ko dito sa bahay. Punta muna ko dun sa park namin dito sa village. Home alone ako now eh. Nasa work kasi si mama.

Okay bihis muna ko. Mag t-shirt nalang ako na light pink. May butterflies na print. Mag tokong nalang din ako na kulay yellow na hanggang knee.

Isasama ko nalang din si Jam. Yung dog ko. :) talian ko nalang. Hindi na din naman masyado mainit. Gusto ko muna magpahangin.

Swing nalang ako. Dito ako lagi kapag nalulungkot ako o di kaya kapag gusto kong magisip isip. Kase kapag nasa bahay ako parang nakakulong ako. Naka - aircon. Eh kapag dito ako sa park, makakapagisip ako nang maayos. Kasi nakatingin lang ako sa kawalan, ang sarap ng simoy ng hangin. Nakakawala ng problema tuwing nandito ako. Simula bata pa ko gustong gusto kong tumatambay dito. Ako lang magisa ngayon sa park kasama si Jam. Kasi mga kapitbahay di naman laging lumalabas yun. Tuwing naiiyak ako, dito lang ako. Pero walang nakakaalam na dito ako tumatambay pag kailangan kong magisipisip. Ayokong naiistorbo ako.

Payapa dito sa park namin. Ganda ng mga puno, fresh yung hangin, at malinis. Anong oras kaya ako pwedeng umuwi? Tinignan ko yung watch ko. Uwi ako mamayang 5. 6 dating ni mama.

Pinagtataka ko kung bakit biglang lumabas si Daniel bigla sa room. Pero baka....hayaan nyo na nga!

Kailangan sa susunod kong pagpasok, act normal lang. Kailangan ko dim syang kausapin.