Korku Programı |Bucky Barnes & Avenger Fanfic

Bölüm 2;Kraliçe Arı'nın Güçlenmesi

Multi;Alicia

Uyandı. Zihni uzun zamandan sonra ilk defa dibi görünen bir göl gibi berraktı.

 Uzandığı yerden kalkıp iç çamaşırından başka bir şey bulunmayan bedenine ve tavandan sarkan zincirlerle bağlanmış bileklerine baktı.

"Sonunda uyanabildin."

Odanın diğer tarafında , kollarını birbirine bağlamış , duvara yaslanmış bir şekilde duran yaşlı bir adam vardı.Yavaşça doğrulup kapıya ilerledi.

"Seninle tanıştırmak istediğim birisi var."

Demir kapı gıcırdayarak açıldı ve içeri birisi girdi.Sol kolu tıpkı kendisininki gibi metal, uzun saçlı ve mavileri adeta 'Ben kötüyüm!' diye bağıran gözleri ile ona baktı. Alicia'nın tüyleri diken diken olduğunda doğrulup kendine gelmeye çalıştı.

"Stark, bu kış askeri Bucky. Onun sol kolu , senin de sağ kolun geliştirildi. Birbirinizin bütünü olmalısınız. Şimdi...Bucky bana yardım edecek. İyi bir askerin acıya dayanıklı olması gerek değil mi?"

Karanlık tarafa ilerleyip bir kırbaç getirdi ve Bucky'e uzattı.Bucky , o soğuk bakışlı gözlerini bir an bile Alicia'dan çekmeden kırbacı aldı.

"Ben şimdi çıkıyorum.Size iyi eğlenceler."

Adam çıktığı an sol göğsünün hemen altında dayanılmaz bir acı hissetti.Acı bütün vücuda yayılamadan , sağ bacağında iki kat fazla bir acı hissetmesiyle çığlık attı.

Son kırbaç darbesiyle ayakları bedenini taşıyamadı ve bileklerini morartan zincirlere güvenerek kendini bıraktı.Bilekleri acıyordu ama vücudunun acısıyla karşılaştırılırsa bu hiçbir şeydi.Bütün vücudu morluk ve kan içindeydi.Kendini karanlığa teslim etmeden önce Bucky onu kucaklamaya hazırlanıyordu.

_____________________

Son birkaç haftadır kırbaç ile dövülüyor , ona zorla dövüşmeyi öğretiyorlardı. Alicia neden burada olduğunu hala anlayamamıştı. Annesini özlüyordu. Zavallı annesi onu çok merak etmiş olmalıydı. Acaba şimdi ne yapıyordu? Alicia'yı nerelerde arıyordu? Kendisine dikkat ediyor muydu?

Dövüş dersinden sonra soğuk ve karanlık bir odaya kapatıldı. Bacaklarını kendine çekti ve titremeye başladı. Bedenini tanımadığı bu adamlar güçlendiriyordu ama akıl sağlığı gittikçe zayıflaşıyordu. Alicia neredeyse kırılma noktasındaydı, bu karmaşanın içinde aklını kaybetmesine çok az kalmıştı. Annesi...Onu delicesine özlüyordu. Hatta nefret ettikleri huysuz komşularını bile özlüyordu. Soğukta titrerken birden kapının kilit sesini duydu. 

Gelen kişilere bakma gereği duymadı. Muhtemelen yeni bir işkence yaşatmaya götüreceklerdi.

Ama gelen Bucky ve Teğmen Grace'den başkası değildi.

Bucky, Teğmen'in işaretiyle Alicia'ya yaklaşmaya başladığında Alicia ürkerek geriye doğru kaçtı. Ona vuracaktı, canını yakacaktı. Ama kaçmanın ona bir fayda sağlamayacağını çok iyi öğrenmişti. Bu dört duvar arasında ne saklanabileceği ne de kaçabileceği bir yer vardı.

Bucky kolunu tutup çekti ve içinde kırmızı renkli bir sıvı bulunan enjektörü koluna batırdı. Teninde yayılan ilaç sanki alev almış, kolunu acının kontrolü altına almıştı. Daha önce bir iğne hiç bu kadar acıtmamıştı canını.

"Bana bunu neden yapıyorsunuz!" Olanca gücüyle bağırdı ancak karşısındaki bedenler hiç etkilenmişe benzemiyordu.

"Çünkü senin baban Tony Stark."Teğmen kollarını önünde birleştirdi.